Pakkapúkarnir: Special price for you my friend: "I will kill you for nothing"

Stjórnmálabransinn er orðinn að hreinræktuðum snákaolíusölumönnum og loddurum í þeirra stíl. Virðist sem arabíska vorið hafi borist til Íslands gegnum ESB og stjórnmálamenn bæði í ríkisstjórn og stjórnarandstöðu keppast við að bjóða þjóðinni einstaka vöru á tilboðskjörum: "Sérstakt verð vinur, bara fyrir þig. Ég skal kála þér ókeypis."

Óttarlega raunarlegt að sjá heimskuna upphafna til skýjanna á þennan hátt og að sjálfsögðu storkar þetta þjóðinni og allri heilbrigðri skynsemi. 

Eiginlega ætti að kalla stjórnmálamenn nútímans PAKKAPÚKA. Þeir djöflast með nýjum daglegum pakkatilboðum, bjóða pakka í nýjum umbúðum með nýjum slaufum en þjóðin á að borga fyrir jafnvel með lífi sínu. Kannski verður styttan af Jóni Sigurðssyni fjarlægð í framtíðinni og í staðinn sett stytta af stærsta Pakkapúkanum Össuri Skarphéðinssyni.

Ekkert er nýtt undir sólinni en sorglegt að sjá þessa hningnum á lýðræðinu á Íslandi sem sögulega hefur verið hluti af vöggu lýðræðis í okkar heimshluta. 

Núverandi ríkisstjórn gerir allt sem hún getur til að gera kosningafyrirkomulag, stjórnarskrá lýðveldisins, þingræðið og lýðræðið marklaust.

Íslenskir stjórnmálamenn - að Miðflokksmönnum undanskildum - haga sér eins og að Ísland sé þegar orðið hluti af ESB. Utanríkisráðherrann ber í þjóðina yfirlýsingar EES eins og að EES stjórni Íslandi. 

Að sjálfsögðu klappa ESB-sinnar fyrir hverjum skrípaleik sem er til að troða landinu inn í ESB. Popúlistum líður best í návist hvers annars í ormagryfju fáránleikans. 

Þar á þjóðin ekki heima.

 

Kúnstir að baki orkupakka

Draumur Evrópu er brostinn

Endurbirti hér grein um stefnu Ungverja gagnvart ESB og fólksflutningum sem birt var á utvarpsaga.is 

Viktor Orbán forsætisráðherra Ungverjalands kynnti stefnu flokks síns um innflytjendur nýlega. Markmiðið er að stöðva fólksflutningana til Evrópu. Fyrsti hluti tillögunnar fjallar um að taka stjórn á málefnum innflytjenda úr höndum búrókratanna í Brussel og skila aftur til aðildarríkja ESB. Ekki á að vera hægt að þvinga nokkurt land að taka á móti innflytjendum gegn vilja sínum og enginn á að geta sest að í Evrópu án gildra skilríkja. ESB á að hætta að gefa út kort með peningum og “innflytjendavegabréf”. ESB á einnig að hætta að greiða meiri peninga til samtaka sem eru tengd auðkýfingnum George Soros. Í staðinn á að nota féð til að efla landamæravörslu aðildarríkjanna. Ekki á að mismuna kristnu fólki:
“Kristin menning okkar er lögð undir í komandi ESB þingkosningum. Þá verður kosið um hvort ESB hefur leiðtoga sem eru með eða á móti fólksflutningunum og hvort Evrópa eigi áfram að tilheyra Evrópubúum eða tilheyra fólksfjölda annarrar menningar; hvort við getum bjargað kristinni evrópskri menningu okkar eða hvort við gefumst upp fyrir fjölmenningunni” sagði Orbán. Hann gagnrýndi Brussel fyrir að hverfa frá fjölskyldustefnu og að ESB væri í raun og veru að skipta út íbúum Evrópu fyrir innflytjendur: “Við Ungverjar höfum átt heima hérna í þúsund ár og við viljum halda því áfram og munum verja landamæri okkar í önnur þúsund ár. Við viljum að næsta kynslóð, börnin okkar og barnabörn, geti verið jafn frjáls að ákveða um líf sín eins og við erum.”

