Blairbakterían á undanhaldi. Bretar þurfa ekki lengur að samþykkja nein ESB-"örlög"

Tony Blair hefur fengið að heyra mörg nöfn allt frá manninum með colgate brosið til Blöööör. Núna þegar hann skortir öll rök gegn þeim, sem er á móti evrunni, kallar hann þá fyrir "vírus" og segir, að Bretland verði að samþykkja ESB-"örlög" sín. 

Fyrri forsætisráðherrann sagði, að aukin andstaða og umræður gegn evrunn á breska þinginu væri "eins konar vírus" og að þingmenn tækju afstöðu í ESB-málum "til að festa hann i sessi."

Í ræðu hjá erlendri viðskiptahugveitu í London sagði Blair:

"Evrópa eru örlög sem aldrei verður auðvelt að faðma. Það yrðu hrapaleg mistök ríkisstarfsmanna að snúa baki við þeim og hverfa frá  afgerandi valda- og áhrifastöðu á 21. öld."

Þá vitum við það. Þegar rökin duga ekki lengur gegn andstæðingum evrunnar, þá er bara að kalla þá fyrir "vírus" og að menn eigi að sætta sig við "ESB-örlögin."

Greinilega er Blairbakterían á undanhaldi.

Byggt á Daily Express

Hanna Birna Kristjánsdóttir verðugur forsætisráðherra í næstu ríkisstjórn Íslands

Ásmundur Einar Daðason bendir réttilega á vinnubrögð Samfylkingarinnar, sem notfærði sér bankahrun og efnahagsörðuleika íslensku þjóðarinnar til að þvinga skoðun sinni um ESB sem allsherjarlausn á vandamálum Íslendinga upp á þjóðina.

Það er einnig rétt hjá Asmundi Daðasyni, að þegar nú er orðið ljóst með jafn tryggum hætti og er, að um 54% þjóðarinnar vill afturkalla umsókn Íslands til ESB en tæplega 37% vill halda umsókninni til streitu, þá eru það svik við þjóðarviljann að halda áfram uppteknum hætti eins og ekkert sé og aðlaga íslenskt stjórnkerfi og samfélag að aðildarkjörum Evrópusambandsins. Engu er líkara en Samfylkingin vilji skaða landið eins mikið og hún getur áorkað fyrir næstu alþingiskosningar. 

Ef heiðarlegt fólk hefði ráðið för hefði allur þessi ESB-pakki ríkisstjórnarinnar fyrir löngu síðan verið lagður til hliðar fyrir mikilvægari verkefnum. Uppbygging atvinnulífs og afkomumöguleikar fólks ásamt skuldaleiðréttingu heimila og fyrirtækja hafa alla tíð verið mikilvægustu málaflokkar þjóðarinnar sjálfrar skv. skoðanakönnunum. Þannig töldu færri en 2% þjóðarinnar stjórnarskrármálið vera mikilvægt í skoðanakönnunum eftir hrun. En Samfylkingin ber ekki hag þjóðarinnar fyrir brjósti. Hennar hagur er að næla í fáein embætti í Brussel fyrir leiðtoga sína og stýra þaðan hruni sambandsins.

Sósíaldemókratar nútímans hafa tekið við af bólsévíkum Sovét og gegnum alþjóðasamtök sín byggja þeir upp ESB sem heimsveldi, sem á að verða voldugra en bæði Kína og USA. Enginn kjósandi neins staðar í aðildarríkjunum hefur gefið framkvæmdastjórninni umboð að stofna sambandsríki. Stjórnarskrártilraun ESB var felld í Hollandi og Frakklandi. En siður ESB og umboðsaðila þeirra á Íslandi er ekki að hlusta á venjulegt fólk. Þeir fara sínu fram meðvitaðir um, að fólk vill annað og traðka þar með lýðræðið fótum niður. Þetta er átakanlega skýrt í ESB og á Íslandi.

