Vilja Rússar heimsstyrjöld?

Að Úkraína lýsir yfir herlögum er þeirra eigin frjálsa ákvörðun. Pútín og Rússland hafa ekkert með ákvarðanir Úkraínu að gera. Keisari Rússlands vill endurheimta Sovétveldið og hefur brytjað sundur Úkraínu fyrir þau markmið. Mörg fyrirtæki er þjóna kjarnorkuiðnaði og herveldi Rússlands er að finna í austurhluta Úkraínu sem Rússland hefur hernumið.

Farið er að gæta taugabilunar í framkomu rússneska hersins sem farinn er að hafa sig frammi t.d. á Eystrarsalti á meiri ógnvekjandi hátt en áður. Hvað eftir annað fljúga rússneskar herþotur í allt að 100 m fjarlægð frá freigátum NATO á alþjóðasiglingaleiðum. Nýverið þurfti sænski flugherinn að senda upp flugvélar á eftir rússneskum herþotum sem flugu með virkum sprengjum aðeins nokkur hundruð metra yfir belgískri freigátu á Eystrarsalti. Áður hafa þotur Rússa ekki verið með skarpar sprengjur eins og núna. Mörg eru dæmin um að rússneskar þotur hafa rofið lofthelgi Svía og fyrir nokkrum árum æfðu rússneskar sprengjuþotur sprengjuárásir á Stokkhólm og Gotland.

Á sama tíma og Rússar hertaka úkraínsk skip, senda þeir hvorki meira né minna en 17 sprengjum hlaðnar herþotur frá Krímskaga út á Svarta hafið gegn bresku Nató skipi. Samtímis hinum megin á hnettinum skjóta Rússar eldflaug frá nýrri gerð herskipa sinna á Japanshafi og auka enn frekar á spennuna í þeim heimshluta í bandalagi við Kínverja.  

Stríðið í Úkraínu getur blossað upp í heimsstyrjaldarátök hvenær sem er. Að Rússar skjóta á, særa og hertaka Úkraínumenn á alþjóða siglingaleið er ófyrirgefanlegt og áframhald á útvíkkunarstefnu Rússa. Rússar hafa fyrir löngu brotið loforðið um að víkka ekki út veldi sitt með vopnum á nágrannaþjóðir. Þeir virða að engu lögsögu annarra ríkja, þegar það passar þeim.

Pútín hefur við engan annan að sakast en sjálfan sig. En hann má passa sig. NATÓ er sem betur fer ekkert lamb að leika við.

Pútín ekki sáttur við herlögin

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 27.11.2018 kl. 10:13]

Rússar fórnuðu 54 þúsund hermönnum í Krímstríðinu á sjötta áratug 19. aldar fyrir yfirrráð yfir skaganum, og milljónum manna í Seinni heimsstyrjöldinni fyrir áframhaldandi yfirráð yfir skaganum. 

Þegar sigurvegararnir í styrjöldinni héldu stórveldafund Bandamanna sem skipti upp Evrópu í áhrifasvæði var sá fundur haldinn í Yalta á Krímskaga. 

Nikita Krústjoff gerði af skammsýni sinni það axarskaft 1964 að láta Rússland "gefa" Úkraínumönnum skagann til að efla samwtöðu Sovétlýðveldanna. 

Þegar ég kom til Murmansk 1978 voru ein af fríðindum Sovétborgara sem bjugggu nyrst í Rússlandi að fá eina ókeypis ferð til Krím. 

Í augum Rússa, þvi miður, er það að gefa öðrum þjóðum hernaðarítök þarna svipað og að Bandaríkjamenn gæfu Kínverjum aðgang að Norfolk. 

Pútín sendi herþotur með kjarnavopn í nærflug við NATO herskip nálægt Krímskaga strax 2014 og lýsti því yfir í viðtali, að hann íhugaði beitingu kjarnavopna ef yfirráðum Rússa yfir Krímskaga yrði ógnað. 

Bretar ráða Gíbraltar áfram, langt frá Bretlandi, og fóru í stríð út af Falklandseyjum hinum megin á hnettinum. 

Bandaríkjamenn ráða yfir Guantanamo á Kúbu. 

Svona haga stórveldi, forn eða ný, sér, þvi miður. 

[Gústaf Adolf Skúlason, 27.11.2018 kl. 10:25]

Sæll Ómar og þakka þér fyrir innlit og upplýsandi athugasemd. Það er margs að varast í heiminum og enginn vill hernaðarátök nema þeir sem stórgræða á drápstólum og fá greidda líktolla. Hegðun Rússa eykur hættu á slysum sem geta kveikt óslökkvandi bál vegna misskilnings. 