Juncker ber ábyrgð á vaxandi spennu milli aðildarríkjanna

Viktor Orbán kallaði Jean-Claude Juncker “ekta sósíalista sem ber mikla ábyrgð á Brexit, innrás innflytjenda og vaxandi spennu í samskiptum ríkja mið- og Vestur-Evrópu.” Hann vék síðan að deilum Brussel við Ungverja sem stöfuðu af því “að yfirvöld Ungverjalands neituðu að fylgja einræðisskipunum Brussel sem færu gegn hagsmunum Ungverja.” 

Orbán vitnaði til nýlegrar skýrslu sem sýndi að íbúar ESB trúa því ekki að komandi kynslóðir fái það betra en sú núverandi. Meirihluti íbúa Evrópu vill einnig verja kristin gildi og hefðir og 80% Ungverja styðji það. Orbán skorar á kjósendur “að sýna Brussel í kosningunum, að það séu íbúar Evrópu en ekki samtök tengd Gerorge Soros né búrókratarnir í Brussel sem eiga lokaorðið í málefnum ESB.”

Utanríkisráðherra Ungverja Szijjártó sagði að Ungverjar væru stoltir af því að hafa hafnað innflytjendasamningi Sameinuðu þjóðanna en baráttunni væri engan veginn lokið. Sagði Szijjártó að það væri nú algjörlega skýrt að allur fólksinnflutningurinn 2015 væri hluti vel úthugsaðrar áætlunar um íbúaskiptingu í heiminum. Sameinuðu þjóðirnar eiga ríkan þátt í áætluninni með lögleiðingu ólöglegs fólksinnflutnings í samningnum. “Brussel mun gera allt sem stendur í þeirra valdi til að innleiða innflytjendasamning SÞ í lög aðildaríkja ESB og þar með ákveða fyrir okkur hverjum við viljum hleypa inn til okkar og hverjum við viljum búa með. Við munum aldrei leyfa þetta og kjósendur þurfa að sýna á skýran hátt afstöðu sína í ESB-þingkosningunum.”

 

Evrópudraumurinn að breytast í martröð

Eftir nýlega ferð til fallegu borgarinnar Búdapest og smákynningu á afstöðu Ungverja til Evrópusambandsins sé ég skýrar, hversu hræðileg mistök það væru ef Íslendingar samþykkja 3.a orkupakkann. Það er hreint út sagt ótrúlegt að sjá hægri menn upp til hópa falla fyrir sósíalisma nútímans sem býður upp á pakka utan um mál sem ekki tekur gildi fyrr en "einhvern tímann í framtíðinni."

Fyrir það fyrsta ber enginn ráðherra í núverandi ríkisstjórn ábyrgð á né getur sagt til um hvað Alþingi framtíðarinnar ákveður.

Í öðru lagi á Alþingi nútímans ekki að vera ákveða reglur sem setja hugsanlegri ákvörðun Alþingis í framtíðinni þær skorður að ekki sé hægt að ákveða sæstreng nema að ESB fái yfirhöndina. Boðskapurinn sem þjóðin fær er:

Við undirseljum okkur ekki undir yfirráð ESB núna þar sem valdaafsalið kemur ekki til framkvæmda fyrr en Alþingi ákveður um sæstrenginn einhvern tímann í framtíðinni. Verið róleg því það er Alþingi sem tekur ákvörðunina.

