Arnþrúður Karlsdóttir leiðir brautina að heilbrigðari viðskiptaháttum fjölmiðla

Skattfjármagnað RÚV hefur ekkert að gera á auglýsingamarkaði. Setja þarf lög sem banna skattfjármögnuðum miðlum að sækja tekjur einnig á auglýsingamarkað. Ríkisstjórnin vinnur gegn frjálsri samkeppni á fjölmiðlamarkaði.

Spilling hins opinbera birtist hvað skýrast í starfsháttum RÚV en félagið hefur um áratugi verið allsráðandi aðili á auglýsingamarkaðnum á Íslandi. Ekki dugir að búið sé að koma á nefskatti til að innsigla þvingandi kaup sérhvers mannsbarns á áróðri ríkisstofnunarinnar heldur þarf félagið einnig að gapa yfir auglýsingamarkaðnum með tilheyrandi olnbogaskotum og útslætti minni aðila.

Arnþrúður Karlsdóttir upplýsir um útilokun lítilla fyrirtækja á fjölmiðlamarkaðinum vegna "undanþágu frá samkeppnislögum s.l. 10 ár" sem geri það að verkum að hefðbundnar auglýsingastofur selja ekki auglýsingar nema til þeirra sem eru með í Gallup-klíkunni sem innsigluð er og stjórnað í samvinnu við RÚV. Spillinguna staðfestir síðan Páll Gunnar Pálsson forstjóri Samkeppniseftirlitsins sem segist "hafa lengi bent á þá samkeppnisskekkju sem leiðir af því að RÚV með sínar opinberu tekjur taki þátt í samkeppni á auglýsingamarkaði."

Enn eitt dæmið um hræsni og ræfilshátt stjórnmálamanna sem þykjast verja frjálsa samkeppni en eru bara í blaðrinu. Ekki er lengur hægt að treysta forystu Sjálfstæðisflokksins til að stuðla að frjálsri samkeppni; þingmennirnir eru svo sjálfuppteknir af eigin hégóma, nafnspjaldatitlum og launagreiðslum að úttöluð stjórnmálamarkmið eru hvorki prentsvertu né útsendingar virði.

Taka þarf til í spillingarbælinu og henda þessum afætum burt af Alþingi í næstu kosningum og gefa í staðinn nýju fólki tækifæri til að sýna getu sína.

Við þurfum fleiri bæði konur og karla sem hugsa og starfa eins og Arnþrúður Karlsdóttir.

Vill að brugðist sé við óheilbrigðri samkeppni

Ríkisstjórnin mun breyta Alþingi í andhverfu sína fyrir orkupakka 3

Eftir nýjustu útspil í orkupakkamálinu er ljóst að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur að áeggjan og tilstuðlan fjármálaráðherra Bjarna Benediktssonar og utanríkisráðherra Guðlaugs Þórs Þórðarsonar mun leggja fram tillögu um breytingar á fundarsköpum Alþingis til að skerða málfrelsi þingmanna Miðflokksins, þannig að hægt verði að þvinga orkupakka 3 gegnum þingið. Forseti Alþingis Steingrímur J. Sigfússon mun halda í lýðræðisskerðingaröxina og afhöfða lýðræðið svo Miðflokksmenn fái ekki andmælt orkupakka 3.

Öll hafa þau Katrín, Steingrímur og Bjarni Ben. tilkynnt að málfrelsi Miðflokksmanna verði að stöðva á þingi, t.d. sagðist Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins í viðtali við RÚV vera mjög ósáttur við hvernig þingstörfin hafa þróast og að nauðsynlegt sé að endurskoða þingskaparlög eftir málþóf fyrr í sumar.

Nú safnast þau öll saman sem stóðu öndverð gegn þjóðinni í Icesave og taka næsta skref: Afnám lýðræðislegrar umræðu á Alþingi. Er það einmitt í anda Steingríms J. Sigfússonar sem verður harla glaður að fá hlutverk böðulsins og höggva niður lýðræðið.

Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins hefur lokað fyrir leið lýðræðisins innan Sjálfstæðisflokksins, Vinstri grænir og Framsóknarmenn gera allt fyrir valdastólana, þannig að auðvelt verður fyrir þetta þríeyki að eyðileggja Alþingi og breyta því í andhverfu sína og leggja stein í götu lýðræðisins í staðinn fyrir að þjóna því.

Orkupakki 3 er stórslys.
Látum það ekki henda!