[Borgþór Jónsson, 27.11.2018 kl. 11:33]

Málið er að þeir voru ekki á alþjóðlegri siglingarleið

Kehrs sundið er í Rússneskri lögsögu og það gilda ákveðnar reglur um slík svæði.

Fyrir Úkrainu jafnt sem önnur lönd gildir sú regla að ef þeir ætla að fara um sundið þurfa þeir að sækja um leyfi. Þetta leyfi ar alltaf veitt.

Úkrainumenn ákváðu hinsvegar að reyna að sigla herskipum sínum gegnumm sundið,án leyfis. Af hverju þeir gerðu þetta má guð einn vita.

Hinsvegar var þeim full ljóst þegar þeir tóku þessa ákvörðun að þetta mundi kosta átök. Það er enginn vafi á því. Af hverju þeir kjósa að standa í átökum af þessu tagi er engin leið að átta sig á. 

Þetta sund er ekkert öðruvísi en Gibraltarsundið. Ef Rússar mundu reyna að sigla herskipum í gegnum Gíbraltarssundið án leyfis,mundi það kalla fram samskonar átök.

Þetta atvik skrifast alfarið á Úkrainu sem af einhverjum ástæðum kaus að brjóta þessar einföldu reglur,vitandi að það mundi leiða til átaka.Hversvegna Úkraina vill átök er ekki gott að vita.

Einfaldasta skýringin gæti verið sú að Úkraina er undir gífurlegu áhrifum Nýnasista og Nýnasistar eru ekki beint raunsæir.

[Gústaf Adolf Skúlason, 27.11.2018 kl. 12:51]

Skv. samning frá 2003 höfðu bæði Úkrkaína og Rússland aðgang að Avsoshafi en eftir hertöku Rússa á Krím þykjast Rússir einir ráða sjóleið að mikilvægum stöðum Úkraínu með strönd að Avsoshafi eins og t.d. Mariupol þar sem stríðslínan er milli ríkjanna. Rússar hafa byggt brú yfir sundið sem takmarkar siglingar stærri skipa til Avsoshafs og núna ráðast þeir með hervaldi á úkraínsk skip og skjóta og handtaka sjómenn. Kehrs sundið er ekki í lögsögu Rússa, þeir hafa hertekið svæðið.

Rússar líta á að þeir megi með hervaldi taka hluti landssvæða og gera að sínum og þykjast svo vera saklausir, þegar minnst er á það.

Þín frásögn Borgþór er afrit af rússnesku TASS fréttastofunni og er Rússaáróður til réttlætingar ofbeldis/útvíkkunarstefnu Rússa.  

Eina leiðin til að líkja þessu við Gíbraltarsund væri að Spánn tæki Gíbraltar hertöku og lokaði sundinu sem sinni "lögsögu" í trássi við alþjóðalög. Að Rússar geta siglt inn á Miðjarðarhaf er vegna þess að þar er farið eftir alþjóðalögum. Ef Rússar halda áfram uppteknum hætti munu þeir segja sig enn frekar frá alþjóðalögum og enda með að segja heiminum öllum stríð á hendur.

[Borgþór Jónsson, 27.11.2018 kl. 12:59]

Í ógáti skrifað ég Gíbralarsund í stað Bosporussund.

[Borgþór Jónsson, 27.11.2018 kl. 14:00]

Þetta hefur ekkert með Sameiningu Rússlands og Krímskaga að gera.

Samkvæmt samningnum eru allar skipaferðir leyfðar sjálfkrafa ,nema ferðir herskipa.

Ukrainumenn viðurkenna þetta og í ljósi þess hafa þeir alltaf leitað eftir slíku leyfi og alltaf fengið það.

Þeir segjast hafa tilkynnt þetta í líka núna,en það er ekki það sem þeir eiga að gera,heldur ber þeim að fá samþykki en ekki tilkynna.

Úkrainumenn hafa ekki lagt fram enn sem komið er, nein gögn sem sýna að þeir hafi óskað eftir slíku leyfi. Meðan svo er ekki getum við ekki aliktað annað en að þeir hafi verið þarna í leyfisleysi.

Nú hefur komið á daginn að Poroshenko er að nota þetta tækifæri til að koma á herlögum í Úkrainu. Þessi atburður er á engann hátt tilefni til slíks. Herlög eru alvarlegur hlutur og það á ekki að grípa til þeirra nema í ítrustu neyð. Þetta flokkast á engann hátt undir slíkt.Í ljósi þessa er meira en líklegt að þessi atburður hafi verið hannaður af Poroshenko til að geta sett herlög og í raun tekið sér alræðisvald. Við þessar aðstæður er forsetinn nánast einvaldur. 