Sem betur fer heldur íslenska þjóðin sínu striki. Styrkur þjóðarinnar í Icesave-málinu er okkur öllum hvatning til frekari lýðræðisdáða. Prófkjör stjórnmálaflokka er einnig tákn um styrkleika, að kjósendum er gefinn beinn kostur á að raða fólki á framboðslistana, sem síðan verður kosið um. Stórglæsileg útkoma Hönnu Birnu Kristjánsdóttur hjá Sjálfstæðisflokknum í Reykjavík gefur góða von um leiðtoga til að takast á við þau stóru verkefni, sem þjóðin stendur frammi fyrir. Í stað þess að draga úr þjóðinni allan kjark og trú á sig sjálfa, stappa góðir leiðtogar stálinu í fólk til að takast í sameiningu á við verkefnin. Án þess að halla á neinn stjórnmálaflokk eða leiðtoga er mitt mat og ósk að sjá Hönnu Birnu Kristjánsdóttur sem næsta forsætisráðherra Íslands. Hún talar máli fólksins og skapar samstöðu um verkefnin. Önnur góð kona á einnig skilyrðislaust sæti í næstu ríkisstjórn Íslands og það er Vigdís Hauksdóttir m.a. vegna vasklegrar framgöngu í utanríkismálum þjóðarinnar. Þarmeð hef ég sagt, hverjum ég treysti best að leiða þjóðina úr ógöngunum: Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokknum. Í afstöðu til ESB er Framsóknarflokkurinn falslausastur allra íslenskra stjórnmálaflokka. Grasrót Sjálfstæðisflokksins er líka heil og flokkurinn verður allur heill með Hönnu Birnu við stýrið. Samstarf þessarra flokka var farsælasta uppbyggingarskeið lýðveldisins og það er rangt að kenna stjórnmálamönnum um afbrot fjárglæframanna eða galla peningakerfisins.

Spurning Ásmundar Daða Einarssonar er því mjög þýðingarmikil og það skiptir öllu máli, hverja þjóðin kýs sem leiðtoga. 

Hverjir leiða þjóðina út úr ógöngunum?

ESB platar fátæk strandríki að selja fiskimið sín.

Isabella Lövin, Evrópuþingmaður Græna Umhverfisflokksins í Svíþjóð og meðlimur í fiskveiðinefnd Evrópusambandsins skrifar grein í DN 22. nóvember um fiskveiðistefnu ESB. Hún skrifaði bókina Þögult Haf 2007 um veiði síðasta matarfisksins, þar sem hún lýsir því, hvernig styrkjakerfi ESB, lobbýhópar útgerða og ríkisstyrkt ofveiði er að útrýma matarfiski hafsins.

"Meira en annar hver fiskur, sem er borðaður í ESB í dag er innfluttur. Það er sorgleg niðurstaða skipbrota sjávarútvegsstefnu, sem um áratugi hefur tæmt eigin fiskimið Evrópu á fiski. En eiginafkomustaðan í Evrópu í dag er í raun og veru miklu minni. Fjórðungur þess fisks, sem er skilgreindur sem ESB fiskur, er veiddur af skipum ESB á öðrum fiskimiðum en eru í lögsögu ESB. Fiskurinn getur komið frá Vestur-Afríku, Indlandshafi eða Kyrrahafi.

Þessi veiði er núna niðurgreidd af skattgreiðendum ESB með fiskisamningum, sem ESB gerir við lönd þriðja heimsins. Um tuttugu slíkir samningar eru í gildi í dag. Fyrir utan þessa opinberu samninga eru í gangi fjöldinn allur af einkasamningum milli fyrirtækja ESB og strandríkja þróunarlanda. ESB er í dag stærsti fiskineytendamarkaður heims á undan Japan og USA."

Isabella skrifar í grein sinni, að sérstakur skýrslumaður Sameinuðu Þjóðanna um matvælaöryggi og rétt til matar, Olivier De Schutter, hafi í nýlegri skýrslu bent á, að stöðugt aukin eftirspurn á fiski og stóriðjutogarar ríku landanna séu "alvarleg ógnun við matvælaöryggi fátækra landa." 

"Þegar ESB gerði samning við Senegal 2005 þá gerðu samtímis mörg einkafyrirtæki samning við þáverandi ríkisstjórn Senegal. Þetta jók mjög álögur á fiskistofna fyrir senegalíska samfélagið. Þar að auki voru samningarnir ekki opinberir og þar með engar upplýsingar um þær fjárhæðir, sem greiddar voru." Þessu hefur Græni hópurinn á Evrópuþinginu reynt að breyta að sögn Isabellu. "Vegna krafna Evrópuþingsins er nýr fiskveiðisamningur við Mauretaníu meira haldbær. Fiskiskip ESB mega aðeins veiða utanvið 20 sjómílur og ekki veiða kolkrabba, sem heimasjómenn nytja ásamt stórhækkuðum fiskveiðigjöldum.