Fyrst valdaafsal – síðan ákvörðun Alþingis um sæstreng. ESB vill að sjálfsögðu fyrst tryggja sér yfirráðin yfir orkuauðlindunum áður en nýtingarframkvæmdir hefjast. Mjög skiljanlegt út frá þeirra grundvelli um Sambandsríki Evrópu. En Alþingi í dag hefur ekkert umboð fyrir Alþingi morgundagsins og því eru allir s.k. "fyrirvarar" marklausir. Bara innantóm orð og ríkisstjórninni allri til vansæmdar. Ríkisstjórnin hefur yfirgefið stjórnarskrá lýðveldisins og niðursetur Alþingi, lýðræðið og þingræðið til að afgreiða mál fyrir ESB. Þetta verður með öllum ráðum að stöðva ef ekki á illa að fara fyrir lítilli vopnlausri þjóð. Varla vilja Íslendingar neyðast til að reisa minnisvarða fjallkonunnar eins og Ungverjar til minningu um alla þá sem létu lífið fyrir hina svo þeir gætu lifað í frelsi undan oki kommúnismans?

Ég náði að skrifa frétt fyrir útvarp Sögu með stefnu Ungverja varðandi innflytjendamál og ESB og hvet alla til að lesa hana. Sérstaklega ættu alþingismenn og ráðherrar að kynna sér stefnu Ungverja vel og sér í lagi Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra og Guðlaugur Þór Þórðarson utanríkisráðherra sem vart geta vatni haldið þegar Juncker og Guterres brosa framan í þau.

„Ég vona að ríkisstjórnin sjái að sér“

Brussel-Britta eins og hundur á ESB-spýtunni

Það er frekar aumkunarvert að sjá Brusseldrottnarana leika kött og mús með þá sem vilja yfirgefa sambandið. Þeirra fremsta verkfæri er Theresa May sem leiðir NO Way fyrir Brexit og notar embættið til að þvinga Breta til að semja um þá afarkosti sem ESB setur upp. Eiginlega eiga Bretar ekki að geta yfirgefið Evrópusambandið heldur settir í hlekki og sitja uppi með ólýðræðislegasta bákn allra tíma til endaloka sambandsins. Vantar bara að nýr Junker og þá ekki drunker komi heldur Junker the bunker með stál í hendi í staðinn fyrir konjaksglas. Slík sena er ekki ómöguleg í framtíðinni.

Það verður að teljast furða að Bretar hafi ekki gert uppreisn og hendi þessu ESB fári af sér og sýnir það ótrúlegt langlundargeð þeirra. Farage óttast að Britta á spýtunni eigi eftir að valda Bretum miklu tjóni og kreppu með hegðun sinni og er hún nú farin að minna töluvert á aðra kaldrari Brittu nær Norðurpólnum sem fór frá í dansi við sjálfan sig á miðju gólfinu og enginn saknar. 

May gengur núna þvert gegn eigin ríkisstjórn og ætlar að semja við Verkamannaflokkinn til að fá þingmeirihluta fyrir "samningnum". Slíkt hleypir öllu í bál og brand og ESB-elítan getur þá allt eins sveiflað May í eina langa beygju út af spýtunni til að liðka fyrir nýjum þingkosningum og hugsanlegri yfirtöku vinstri manna sem engu stjórna nema frá rassvasa ESB. 

Að May hlaupi í pilsfald stjórnarandstöðunnar til að bjarga ESB gegn Bretum verður trúlega móttekið sem landráð af Brexit kjósendum. Kjósendur Íhaldsflokksins munu ekki taka því þegjandi að atkvæði þeirra verði notuð til framdráttar fyrir Labour. Allt útlit er því fyrir að ESB verði að ósk sinni og efnt verði til þingkosninga í Bretlandi.

May sækir um frest

Ætlar Hanna Birna Kristjánsdóttir að taka við vandarhöggum Nasrin Sotoudeh í Íran?

Tilkynning um setu Írans í UN Women barst einum degi eftir að Íran dæmdi 56 ára lögfræðing kvenréttindabaráttu í Íran til 38 ára fangelsi og 148 svipuhögg sem gætu kostað hana lífið. 

Hillel Neuer hjá UN Watch skrifar á twitter: 

”Nei, þetta er ekkert grín. Íslamska lýðveldið Íran var skipað í kvenréttindanefnd UN-Women sem tekur á móti kærum vegna brota á réttindum kvenna í heiminum. Já, aðeins degi eftir að stjórnin dæmdi Nasrin Sotoudeh lögfræðing kvenréttindamála í Íran í 38 ára fangelsi og 148 svipuhögg.” 