Betri dauð ríkisstjórn en látið lýðveldi

Ef einhverjir eru einangrunarsinnar þá eru það talsmenn orkupakka 3 sjálfir sem hanga fastir í gömlum tíma og gefa engan kost á samtali í rauntíma við andstæðinga orkupakka 3. Að ráðast á Miðflokkinn í dag á forsendum gærdagsins er að mála sjálfan sig út í horn. Ástæðan er jafn einföld og hún er augljós: Forystumenn Sjálfstæðisflokksins hafa lofað kollegum sínum í EES og ESB að innleiða orkupakka 3 á Íslandi og þá verður að valta niður alla gagnrýni. Hollusta ráðherra Sjálfstæðisflokksins er öll hjá ESB en engin hjá þeim sem kusu þá til embættis. 

Í stað þess að taka málefnalega umræðu með andstæðingum orkupakka 3, þá er gripið til stórsleggjunnar og básúnað út að "þetta sé allt saman Miðflokknum að kenna!" Mikill er máttur Miðflokksins að hafa náð stjórn á Sjálfstæðisflokknum löngu áður en Miðflokkurinn var stofnaður. Síðan hvenær hefur Sjálfstæðisflokkurinn skuldbundið sig að framfylgja stefnu annarra flokka? Sigmundur Davíð Gunnlaugsson skrifar á Facebook að ríkisstjórn hans hafi ekki innleitt orkupakka 3. Það er staðreynd. En af hverju geta forráðamenn Sjálfstæðisflokksins ekki viðurkennt það? Ætlar Sjálfstæðisflokkurinn að innleiða orkupakka 3 og segja að Miðflokkurinn hafi gert það? Halda talsmenn orkupakkans að kjósendur séu bæði augna -og eyrnalausir eða þjakaðir af ólæknandi lesblindu?

Og hvaða endalaus della er það að segja að Sjálfstæðisflokkurinn nái ekki fram málefnum sínum í ríkisstjórn vegna málamiðlungsmoðu þriggja flokka stjórnar? Síðan hvenær þarf Sjálfstæðisflokkurinn að reka vinstri græna kratastefnu í ríkisstjórn? Að vinna gegn hagsmunum Íslands og afhenda lögsögu yfir orkuauðlindum Íslands til hins nýja sovéts í Brussel virðist í dag eina forgangsmál Sjálfstæðisflokksins og bregður mörgum Sjálfstæðismanninum í brún af hversu miklu offorsi flokksforystan vinnur í málinu. Hún er reiðubúin að hunsa vilja Landsfundar, vilja kjósenda, vilja flokksmeðlima og vilja þjóðarinnar.

Bjarni Benediktsson fjármálaráðherra sprengir ríkisstjórnina með fautagangi sínum. 

Það er vel.

Betri dauð ríkisstjórn en látið lýðveldi.

Orkupakkinn takmarkað framsal

Miðflokksmaðurinn og litli guli Sjálfstæðisflokkurinn

Einu sinni, þegar litli guli Sjálfstæðisflokkurinn naut afraksturs afreka sinna, þá fann hann nokkur orkupakkafræ.

"Hver ætlar að gróðursetja þessi orkupakkafræ?" spurði litli guli Sjálfstæðisflokkurinn.

"Ég" sagði samfylkingarsítrónan.
"Ég" sagði vinstri græna geddan.
"Ég" sagði viðreisnarviðundrið.
"Ég" sagði píratapulsan.
"Ég" sagði framsóknarfressinn.
"Ekki ég" sagði miðflokksmaðurinn.

"Þá gera það allir nema miðflokksmaðurinn" sagði litli guli Sjálfstæðisflokkurinn. Og þau gerðu það.

Orkufræin urðu að orkuverum sem uxu og uxu. Að lokum kom að uppskeru alls rafmagns. Þá sagði litli guli Sjálfstæðisflokkurinn: "Hver vill fá rosalegt gígawatt-stuð?"

"Ég" sagði samfylkingarsítrónan.
"Ég" sagði vinstri græna geddan.
"Ég" sagði viðreisnarviðundrið.
"Ég" sagði píratapulsan.
"Ég" sagði framsóknarfressinn.
"Ekki ég" sagði miðflokksmaðurinn.

"Þá fá allir rosalegt gígawatt-stuð nema miðflokksmaðurinn" sagði litli guli Sjálfstæðisflokkurinn og ýtti á on-takkann.

PÚFF! 