Fiskiðnaðurinn mótmælir þessu harðlega og neitar að fylgja samningnum þar sem veiðarnar eru ekki taldir arðbærar. Sem beinir kastljósi á málið: ef flotinn getur ekki grætt á haldbærum veiðum, þá verða þeir að leggja starfsemina niður. Ef ESB hefði aftur á móti ekki verið með samning, þá hefðu þeir getað haldið áfram veiðum með mismunandi einkasamningum."

Isabella Lövin segir frá umræðu og komandi atkvæðagreiðslu Evrópuþingsins um málið, sem hún telur að muni minnka ránveiðar ESB og annarra á fjarlægum miðum og gera ESB ábyrgðarmeira (lesist valdameira/GS):

1. Floti ESB á einungis að fá að stunda fiskveiðar á framandi miðum, þar sem vísindalegar niðurstöður liggja fyrir um stærð fiskistofna, sem duga umfram þarfir heimamanna strandríkja.  

2. Styrkir verði aðskildir frá fiskveiðisamningum. Ekki má plata fátæk lönd að selja burt fiskimið sín til að fá hærri styrki. Ekki má skilyrða styrki frá ESB til að fá aðgang að fiskimiðum heimamanna.

3. Útgerðin skal sjálf borga fyrir veiðileyfi í stað skattgreiðenda.

4. ESB á bara að gera samninga við lýðræðisleg ríki.

5. Engar útgerðir mega gera einkasamning við ríki, sem ESB er með samning við. Ekki má breyta fánum skipa t.d. frá ESB fána yfir í annan, þegar það hentar.

6. Harðara eftirlit með einkasamningum. Fyrirtæki í ESB eru með 321 fiskveiðiskip undir fánum 24 ríkja og veiða framhjá samningum ESB. 

Hér kemur skýrt fram hjá Isabellu, að ESB eitt má gera samninga við erlend ríki og vill uppræta einkasamninga fiskveiðifyrirtækja sambandsríkjanna með samningum, sem gerir ómögulegt að halda úti útgerðarstarfsemi einkafyrirtækja. Búrókratarnir vilja því kenna einkafyrirtækjum um afleiðingar vonlausrar sjávarútvegsstefnu sambandsins, sem leitt hefur til tæmingar matarfisks úr höfum ESB og núna á miðum fjarlægra landa. Greinilega er ætlun ESB, að einungis viðurkennd útgerðafélög fái að sitja í náðinni og veiða skv. samningum sem búrókratarnir gera. Með þessu skipulagi er allur frjáls rekstur útgerðafyrirtækja sambandsríkjanna settur úr leik og einungis risafyrirtækjum gert kleift að lifa í samvinnu við ESB og styrkjakerfi sambandsins.

Þetta er sama stefnan og ESB sýnir í makríldeilunni, að enginn má semja nema ESB sjálft. Skilyrði útgerða ESB er: gerðu það sem búrókratarnir segja eða hættu starfsemi í greininni. Það sama gildir fyrir Ísland og íslensk sjávarútvegsfyrirtæki. Eyðileggja á farsælan atvinnuveg, svo ESB geti þótzt vera umhverfisvænt.

Hversu mikið sem græningjar og aðrir tala réttilega um útrýmingarhættu fiskistofna, þá er framkvæmdin núll við varðveislu þeirra í raunveruleikanum. T.d. hefur sjávarútvegsstefnan leitt til ómannúðlegra hákarlaveiða, sem sænska sjónvarpið sagði frá nýlega. Þar veiða aðallega spánskir og portúgalskir sjómenn hákarl vegna verðmæta í uggum og sporði, sem selt er á Asíumarkaði sem fjörlyf fyrir góðan pening. Vesalings hákarlinn er verkaður lifandi, skornir af uggar og sporður og lifandi kroppnum hent aftur í sjóinn, því ekkert fæst fyrir hann. Eru margar hákarlategundir í útrýmingarhættu af þessum sökum.