Nasrin Sotoudeh hefur hlotið fjölda alþjóða verðlauna fyrir baráttu sína fyrir málfrelsi og mannréttindum í Íran. Dómurinn gegn henni hefur valdið mótmælum víða um heim, m.a. hefur Amnesty í Svíþjóð hafið undirskriftarsöfnun gegn dómnum.
Íran á nú í UN Women, þar sem Hanna Birna Kristjánsdóttir starfar, að rannsaka hvernig önnur lönd meðhöndla réttindi kvenna t.d. mismun í dómum, pyndingar, nauðungarhjónabönd og kúgun.

Íslenska ríkisstjórnin hlýtur að samgleðjast Hönnu Birnu yfir þeim nýja liðsauka sem kvenréttindabaráttunni hefur borist með tilkomu Írans. Fyrir eru Sádí Arabar og Írakar svo möguleikarnir hljóta að flæða yfir barm. Hæg eru heimatök íslensku "innífrá" femínistanna að meðtöldum Guðlaugi Þór Þórðarsyni utanríkisráðherra að semja við Írani um að skipta vandarhöggunum á fleiri bök til að minnka þjáningar Nasrin Sotoudeh. Kannski getur íslenska ríkisstjórnin komið því áleiðis að breytt verði um lit á búrkum til fjölbreytileika við hliðina á þeim svarta t.d. með dökkgráum lit.

Ísland skapaði þá litrík tímamót í kvenréttindabaráttu heimsins sem yrði einstakt afrek. 

 

Miðflokkurinn leiðir sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar þegar forysta Sjálfstæðisflokksins svíkur

Miðflokkurinn axlar sögulegt hlutverk í sjálfstæðisbaráttu Íslands með skýrri stöðu gegn orkumálapakka ríkisstjórnarinnar. Það er kaldhæðnislegt að það skuli vera Sjálfstæðisflokkurinn, sem áður gegndi því hlutverki að leiða sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar, sem nú stendur fyrir einni stærstu atlögu gegn fullveldi Íslands á sviði orkumála. Ekki er langt síðan ESB ógilti "íslensku leiðina" í landbúnaðarmálum með einföldum dómi og var það mikill rasskellir fyrir ríkisstjórnarflokkanna. Man ég vart eftir öðru eins afsakanafári og krókódílstárum hjá ráðherrum Sjálfstæðisflokksins. Það er því eðlilegt að Miðflokkurinn komi fram og veiti fullveldismálum þjóðarinnar brautargengi, þegar forysta Sjálfstæðisflokksins svíkur. Þjóðin mun skipta út Sjálfstæðisflokknum fyrir trúverðugri flokk þegar Sjálfstæðismenn sýna og sanna, að þá skortir dug að skipta út einstaklingum í forystunni sem svikið hafa stefnu flokksins. Fyrrverandi leiðtogi flokksins Davíð Oddsson hefur á hinn bóginn ekki svikið Sjálfstæðisstefnuna og hefur hvað eftir annað áréttað þýðingu fullveldismála í skrifum í Morgunblaðinu. Það er borðleggjandi fyrir Sjálfstæðismenn sem hlýða vilja kalli sjálfstæðisstefnunnar að taka til hendinni og reka eiginhagsmunaseggina úr ábyrgðarstöðum flokksins. Hver tekur að sér að leiða það þarfaverk? 

Miðflokkurinn hefur Sigmund Davíð Gunnlaugsson sem Icesave-baráttan færði þjóðinni. Þar slípuðust foringjahæfileikar hans og síðar meir í erlendu áhlaupi vogunarsjóðsstjóra í s.k. Panamaskjalamáli. Sá starfsstíll sem Sigmundur Davíð beitir hefur náð árangri í baráttu gegn einokunaröflum og erlendri ásælni yfir auðlindum Íslands. Það er þess vegna eðlilegt að Miðflokkurinn dragi til sín atkvæði frá Sjálfstæðisflokknum, þegar sá flokkur vinglar forystulaus á vellinum.