Ukraina er á barmi uppreysnar vegna óstjórnar og spillingar. Fylgi Poroshenkoo mælist nú um það bil 7,5% meðal almennings.Stór landsvæði í Úkraiu hafa ekki gas til upphituna og svo framvegis.Líklega var þessi ögrun gerð til að skapa tækifæri til að setja á herlög í landinu í þeim tilgangi að sporna gegn uppreysn. Með herlögum er hægt að banna útifundi og mótmæli og beita hernum til að bæla þau niður. Það er í raun herstjórn í Úkrainu núna.

Ég veit ekki hvað lengi Evrópa ætlar að líða það að Nasistar stjórni þessu stóra landi í hjarta Evrópu. Þetta er algert glapræði. Það er með ólíkindum hvað vestrænir stjórnmálamenn eru sofandi fyrir afleiðingunum af þessu. Úkrainu er meira og minna stjórnað af þungvopnuðum Nasistasveitum í dag. Einhvern daginn kemur að því að það verður ekki komist hjá að uppræta þetta ,og því lengur sem þessu er leyft að grassera því erfiðara verður málið.

Þetta er alveg sami fábjánahétturinn og þegar Evrópubúar og Bandaríkjamenn fóru að styðja öfgafulla muslima til að sprengja upp miðausturlönd. Við fengum það beint í rassgatið,af því það er engin leið að hafa stjórn á öfgafólki.

Sama gegnir með Úkrainsku Nasistana. Evrópubúar og Bandaríkjamenn eru ánægðir með að Nasistarnir eru að djöflast í Rússum og gera þeim lífið leitt. En Nasistar eru eins og öfga muslimar. Þeir geta hvenar sem er snúist gegn Evrópu. Þegar það gerist hlýtur að verða freistandi fyrir Rússa að hjálpa þeim með vopn.

[Ásgrímur Hartmannsson, 27.11.2018 kl. 14:24]

Nei, rússar eru ekki að leita að stríði.  Þeir hafa bara, hvað skal segja, áhugaverða nágranna.

Ég hefði meiri áhyggjur af evrópuþjóðum.  Frökkum eða þjóðverjum í því sambandi.

[Gústaf Adolf Skúlason, 27.11.2018 kl. 16:02]

Þægilegt að kalla alla Úkraínubúa sem vilja sjálfstæði þjóðarinnar fyrir nazista. Þjónar markmiðum hertökuríkisins Rússlandi. Verður að sjálfsögðu erfiðara fyrir Pútín að kalla alla nazista við herkvaðningu gegn innrás Rússa.

[Borgþór Jónsson, 27.11.2018 kl. 16:37]

Ég er ekki að kalla alla Úkrainumenn Nasista.

En það er hinsvegar fjöldi þungvopnaðra Nasista í Úkrainu og þeir eru afar áhrifamiklir í af því að þeir hafa best þjálfuðu hersveitir í Úkrainu. Þökk sé Bandaríkjamönnum og Bretum sem hafa þjálfað þá.

Þeir hafa ítrekað hótað Úkrainskum yfirvöldum ef þau láti ekki að vilja þeirra.

Þetta eru að sjálfsögðu Asov herdeildirnar.

Nú eru þeir með einkalögreglulið á götum Kiev og almennilegt fólk er dauðhrætt við þá. Þetta einkalögreglulið er bein eftirlíking af Brúnstökkunum sem gerðu garðinn frægann í Þýskalandi á árum áður.

[ÖGRI, 27.11.2018 kl. 19:54]

Rússneskur her er sterkur her sem fullur af hreyfikrafti og á bandamenn í dag í fjölmennustu þjóð heimsins Kínverjum . Þessir herir held ég yrðu ekki svo auðveldlega sigraðir af þjóðum sem velta sér í vellystingum og tekst varla að hreyfa á sér rassinn en státa sig af vígvélum sem gætu auðveldlega grandað heimsbyggðinni ; og sjálfum þeim í leiðinni .

[Jón Valur Jensson, 28.11.2018 kl. 00:58]

Hrikalega athyglisverð umræða hér um einhver háskamestu mál samtíðarinnar sem varða miklu fyrir Evrópufrið.

Nú hefur Björn herforingi Bjarnason verið ánægður með þig, Gústaf minn.

[Guðmundur Böðvarsson, 28.11.2018 kl. 06:36]

Krúsjoff gaf samlöndum sínum Krím á stórfylleríi 1954, á 10 ára sigurafmælinu. Enginn þorði að andmæla atríðshetjunni og því fór sem fór..