Hefur RÚV raunverulega birt þetta heilaþvottarefni fyrir 8 - 12 ára börn á Íslandi?

RÚV virðist alveg hafa gengist upp í Norður-Kóreönskum hugsunarhætti og sjónvarpið notað sem heilaþvottarmiðstöð á íslenskum börnum með áróðri gegn Bandaríkjamönnum. Hvað annað er hægt að segja, ef satt er, að myndin hérna ofan með textanum "Trump er Hitler" hafi verið birt í sjónvarpi landsmanna?

Ef nú einmitt þessi mynd hafi ekki verið birt heldur sé hún bara "í plati" Kosninga 2016 sem birtir samantektarmynd með heilaþvottardæmum krakkafrétta, þá breytir það ekki eðli heilaþvottarins sem íslensk börn sitja undir þar sem dælt er í þau lygaáróðri um Bandaríkjaforseta. Sagt er að Bandaríkjaforseti sé bendlaður við öfgamenn sem aðhyllast kynþáttahatur, að Bandaríkjaforseti hati fólk með annan húðlit en hann sjálfur, monti sig af því að koma illa fram gagnvart konum og sýni þeim óvirðingu, að Bandaríkjaforseti sé einræðisherra sem berjist gegn frjálsum fjölmiðlum og svo framvegis. 

Hvorki starfsmenn RÚV né alþingismenn skulu halda að ekki spyrjist út um heilaþvottinn á tímum þeirrar samskiptatækni sem ríkir í dag. Ef Alþingi lætur þennan heilaþvott afskiptalausan gætu eflaust einhverjir farið að skifta sér af málinu, sem ekki er víst að yrði svo hagstæð útkoma fyrir Ísland. Í slíku dæmi gæti hugsanlega farið svo, að viðskiptabann yrði sett á íslenskar vörur jafnvel þótt utanríkisráðherrann biðjist opinberlega afsökunar og ríkisstjórnin kæmi með haldbæra áætlun um hvernig ósóminn verði upprættur hjá ríkisfjölmiðlinum. 

Myndbandið má sjá á https://www.facebook.com/Kosningar-2016-1311192595566318/?fref=ts

Ritskoðunarútvarp ríkisins lakari valkostur en útvarp Saga.

Það eru fleiri en utanríkisráðherrann Gunnar Bragi Sveinsson, sem hafa lent í ritskoðun ríkisútvarpsins.

Að lýðræðiskjörnir fulltrúar geta ekki lengur treyst því að rétt sé eftir þeim haft í Ríkisútvarpinu er til marks um hvers slags skúmaskot stofnunin er búin að skapa fyrir fréttaflutning af landsmálum. Ríkisútvarpið er ekki lengur fagleg fréttastofa heldur hefur breyst í gróðrarstíu framapotara frá aðallega Samfylkingunni. Vaxa þeir upp sem "andlit" og "raddir" innan veggja heimilanna. Markmiðið er að notfæra sér kynninguna fyrir betri störf seinna meir, t.d. að sækja um stöðu forseta Íslands, fara í stjórnmálabaráttu o.þ.h. Vegna samþjöppunar framakrata á RÚV er miðillinn hertekinn einni stjórnmálaskoðun og þjónar allt öðrum tilgangi en lýst er með reglum stofnunarinnar. Hvað eftir annað kemur fram í viðtölum einstakra spyrjenda við stjórnmálamenn, að stjórnmálamenn fá ekki að tala heilar setningar og stöðugt er gripið frammí fyrir þeim. Stjórnmálamenn liggja undir yfirheyrslum um ákveðin atriði og skiptir engu þó þeir komi með rökstuðning og staðreyndir mála, mikilvægast er fyrir spyrjenda að koma "höggi" á viðmælendur. Gert er lítið úr lögmætum, lýðræðislega kjörnum fulltrúum landsmanna en mikið úr "þekkingu" spyrjenda, sem þá koma út sem hæfari einstaklingar og "sigurvegarar" úr karpinu.

Ef þetta væri grínleikur barnaskólanema í bakgarði væri kanski hægt að láta málið eiga sig. En þar sem um sameiginlegan ríkisfjölmiðil kostaðan af almenningi er að ræða, þá breytist málið. Lágmarkskrafa til ríkisútvarps er að starfsmenn þess hafi fjölmiðlakunnáttu og sýni viðmælendum kurteisi. Það er ekki hlutverk starfsmanna ríkisútvarpsins að klippa sundur og velja innihald viðmælenda eftir eigin geðþótta, heldur að nota miðilinn til að miðla skoðunum viðmælenda og röksemdarfærslum. Hleypa að viðmælendum svo hlustendur heyri og geta kynnt sér sjónarmið þeirra.

Ríkismiðill, sem er notaður fyrir persónulegar skoðanir starfsmanna og persónulegt framapot þeirra, fyrirgerir tilverurétti sínum. Krafa utanríkisráðherrans er skiljanleg og er gæðakrafa til starfsamanna ríkismiðilisins, að þeir vinni störf sín t.d. að vera það vel undirbúnir að þeir geti með einföldum efnislegum spurningum fengið hnitmiðuð svör en ekki eins og oft sést og heyrist að leitað er lags til að lítillækka viðmælandann.

Einkastöðin Útvarp Saga hefur allt annan stíl og sækist eftir fólki virkt í skoðunum, þar sem allar stjórnmálaskoðanir hafa aðgöngu svo lengi sem menn eru kurteisir og lausir við rógburð um náungann.

Það færi betur á að ríkið gerði samning við Útvarp Sögu og leggði niður ritskoðunarútvarpið. 

„Ef þið klippið ekki allt til“