Hver tekur að sér það þarfaverk?

Hafnar þriðja orkupakkanum

"Ekkert að marka" stjórnmálin – ESB orkupakki 3 mesti bastarður allra tíma

Það er all undarlegt að sjá hvaða yfirbragð einkennir íslensk stjórnmál um þessar mundir. Heildarstefnur týndar en sneiðar í pökkum afgreiddar í staðinn með þeim orðum að engar skuldbindingar fylgi og ekkert sé að marka ákvæði, því þau verða ekki tekin upp fyrr en mögulega löngu seinna og þá að sjálfsögðu undir forræði Íslendinga. Þannig voru lygapakkar heimsmarkmiða Sameinuðu þjóðanna sem skuldbinda Íslendinga að sjá mannkyni öllu fyrir salernum grýtt umræðulaust í gegnum þingið án þess að nokkur fengi eiginlega neitt tækifæri til að setja sig inn í málin og tjá sig um þau.

Orkupakki ESB númer 3 er orðinn mesti bastarður allra stjórnmálapakka sem litið hefur dagsins ljós á Íslandi síðan stjórnmálin voru stykkjuð í pakka eftir hrun fjármálafyrirtækjanna 2008. Eftir það reka vinstri menn EKKERT AÐ MARKA stjórnmál þar sem hægt er að semja um himnaríki á jörðu, því enginn er skulbundinn af skilmálum né kostnaði. Eftirá er stöðugt vitnað til samkomulagsins og lygin sýnir sig að það sem ekkert var að marka er því miður að marka og þeir sem gleyptu agnið sitja uppi fastir með skeggið í bréfalúgunni. Rjúkandi rústir Reykjavíkurborgar eru því miður víti til varnaðar að meðtöldu Venúzúela og íslenska landbúnaðinum. 

Að Sjálfstæðisflokkurinn, sem man sinn fífil fegri, skuli senda þennan bastarð inn á alþingi sýnir hversu gjörsamlega stefnuglötuð forystusveit flokksins er orðin. Heilaþvegin af rökum þeirra "stóru". Reynt er að fela afsal orkuauðlinda þjóðarinnar í hendur ESB með lagaútúrsnúningum og "ekkert að marka" stefnu vinstri manna. Fer forysta Sjálfstæðisflokksins fyrir yfirráðum ESB yfir auðlindum Íslands í þeirri von að fá að hanga lengur í ráðherrastólum með vinstri mönnum. Katrín Jakobsdóttir heldur vart vatni í kossaflennum við valdhafana í Brussel og RÚV syngur "vinir mínir" við afhendingu sjálfsákvörðunarréttar þjóðarinnar til drottnara álfunnar. Að forysta Sjálfstæðisflokksins hafi ekki þor til að standa í lappirnar gegn þessum ófögnuði ætti að vera umsvifalaus brottrekstrarsök úr embættum flokksins. 

Sá góði maður Jón Bjarnason skrifar á bloggi sínu:

"Svo vel þekki ég til í samningum við ESB frá minni ráðherratíð  að þar eru engir raunverlulegir fyrirvarar eða undanþágur til í orðabók ESB.  

Slíkt er blekking og það veit utanríkisráðherra mæta vel. 

Hráakjötið og ESB

Nægir að minnast innleiðingu Matvælalöggjafar ESB þar sem Alþingi Íslendinga taldi sér heimilt að setja  inn "Íslenskt ákvæði" til verndar hreinleika og heilsu íslensks búfjár og  standa vörð um hollustu innlendra matvæla.

En sá fyrirvari var samþykktur á Alþingi 2009 samhljóða, án mótatkvæða. 

Nú virðist það vera hlutskipti Alþingis að stimpla niðurstöðu kærudóms ESB og samþykkja umrætt undanþáguákvæði samkvæmt skipun frá ESB."