 

 

Kvartaði yfir seinagangi ESB

EUSA: Barack Obama sundrar Bandaríkjunum.....og heiminum

Það má hafa verið góður sigur fyrir alla þá, sem styðja fjölþætt samfélög með fólk af hinum ýmsum uppruna, að fá fyrsta litaða forsetann í Hvíta Húsið. Það er bæði söguleg stund og mikill árangur og því til mikils að vinna, að sú persóna, sem gegnir þessu þýðingarmikla leiðtogahlutverki, geti skapað virðingu fyrir baráttu stórra þjóðfélagshópa fyrir sömu lífsmöguleikum burtséð frá uppruna eða litarhætti.

En Barack Obama mun ekki ganga til sögunnar, sem leiðtoginn, sem hélt uppi heiðri Bandaríkjanna og sameinaði sundurleita hópa undir fána Bandaríkjanna. Í staðinn bendir allt til, að hann skilji eftir sviðna jörð sundurlyndis, spillingar og efnahagshruns, sem grefur undan áliti Bandaríkjanna heima fyrir og erlendis. Breytt afstaða Bandaríkjanna í utanríkismálum hefur komið út sem merki til öfgaafla í heiminum að núna sé frítt fram að herja, því Bandaríkin munu ekki aðhafast neitt. Þannig leið ekki langur tími, þar til Hamas prófaði, hvort ekki væri í lagi að skjóta sprengjum á Ísrael. Niðurskurður á her Bandaríkjanna er slíkur, að fjöldi hershöfðingja hafa sagt upp störfum í mótmælaskyni. Obama hefur aukið svo á sundrungu landsmanna, að hafnar eru undirskriftir á heimasíðu Hvíta Hússins um að einstök fylki Bandaríkjanna segi sig úr Bandaríkjunum og verði eigin sjálfstæð ríki. Er undirskriftarsöfnun hafin fyrir um 40 fylki og tæplega 10 fylki komin með þau 25 þúsund nöfn, sem þarf til þess að málið verði sett á dagskrá Hvíta Hússins.

Á ferðalögum sínum og samtölum við þjóðarleiðtoga heimsins hefur Bandaríkjaforseti talað niður Bandaríkin. Obama fer ekki nákvæmt með efnahagslegar staðreyndir, heldur kennir pólitískum andstæðingum um allt, sem miður fer. Skuldaaukning Bandaríkjamanna tók mikið stökk undir fyrstu fjórum árum forsetans og nú er svo komið, að Bandaríkin verða gjaldþrota í janúar 2013 ef ekki næst samkomulag milli repúblikana og demókrata um niðurskurðaráætlun á útgjöldum ríkisins og hækkun skatta á Bandaríkjamönnum. Líkur eru á, að matsfyrirtækin lækki stöðu landsins enn frekar.

Margar sögur eru í gangi um lífsstíl forsetans og sagt, að enginn forseti hafi áður eytt jafnmiklum tíma í sumarfrí, golfleiki og skemmtanir og Barack Obama. Hann hefur notið stuðnings fjölmiðlafólks og Hollywoodstjarna og virðist vera meira í mun að sjást í skemmtiþáttum sjónvarpsstöðva en vinna við forsetastörf. Þannig liggur forsetinn undir gagnrýni um aðgerðarleysi við árásina og morðin á sendiherra og starfsmönnum Bandaríkjanna í Benghazhi. Fullyrt er, að forsetinn hafi sýnt meiri áhuga á að mæta í sjónvarpsviðtal í Las Vegas en verja þegna sína og er þetta mál þungur myllusteinn um háls forsetans.

Faðir eins hinna myrtu í Benghazhi, Woods, lýsti stuttum kynnum sínum við Barack Obama:

"Að taka í höndina á honum var í sannleika sagt eins og að taka í hendina á dauðum fisk. Andlit hans snéri að mér en hann vildi ekki horfa í augun á mér heldur horfði yfir öxlina á mér."

Mikið er rætt um, að forsetinn lét innsigla gögn um skólagöngu sína og vegabréfaumsóknir og hefur almenningur enga aðkomu að þeim. Kostaði það fé, svo getgátur eru uppi um, hvað forsetinn sé að reyna að dylja með þessu. Það bætir ekki úr skák, að forsetinn hunsaði tilboð frumkvöðulsins Donald Trumps, sem bauðst til að gefa 5 miljónir dollara til líknarmála, ef forsetinn opinberaði gögnin.