Litli guli Sjálfstæðisflokkurinn, samfylkingarsítrónan, vinstri græna geddan, viðreisnarviðundrið, píratapulsan og framsóknarfressinn hurfu í gulum reyk. Það gerði lýðveldið líka.

Og nú þarf miðflokksmaðurinn að byrja söguna alveg uppá nýtt.

Skýrslugerð um fjórða pakkann hafnað

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson einn af fáum leiðtogum Íslendinga sem er fær um að leiða fullveldisbaráttu lýðveldisins

Það er frískleikamerki hjá Sjálfstæðisflokknum að almennir flokksmeðlimir noti möguleika sína til að efna til atkvæðagreiðslu um orkupakka 3 meðal flokksmanna. Slík atkvæðagreiðsla gæti skapað einingu um málið innan flokksins ef forystan sæi þá að sér og utanríkisráðherrann drægi þingsályktun sína til baka. Þá gætu orkupakkasinnar Sjálfstæðisflokksins hætt að kljúfa flokkinn og m.a. afturkallað ásakanir um að farsælasti flokksleiðtogi þeirra á lýðveldistímanum sé eineygður karl sem skrifi falsfréttir í Morgunblaðið. Þá fyrst verður Sjálfstæðisflokkurinn samkeppnisfær við Miðflokkinn, að ísköld gamaldags Icesave-forysta flokksins víki og nútímalegri Sjálfstæðismenn sem þora að standa við stefnu flokksins og í lappirnar gagnvart ESB taki við. 

Það er hins vegar Sigmundur Davíð Gunnlaugsson formaður Miðflokksins sem leiðir fullveldisbaráttu þjóðarinnar gegn ESB og verður ánægjulegt að sjá að eitt af fyrstu verkum hans á nýju þingi, verður að leggja fram ályktunartillögu um formlega afturköllun og ógildingu skaðræðisumsóknar Samfylkingarinnar og Vinstri Grænna um inngöngu Íslands í ESB. Þá mun þeirri nauðungargöngu ljúka - nema að ríkisstjórnin sængi með Pírötum og Samfylkingu til að véla þjóðina undir hæl ESB.

Ríkisstjórnin lifir á þræði stubbsins og mun hleypa öllu í uppnám á þingi þegar Miðflokksmenn neita að hleypa orkupakka 3 gegnum þingið. Svo mörg ný atriði hafa komið í ljós varðandi orkupakka 3 á meðan þingmenn tóku sumarfrí að það væri bein ögrun við lýðræðið að hleypa ekki þeirri umræðu og staðreyndum inn í sali alþingis. 

Ríkisstjórnin hefur fengið tíma til umhugsunar og tækifæri að láta vit ráða för. Það er hins vegar ekki hið sama og að vitið fái að ráða för. 

Vonandi lifir lýðveldið af endalok ríkisstjórnarinnar áður en hún skapar endalok lýðveldisins.

 

 

 

 

Undirskriftum sjálfstæðismanna safnað

Þingafgreiðsla orkupakka 3 stenst hvorki stjórnarskrá né grundvöll Alþingis

Orkupakki 3 er skýrt dæmi um stjórnarskrárbrot vegna fyrirhugaðs afsals löggjafarvalds yfir orkuauðlindum Íslands í hendur ESB. Alþingi var ekki stofnað til að lýðræðiskjörnir embættismenn gætu breytt því í stimpilpúða fyrir lagabákn sem gætir hagsmuna erlends stórríkis. Ríkisstjórnin samþykkir ákvarðanir ESB á fundum í Brussel og síðan á Alþingi að afgreiða málin möglunarlaust á færibandi seinna meir.

Núverandi og fyrrverandi og einnig alþingismenn framtíðarinnar verða að skilja að þjóðin samþykkir aldrei að Alþingi sé í höndum erlends stórveldis. Eitt frægasta dæmið um slíka tilfærslu var yfirtaka nazista með Quisling í fararbroddi á norska Stórþinginu. Þar var stimplað umbúðarlaust, hrátt og hratt og ekkert innihald falið, þótt logið væri til um að allt væri gert í nafni norsku þjóðarinnar. Við hertöku Stórþingsins stofnaði Hákon VII Noregskonungur útlagastjórn í London og Norðmenn stunduðu Stórþing andspyrnuhreyfingarinnar þar til nazistar voru sigraðir og þingið endurheimtist.