Og Jón heldur áfram:

"Karlaveldið í ESB"

Og Karlveldið í ESB kann að taka á móti kvenforsætisráðherrum. 

Samkvæmt fréttum  Ríkisútvarpsins  fengu forsætisráðherrar Íslands og Bretlands ólíkar viðtökur í Brüssel í gær.

Bretar standa í miklum hremmingum að ná fullveldi sínu til baka frá ESB og Theresa May stendur í ströngu við karlaveldið í Brüssel.

 "Katrín kysst og knúsuð á leiðtogafundi ESB" 

 "Minna hlegið á blaðamannafundi May " 

Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra Íslands  kemur með skilaboð utanríkisráðherra og iðnaðarráðherra um að þau vilji innleiða Orkupakka ESB númer 3 og afhenda þar með yfirráð orkumála Íslendinga til Brüssel.

Auðvitað gleðjast allir "Junkerarnir" og "Tuskarnir" og "Macronarnir"  í Brüssel."

Ég hef engu við þetta að bæta. 

Nú þurfa Íslendingar enn á ný að safna kröftum til að koma vitinu fyrir spillta uppskafninga á ráðherrastólum sem eru falir fyrir hrós elítunnar í Brussel. Hafa ráðherrar Sjálfstæðisflokksins verið heilaþvegnir á ESB-námsskeiði hjá Össuri Skarphéðinssyni? 

Leggja til orkupakka með fyrirvara

Góðar raddir um rugldóm Mannréttindadómstólsins

Morgunblaðið skrifar í leiðara dagsins:

"Hvernig í ósköpunum getur það verið að dómstóll eins og ME sem hendir frá sér fjölda mála eftir ófullkomna og tilviljunarkennda skoðun geri það að "mannréttindamáli" hvort íslenskir alþingismenn greiði atkvæði um mál í einni lotu samkvæmt áralangri hefð, þó aðeins þegar enginn ágreiningur er í þingsalnum um þá málsmeðferð!"

Þetta er kjarni málsins. Það er almenn lýðræðisleg vinnuregla bæði á alþingi, hjá stjórnmálaflokkum og félagssamtökum að greiða atkvæði í einni lotu eða fyrir hvern fyrir sig allt eftir því hvernig eining er um málið á fundinum. Ríki einhugur er engin ástæða til að láta greiða atkvæði um hvern fyrir sig. Ein lota flýtir fyrir afgreiðslu mála og er fullkomlega lýðræðisleg meðferð með samþykki fundarmanna. Þetta þekki ég sjálfur vegna starfa í ýmsum samtökum. Að dómstóll sem gæta á mannréttinda hankar lýðræðisstofnanir fyrir tæknilegt formsatriði og kallar það brot á mannréttindum segir allt um dómstólinn sjálfan. Hann er ekki vaxinn verkefninu og ef einhver hefur brotið mannréttindi er það Mannréttindadómstóllinn sjálfur sem lúsleitar að einhverju formsatriði til að geta tekið stjórnmálaafstöðu í innanlandsmáli utanvið lögsögu dómstólsins. 

Ísland á að henda þessum dómi út í hafsauga og láta sem ekkert sé.

Þá birtir Arnar Þór Jónsson héraðsdómari góða, skarpa grein í Morgunblaði dagsins "Umfram tilefni" og segir "Að íhuguðu máli leyfi ég mér að efast um að afgreiðsla MDE sé réttarfarslegt gustukaverk, heldur tel ég að niðurstaðan sé ný tegund óskapnaðar, sem aðildarþjóðir hljóti að sameinast gegn í þeim tilgangi að verja fullveldi sitt". 

Undir þessi orð ber að taka. Arnar Þór bendir einnig á þá staðreynd að Hæstiréttur lagði sinn dóm á hæfni dómaranna fjögurra og að enginn þeirra "getur talist "pólitískur" og enginn þeirra er "handgenginn" ráðherra." Hér höfum við málefnalega meðferð málsins hjá sjálfum Hæstarétti og hæfni dómara upphafin yfir að hægt sé í málum þeirra að dæma þau marklaus vegna tæknilegrar meðferðar íslenska réttarfarskerfisins á skipun þeirra.