Því miður aukast líkurnar á ófriði í heiminum og hruni fjármálamarkaða með Barack Obama í Hvíta Húsinu. Í Evrópu gengur þríeykið hart að evrulöndum í Suður-Evrópu, sem núna ramba á barmi gjaldþrots. Má kalla ástandið Nýkreppuna Miklu. Margir Bandaríkjamenn eru reiðir forsetanum fyrir að líta upp til ESB og vilja innleiða "velferðararkerfi" þaðan, þegar mörg ríki þar horfa ofan í hyldýpið. Litið til Mið-Austurlanda, verður Ísrael núna meira og minna að treysta á eigin kraft í gjörbreyttu landslagi eftir arabíska vorið. Ekki er víst, að nýir ráðamenn í Egyptalandi og fleiri löndum sitji aðgerðarlausir heldur gangi í lið með hryðjuverkasamtökum Hamas. Styrjöldin í Sýrlandi gæti breiðst út og breytt öllu svæðinu í blóðugan bardagavöll með mikilli áhættu á frekari útbreiðslu, þar sem Kína, Íran og Sovétríkin styðja öll ríkisstjórn Sýrlands. 

Með Obama í Hvíta Húsinu þora öfgaöflin að ganga lengra. Það sýndi sig í Líbíu í fyrsta skipti í manna minni, að hermönnum var bannað að aðstoða eigin diplómata í lífshættu. Einungis klukkutímaflug var fyrir herflugvélar að komast til Benghazhi og enginn fær nokkru sinni að vita, hvort slíkt hefði getað bjargað lífum Bandaríkjamannanna þar.

Gott að sjá kraftinn í Heimssýn - fullveldið tryggir framtíð Íslands

Það er ánægjulegt að sjá hið málefnalega blað Heimssýnar, sem dreift var með Mbl. fyrir stuttu. Það, sem vekur sérstaklega góða tilfinningu er krafturinn í samstöðu þjóðarannar á bak við afturköllun aðildarumsóknar Íslands að ESB. 

Fundarherferð Heimssýnar um landið er án efa mjög þörf og þar sýnir sig, að afstaða þjóðarinnar er þverpólitísk á alla flokka. Einungis Samfylkingin er hreinræktaður ESB flokkur.

Hinir hafa allir lagt eyrað að jörðinni og heyrt hjartslátt þjóðarinnar í þessu stóra máli.

Það er ekki bara framtíðarskipulag ESB, sem er í húfi, heldur í raun allt peningakerfi hins vestræna heims. Ég hef ekki náð að lesa allt blaðið en grein Frosta Sigurjónssonar er ég búinn að lesa og mæli með að aðrir geri það líka.

Frosti Sigurjónsson er landsmönnum að góðu kunnur í baráttunni gegn Icesave og núna, sem sá frumkvöðull hann er, í baráttunni fyrir umbótum á peningakerfinu m.a. í samtökum Betra Peningakerfi. Hann hefur haldið fjölmarga fyrirlestra á stjórnmálafundum, fundum ýmissa samtaka og stofnana og verið tíður gestur í útvarps- og sjónvarpsþáttum við að útskýra þá stefnu peningamála, sem byggist á s.k. heildarforðakerfi í stað núverandi brotaforðakerfi. 

Í stuttu máli má segja að heildarbrotakerfi þýðir að til sé innistæða fyrir útlánum banka í stað núverandi kerfis með aðeins broti af innistæðum á móti útlánum banka. Vegna núverandi kerfis, þegar bankarnir hafa spennt útlánabogann út um allar jarðir yfir þolmörk, þá eru ekki lengur til peningar til að borga vexti og afborganir af öllum lánunum einfaldlega vegna þess, að brotaforði útgefinna seðla og myntar dugir ekki til. Þá hefur verið gripið til þess ráðs bæði í USA, Bretlandi og núna í ESB að dæla inn nýju fjármagni til bankakerfisins, sem skuldfært er í ríkisskuldabréfum viðkomandi ríkja. En því miður hafa bankarnir í ríkari mæli notað peningana til að viðhalda verðbréfamarkaðsbólu í stað eðlilegrar inngjafar í viðskipta- og efnahagslífið á sama tíma og stjórnmálamenn keppast við að hækka skatta og skera niður þjónustu. 