Tilgangur Alþingis hefur ætíð verið að mynda lýðræðislegan vettvang fyrir þjóðina, þar sem hún ræður sjálf örlögum sínum. Lýðræðislega kjörnir embættismenn sem gangast svo upp í eigin frama og einkahagsmunum missa bæði sjón og heyrn á þessum markmiðum og skilja ekki það alþingishjarta sem slær hjá þjóðinni til blessunar fyrir Ísland.

Þingsályktunartillaga Guðlaugs Þórs Þórðarsonar utanríkisráðherra Íslands um orkupakka 3 lýsir í hendingu uppgjöf ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur á að leiða Alþingi lýðveldisins. Vanhæfni ríkisstjórnarinnar er slík að hvorki hún né eftirkomendur stjórnmálaflokka hennar gætu nýtst sem talsmenn bænarskrár til hins erlenda yfirvalds í Brussel. 

Slíkt verður hlutskipti þeirra lýðræðislegu kjörnu embættismanna sem á eftir koma verði orkupakki 3 samþykktur.

Víst er Jóhanna sæt en stjórnarskráin virðist að sama skapi fágæt

Hún brosir svo fallega, fyrrverandi forsætisráðherrann okkar sem tók dansinn ein út úr stjórnmálum. Því miður fyrir alla tók hún Icesavedansinn með Steingrímu á skuldabretti Svavars Gests sem Bjarni Ben. endurbætti sigri hrósandi í þriðja hring. Sá dans og heila brettið hvarf svo undir hæl þjóðarinnar sem valdi annað og gæfuríkari spor. Þá var Landsdómur ræstur til að fórna bakara fyrir smið á altari sem gæfuparið Jóhanna og Steingríma smíðuðu fyrir bankaræningja. Þjóðin hefur ekki enn komist gegnum þá skjaldborg sem félagsréttindaparið reisti kringum fjármálasvindlarana.

Pétur á útvarpi Sögu benti á að Móses hafði komið með boðorðin tíu af fjalli og kannski kom Steingrímur J. Sigfússon úr Þistilfirði með Panamaárásina síðari í froðuborði gulu pressunnar. Pressan sú hefur fitað sig á klausturmálinu eins og fjósapúkinn á bitanum. Að "siða"nefnd Alþingis leitar í fjöru kjaftapressunnar til að ná í pólitískt snæri til að sauma að réttkjörnum stjórnmálaandstæðingum segir allt um það lága plan sem Alþingi er gert að dúsa á.

Það plan má að miklu leyti þakka Jóhönnu Sigurðadóttur fyrir sem innleiddi tilraunir á raunastund þjóðarinnar í þá veru að taka völdin úr höndum kjósenda með sýndarmennsku á Alþingi með eigin dómstól þar sem valdhafar geta kúgað gagnrýnendur. Og sannið til hver ætlun ríkisstjórnarinnar með Steingrímu í forsæti Alþingis er þegar orkupakki 3 kemur aftur til fyrirhugaðrar stubbaumræðu á þinginu í haust: Málfrelsi þingmanna Miðflokksins í málinu verður afnumið og gagnrýni á orkupakkann bönnuð í sölum Alþingis.

Ef einhverjir eru ósiðlegir, þá eru það þeir sem nota valdastöðu sína til að koma á eigin dómskerfi framhjá stjórnarskránni till að fullnægja gremju sinni yfir því að gagnrýnendur þeirra hafi málefnaleg rök.

Að sjálfsögðu vill Jóhanna Sigurðadóttir samkomu með einvaldi að hætti kommúnista sem getur tekið völdin af kjósendum, gefið lýðræðinu fingurinn og rekið burtu lýðræðislega kjörna þingmenn.

Miðflokksmenn hafa fullkomlega á réttu að standa þegar þeir benda á hættuna í þessum vinnubrögðum fyrir eðlileg vinnubrögð lýðræðisstofnunar sem þjóðin vill að Alþingi sé.

Þessi nýja Panamaárás er vindhögg gegn lýðræðinu. Við hvert slíkt vindhögg mun Miðflokknum vaxa ásmegin. Sem betur fer man þjóðin eftir Icesave baráttunni og þótt spillt stjórnmálakerfi lyfti glæpamönnum Icesave til hásæti Alþingis, þá lifir hið lýðræðislega alþingi áfram í hjörtum Íslendinga.

Spurning er hvort allir aðilar ríkisstjórnarinnar vilja storka þjóðinni með nýrri Sturlungaöld í stað þess að láta vitið ráða.

Brotlegir þingmenn fari í leyfi