Í lokaorðum sínum segir Arnar Þór:

"Það er illa fyrir lýðveldinu komið ef stjórnmálamenn og æðstu embættismenn lýðveldisins eiga að kasta frá sér hlutverki sínu gagnvart stjórnarskrá, stjórnskipunar- og lagahefðum í því skyni að ofurselja sig ólýðræðislegu valdi. Slíka valdbeitingu á að kalla sínu rétta nafni, jafnvel þótt hún skrýðist búningi mannréttinda".

Það yrði mikil framför og lýðræðislegur aflauki að þessi túlkun fengi að gegnumsýra allt réttarkerfið og ýta þannig möguleikum stjórnmálalegrar íhlutunar út úr vogarskálum réttargyðjunnar. Slíkt myndi efla lýðræði og er í anda okkar mjög svo góðu stjórnarskrár.

 

Forsætisráðherra fer yfir viðbrögð stjórnvalda

Jón Steinar Gunnlaugsson með góða tillögu til að draga úr "taugaáföllum íslenskra lögfræðinga"

Það er alltaf gaman að kynnast hreinum hugmyndum og vandaðri framsögu kunnugra manna eins og Jóns Steinars lögmanns, sem segir afdráttarlaust að fjórum dómurum Landsréttar beri skylda til að gegna störfum sínum áfram. Dómur Mannréttindadómstólsins "breyti ekki réttarstöðu dómara við Landsrétt" þar sem "úrlausnir dómstólsins eru ekki bindandi að íslenskum landsrétti". Leggur Jón til að íslenska ríkið áfrýji dómnum til að "gefa dómstólnum kost á að leiðrétta mistök sín". Að öðrum kosti ef dómnum verði ekki hnekkt ætti að endurskoða "aðild að þessum sáttmála (mannréttindasáttmála Evrópu) eða hvort ástæða verður til lagabreytinga hér innanlands til að styrkja það fyrirkomulag sem þegar er í gildi á Íslandi um áhrifaleysi þessara dóma á landsréttinn. Svona kannski til að draga úr líkum á taugaáföllum íslenskra lögfræðinga."

Þetta er lögfræði á besta stigi, full af sannfæringu og auðmýkt fyrir lögunum og samtímis með kímni í sjónaukanum. Best að taka síðasta kostinn fyrst sem leið til áfallahjálpar fyrir íslenska lögfræðinga sem eru óöryggir um eigin réttarstöðu, þrátt fyrir alla menntun og reynslu og skýr lög um málið.

Málið sýnir afskaplega vel hvernig stjórnmálin teygja sig inn í réttarfarið, þegar stór hópur lögfræðinga veit ekki sitt rjúkandi ráð þegar dómstóll utan lögsögu Íslands kemur með dóm sem flestir telja vera út úr kú. 

Spurningin er líka, hvað Alþingi muni gera en mannréttindaþruglið á þeim bæ eftir "einu alvöru vinstristjórn" Jóhönnu Sigurðardóttur skilur bara eftir sig kratakrepjur. Margar atlögur hafa verið gerðar að stjórnarskránni til að gera hana bitlausa í nafni mannréttinda og heimsmarkmiða SÞ. Að ekki sé nú minnst á femínisma vinstri manna sem alltaf eru fjarverandi þegar kúguðum konum í "heiðurssamböndum" er rétt hjálparhönd. 

Tillaga Jóns Steinars skapar tækifæri til að henda þessum myllustein á haugana.

Alþingi næsta.

Ber skylda til að gegna störfum áfram

Jón Steinar hefur lög að mæla en hvers vegna er Ísland að "smjaðra" fyrir erlendum dómstólum sem ekkert er að marka?