Sú stefna leiðir einungis til þeirra sjálfheldu, sem við sjáum mörg ríki ESB - aðallega evruríkin í Suður Evrópou - vera komin í og hefur skapað óhaldbæra þjóðfélagslega spennu með vaxandi líkum á þjóðfélagsátökum. Virðist sem sagan sé að endurtaka sig frá kreppunni miklu fyrir stríð, þegar sömu mistökin að blanda saman peningaframleiðslu og skuldum eru endurtekin.

Frosti Sigurjónsson er rekstrarhagfræðingur og frumkvöðull. Ég hef sjálfur notað leitarvélina hans dohop.com sem er einhver sú besta ferðaleitunarvél, sem finnst á Internet. Hann hefur mjög málefnalega og grundaða framsetningu á kostum þess að innleiða betra peningakerfi á Íslandi og stjórnmálaöflin eru að vakna til vitundar að eitthvað nýtt verður að koma til svo sagan endurtaki sig ekki með útrásarvíkingana, sem notuðu bankana til að byggja upp 10 sinnum stærri skuldabólu en mótsvarar efnahagsstærð þjóðarinnar. Til dæmis hefur Lilja Mósesdóttir, Samstöðu, lagt fram frumvarp á Alþingi um heildarforðakerfi. 

 

"Skuldum heimilanna aflétt. Kreppunni lokið á Íslandi."

Sænska Metró er dreift ókeypis á lestarstöðvar í helstu borgum Svíþjóðar í yfir hálfri miljónum eintaka á dag. Blaðið hefur mikla útbreiðslu, þar sem farþegar t.d. neðanjarðalestakerfis Stokkhólms lesa það á ferðum sínum. Þriðjudaginn 13. nóv. skrifar Arne Bengtsson hjá Utanríkispólitísku stofnuninni grein um, að Ísland hafi reist sig úr öskunni. Boðskapurinn er:

"Atvinnuleysið minnkar, kaupmátturinn eykst og skuldum heimila hefur verið aflétt á Íslandi."

Vitnað er í hagfræðiprófessor Gylfa Zoega, sem staðfestir að "kreppunni sé opinberlega lokið á Íslandi", þrátt fyrir að lífskjörin séu enn ekki alveg eins góð og þau voru árið 2007.

Sagt er frá, hvernig neyðarlán AGS og Norðurlöndum, fengust með skilyrðum um niðurskurð, en að ríkisstjórnin hafi gengið gegn því og aukið félagslegar tryggingarbætur og aðstoð árin 2009 og 2010. Að stórar fjárhæðir hafi gengið til að aðstoða skuldara, sem ekki gátu borgað lánin sín. Þess vegna hafi skattahækkanir verið nauðsynlegar, mest sé lagt á efnameiri meðan efnaminni sleppi með minnstu byrðina.

Rætt er um útbreidd skattsvik hjá fyrirtækjarekendum og þeirra, sem leigja ferðamönnum herbergi, þannig að ríkisstjórnin hafi meira að sækja í skattatekjur. Að ríkisstjórnin hafi nú komið efnahagsmálunum í þvílíkt gott ásigkomulag, að Ísland borgar af AGS-lánum sínum fyrirfram. 

Hagsmunir heimilinna hvað? 

„Vandi okkar er mikill“

Sighvatvísi samspillingarinnar

 

 

 

 

 

 

 

 

Hvað ætli jafnaðarmaðurinn Sighvatur Björgvinsson segi um vaxandi kynslóð sjálfsmorðingja í Grikklandi, á Ítalíu og Spáni?

Er það sama heimtufrekjan og hjá "sjálfhverfum" Íslendingum að vilja fá að búa áfram í íbúð sinni?

Gott á þá að fleygja sér út um gluggann, þegar bankar og stjórnvöld taka íbúðirnar af þeim?

Jafnaðarmaðurinn Sighvatur Björgvinsson vill sýna, hvað hann er flinkur röksemdarmaður og heggur höfuðið af heilli kynslóð landsmanna sem "sjálfhverfri" í nýlegum greinum sínum í Fréttablaðinu.

En eitthvað í þessum málflutningi stenst ekki. T.d. að það er stöðumunur á þeim, sem lána út peninga og þeim sem fá lánaða peninga. Sighvatur sér engan mun á þessu tvennu og blandar "útrásarvíkingum" saman við venjulega Íslendinga.