Það er ekki gott, þegar gyðja réttlætisins er gerð úr pólitískum hrossakaupum í stað skýrum lagalegum grundvelli. Hún hefur bindil fyrir augum til að sjá ekkert og finna ekkert annað en lagarökin með og á móti í vogarskálunum. Þannig á dómurinn að vera án persónulegra og stjórnmálalegra tilfinninga og alfarið byggjast á lagalegum grundvelli.

Uppistandið með Landsrétt er að ef enginn Landsréttur væri til þá væri vandamálið ekki heldur til. Af hverju er þetta "þriðja dómsstig" allt í einu svo mikilvægt í íslensku réttarkerfi?

Síðan kemur hitt að Mannréttindadómstóll Evrópu er til sem stofnun og það er að sjálfsögðu algjör hentistefna ef aðeins á að samþykkja suma en ekki alla dóma dómstólsins. Annað hvort tekur íslenskt réttarfar mark á dómstólnum eða ekki. Hvað er Ísland að flækja sér í net erlendra dómsstóla ef ekkert er að marka þá?

Hrossakaup stjórnmálamanna nútímans eru orðin svo mikil della ofaná dellu að stjórnmálamenn ráða ekki neitt lengur við útkomuna. Þess vegna fór dómsmálaráðherrann úr ríkisstjórninni, þrátt fyrir að sjálfur Hæstiréttur hafði réttlætt ráðningu dómara Landsréttar. 

Ef nú Jón Steinar hefur rétt fyrir sér að Mannréttindadómstóll Evrópu hefur ekkert með réttarfarið á Íslandi að gera og þetta sé ekkert annað en árás á lýðveldið Ísland á að sjálfsögðu að skýra það sjónarmið með skýrari lagagrein um að enginn Íslendingur geti nokkurn tímann "áfrýjað" til erlendra dómstóla í neinum málum. Hins vegar ef nú íslenska lýðveldið í samstarfi við erlend ríki viðurkennir starfsgrundvöll Mannréttindadómstólsins og skuldbindur sig til að fylgja úrskurði dómstólsins á að segja það hreint út í stað þess að fýlupokast út í dómstólinn þegar dómar falla ekki Íslandi í vil.

Málið lyktar hrossakaup langar leiðir. Hugmyndin að endurvakningu Landsdóms gegn Geir Haarde var rammpólitísk og dómurinn stofnaður til að lemja niður stjórnmálaandstæðinga vinstri manna. Enda fór sá dómur með skömm þegar ekki tókst að fella fyrrverandi forsætisráðherra fyrir að hafa ekki bjargað Íslandi frá bankahruninu. Landsréttur kemur í kjölfar mislukkaðs Landsdóms og hefði betur aldrei verið stofnaður. Útkoman er hrærigrautur eins og dæmin um skipan dómaranna sannar. 

Jón Steinar leysir vandann með nýjum lögum um samþykkt skipan dómaranna og víst mun það leysa vandann að þessu sinni. En rugluð staða íslenska réttarkerfis gagnvart erlendu réttarkerfi sýnir stjórnmálaátök milli vinstri og hægri manna en vinstri vilja geta klínt sökum á stjórnmálaandstæðinga fyrir tilstuðlan innlendra sem erlendra lögstofnana og dómstóla. Þetta hafa Sjálfstæðismenn samþykkt í verki, þótt þeir pípi stundum um að lagabákn ESB sé einhliða. Vinstri menn fá að komast upp með að snara inn þjóðina í alþjóðlegt sósíalískt ferli sem ekki má kalla sósíalisma og innanlands verða stofnanir lýðveldisins smám saman að gefa eftir fullveldi sitt til að sósíalisminn fái sterkari yfirhönd.

Annað hvort hefur Jón Steinar rétt fyrir sér varðandi fullveldið og sú mynd verður að verða kýrskýr, eða svo er Íslenska réttarfarskerfið þegar fallið í gryfju sósíalismans.

Eitthvað verður að gera. 

 

Sérlög til lausnar Landsréttarmálsins