Harðsvíraðir jafnaðarmenn nútímans hafa fleiri en Sighvatur valið sér stöðu með útlánurum gegn lánþegum. Út um allan hinn vestrænan heim er sagan sú sama: sósíaldemókratar hafa hreiðrað um sig meðal hrægamma fjármálaheimsins, sem komu kreppunni meðvitað á stað með óábyrgum útlánum og méla nú niður venjulegt fólk og taka af því eignirnar með aðstoð jafnaðarmanna í valdastöðum.

Þannig er afstaða jafnaðarmanna till Grikkja, að þeir séu letingjar, sem vilji ekki borga lánin sín. Sömu sögu er að segja um Spánverja, Ítali, Íra og Íslendinga. Fremstir í flokki fara þýzkir jafnaðarmenn, sem ólmir vilja byggja upp nýtt heimsveldi ESB.

Flokksbróðir Sighvatar, Barosso, forseti framkvæmdastjórnar ESB sagði í opnunarræðu Evrópuþingsins í haust: 

“Í samþættum heimi nútímans geta aðildaríki Evrópusambandsins ekki lengur sjálf stjórnað atburðarrásinni....Á 21. öldinni eiga jafnvel stærstu löndin í Evrópu á hættu að fá minni þýðingu gagnvart heimsrisum á borð við USA og Kína.”

"Ég velkomna þróun “hins opinbera rýmis í Evrópu”, þar sem spurningar Evrópu eru ræddar og teknar fyrir frá Evrópskum sjónarhóli ....Við skulum ekki hræðast orðin: Að lokum verður Evrópusambandið að þróast upp í sambandsríki. Þetta er nauðsyn...Í dag kalla ég eftir sambandsríki.”

Hver hefur falið Barosso þetta verkefni?

Á Íslandi ræðst Samfylkingin í hatri á pólitíska andstæðinga, athafnamenn, sjómenn, bændur, verkafólk og yfirleitt allt hugsandi fólk. Ríkisstjórnin brýtur stjórnarskrána og landslög og vinnur með hrægömmum við að tæma kistur landsmanna og setja Ísland í hendur heimsvaldasinnanna í Brussel. 

Ég man þegar ég og konan með þrjá drengi litum björtum augum til framtíðarinnar og sögðum þetta bjargast allt. Við tókum lán með bestu fáanlegum skilmálum en það voru aðrir, sem ákváðu lánið og lánaskilmálana.

 Á Íslandi hefur þjóðin tvisvar stöðvað Icesave. Í ESB hlekkja jafnaðarmenn þjóðir á færibandi með evrusave. Það þjónar bankaræningjum, að venjulegu fólki sé kennt um glæpi þeirra. Sighvatvísi samspillingarinnar er illgresi í garði okkar. Landsmenn ættu að útrýma því sem allra fyrst.

Pöntun ríkisstjórnarinnar til að liðka fyrir ESB aðild

 

 

 

 

 

 

 

Í frétt Morgunblaðsins er sagt, að yfirmaður hjá heilbrigðis- og neytendavernd framkvæmdastjórnar ESB hafi beðið ESA að kanna, hvort innflutningshömlur Íslands á kjöti og kjötafurðum frá ESB gangi lengra en 13. gr EES-samningsins leyfir.

Lög um Evrópska efnahagssvæðið tóku gildi 1. janúar 1994 og hefur ríkt fullkominn skilningur og sátt um beitingu 13. greinarinnar um innflutningshömlur Íslands á kjöti og kjötafurðum frá ESB til Íslands í tæpan áratug. En ekki lengur.

Framkvæmdastjórn ESB pantar "könnun" hjá ESA (lesist: meint brot Íslands á 13. gr) eftir nær áratuga friðsamlega túlkun á greininni í viðskiptum Íslands og ESB-ríkjanna.

Erfitt er að ímynda sér að þessi pöntun sé gerð einhliða af hálfu framkvæmdastjórnarinnar, þótt látið sé líta svo út. Nær er, að um sameignlega ákvörðunartöku af hálfu ríkisstjórnar Íslands og ESB sé að ræða.

Ríkisstjórnin vill komast inn í ESB og mætir hindrun bænda, sem ekki vilja leyfa innflutning lifandi dýra eða hrás kjöts vegna hættu á smiti milli landa. Slíkt hefur áður kostað landsmenn miklar búsifjar í kjölfar mæðu- og riðuveiki. Hér þarf ríkisstjórnin á aðstoð ESB að halda til að tukta óstýriláta og sjálfstætt hugsandi Íslendinga. 

ESB vantar á hinn bóginn viðskiptavöndul til að nota í makríldeilunni og hann fæst með niðurstöðu ESA um, að Íslendingar brjóti 13. gr. EES-samningsins. Hægt verður þá að skiptast á "lögbroti" Íslands á frjálsum kjötinnflutningi fyrir "eftirgjöf" á kröfum ESB í makríldeilunni.

Það er ömurlegt að sjá viðskiptin á þessu plani. Minnir alfarið á viðskipti kaupmannsins í Feneyjum sem krafðist kjötbita úr skuldara, sem ekki gat greitt með peningum. En skilyrðin eru ólík. ESB á bæði dómstólinn og dómarana.

Ríkisstjórn Íslands sker bita fyrir bita af fullveldi Íslands fyrir ESB, sem hefur allt ferlið í höndum sér og notar ráðherra landsmanna, sem afgreiðslustofnun við niðurrif lýðveldisins. 

Engin Landsdómur mun nokkru sinni komast yfir að dæma öll illverk ríkisstjórnarinnar.

Spurningin er, hvort nokkuð verði eftir af fjallkonunni nema beinagrindin, þegar ríkisstjórnin hefur lokið ætlunarverki sínu.

Guði sé lof, það styttist í stjórnarskipti.

 

ESB biður ESA að skoða kjöthömlur

Mottó evrukrata: Rjóminn fyrir okkur, niðurskurður fyrir skattgreiðendaskrílinn

 

 

 

 

 

 

 

Nú hafa evrukratarinir fengið nóg. Eins dags verkfall í dag til að mótmæla niðurskurðartillögum David Camerons forsætisráðherra Breta og ráðamanna Svíþjóðar, Þýzkalands og Frakklands m. fl. gegn fyrirhuguðum hækkunum fjárlaga ESB fyrir árin 2014-2020.

Fyrsta verkfallið af mörgum eins daga verkföllum leiddi til þess að 18 fundum ESB var frestað í dag. Næsta verkfall er boðað 16. nóv. n.k. og búist er við, að það lami störf framkvæmdarstjórnarinnar.

Í bréfi þriggja starfsmannafélaga til ríkisstjórna ESB segir:

"Við krefjumst þess að aðildarríkin hafi manndóm í sér til að segja meðborgurum sínum, að minnkun á fjárlögum Evrópu þýðir hærri gjöld fyrir þá alla: Gjald engrar Evrópu eða gjald minni Evrópu." 

Cameron hefur hótað að beita neitunarvaldi, ef 11 % hækkun fjárlaga ESB verði ekki skorin niður og hann mun stöðva fjárlögin ef starfsmenn ESB taki ekki á sig einhverjar lækkanir eins og ESB krefst af starfsmönnum fjölmargra aðildarríkja.

Bara í Bretlandi eiga skattgreiðendur von á 1,5 miljarða punda hærra aðildagjaldi af áætlaðri hækkun fjárlaga ESB samtals um 12 miljarða punda.

Yfir 4000 starfsmenn ESB, um 16% af starfsliðinu, hafa yfir 100 000 € í árslaun. Ellilífeyriskostnaður ESB, sem er 57000 pund fyrir sérhvern evrukrata á eftirlaunum í dag mun tvöfaldast og verða samtals um 2 miljarði punda ár 2045.

"Flestir telja starfsmenn ESB ekki vera láglaunafólk og eru hissa á þessu verkfalli. Líklega munu verkfallsmenn ekki fara fram á samstöðu Grikkja, þar eru opinberir starfsmenn í mjög erfiðu ástandi," segir diplomati í Brussel.

Leiðtogi sjálfstæðismanna í Bretlandi Nigel Farage, sagði:

"Mottó evrukrata virðist vera 'Rjómi fyrir okkur, niðurskurður fyrir skattgreiðendaskrílinn.' Hungur evrukrata eftir peningum og völdum er ógnvekjandi."

(byggt á frásögn The Telegraph).

Viðræður um fjárlög ESB í strand