10 ólíklegir hlutir sem líklega gætu fellt heiminn að mati danska SAXO bankans

Evra með gati. Stjörnurnar hafa mattast.  

Árlega birtir danski SAXO bankinn viðvaranir við 10 stærstu ólíklegustu hlutunum, sem líklegast gætu fellt heiminn. Aðalhagfræðingur bankans Steen Jakobsen segir, að þrátt fyrir að hlutir líti ólíklega út, geti þeir engu að síður verið líklegri til að gerast en við reiknum með.

"Áður en allir dæma okkur úr leik sem dómsdagsspámenn og svartsýnisrausara, viljum við benda á, að það ríkir þegar efnahagslegt styrjaldarástand. Skuldir vesturlanda og fjárlagahalli eru svo háar, að slíkt hefur ekki sést síðan í lok seinni heimsstyrjaldarinnar," skrifar Steen Jakobsen. 

Við upphaf 2013 hefur SAXO bankinn mest áhyggjur af blöndu sjálfupptekinna yfirmanna og vaxandi þjóðfélagslegum óróleika sem ógni til lengri tíma pólitískum og fjármálalegum stöðugleika. "Við munum ef til vill ekki berjast í skotgröfunum en bráðum getum við slegist á götunum," skrifar Steen Jakobsen og heldur áfram: "Occupy Wall Street er bara upphafsstafurinn á því sem bíður okkar, ef við breytum okkur ekki." SAXO bankinn tekur undir að listinn sé ekki opinber spá bankans fyrir 2013. "En áður en við eigum viðskipti verðum við að þekkja til þess versta, sem getur gerst."

10 ólíklegir hlutir, sem líklega gætu fellt heiminn 2013: 

1. Þýzki verðbréfamarkaðurinn hrynur með 33% Þýzki verðbréfamarkaðurinnn var einn af þeim bestu í heiminum 2012, en útflutningsveislu Þýzkalands lýkur, þegar Kína stígur á bremsurnar. Slæmur efnahagur og óvissa um Angelu Merkel fær DAX-vísitöluna að hrapa 33%.

2. Japan þjóðvæðir risafyrirtækin Japanska Sharp, Sony og Panasonic blæða peningum, vegna samkeppni Suður-Kóreu með Samsung í fremstu línu. Tapið neyðir japanska ríkið að yfirtaka fyrirtækin á sama hátt og Bandaríkin tóku yfir stóru bílafyrirtækin.

3. Verðið á sojabaunum ríkur upp Saxo Bankinn heldur að slæma veðrið 2012 hafi ollið usla í matvælaframleiðslunni og sojabaunir verða afar viðkvæmar fyrir veðurfarinu 2013.

4. Gullverðið snarlækkar Ef ameríkanska efnahagslífið nær sér á strik samtímis og eftirspurn minnkar í Indlandi og Kína getur gullverðið dalað verulega frá núverandi verðlagi um 1.650 dollara fyrir únsuna.

5. Verðið á amerískri hráolíu hrynur Ný tækni eykur orkuframleiðslu USA og framboð amerískrar hráólíu stóreykst. Olíuverðið lækkar á sama tíma og efnahagslífið í heiminum er á sparloga.

6. Japanska yenið verður ofursterkt Nýrri ríkisstjórn Japans mistekst að lækka yenið. Yenið verður sterkasti gjaldmiðill í heiminum.

7. Svissneski frankinn hverfur frá tengingu við gengi evrunnar Kreppan í PIIGS-löndunum versnar, peningarnir flýja til Sviss, sem neyðist til að skera á bindingu frankans við gengi evrunnar og tekur þess í stað upp galdeyrishöft.

8. Hongkong verður gjaldeyrismiðstöð heimsins Tenging Hongkong og USA dollara verður rofin og Hongkongdollarinn tengist kínverska renminbin í staðinn. Mörg Asíulönd fylgja á eftir og kínverski gjaldmiðillinn verður ofsasveiflukenndur. Hongkong verður miðstöð gjaldeyrisviðskipta í heiminum.

9. Spönsku vextirnir hækka upp í 10% Geysilegt atvinnuleysi, svæðisbundinn óróleiki og stækkandi skuldafjall neyðir Spán í gjaldþrot, þegar vextirnir ná 10%.

10. Tvöfaldir vextir á 30-ára amerískum ríkisskuldabréfum Vegna lágra vaxta yfirgefa fjárfestar ríkisbréf og flýja til hlutabréfa. Það leiðir til kröftugra vaxtahækkana.  

(Byggt á frétt í Dagens Industri)

Sænska ríkisstjórnin lækkar hagvaxtarspá um meira en helming fyrir 2013

Anders Borg fjármálaráðherra Svíþjóðar hefur lækkað áætlun um hagvöxt og þjóðarframleiðslu Svía um meira en helming eða frá 2,7% til 1,1% fyrir næsta ár. Dagens Nyheter greinir frá þessu 21. desember. Þá hefur áætlun hagvaxtar fyrir árið 2014 verið lækkuð úr 3,7% niður í 3%, sem ýmsir telja of bjartsýna spá.

Ríkisstjórn Svíþjóðar reiknar með að atvinnuleysi hækki úr 7,7% upp í 8,2% næsta ár og haldi áfram að vaxa árið 2014.

"Það er nokkur mögur ár framundan," sagði Anders Borg á blaðamannafundi. "Endurreisnin verður hæg og rýr. Vinnumarkaðurinn verður magur og veikur þessi ár," sagði Borg.

Samkvæmt fjármálaráðherranum er erfitt að dæma, hversu djúp þessi efnahagslægð verður. Þess vegna kemur til greina að koma með aðgerðir til að hvetja vöxtinn bæði fyrir næsta ár sem og árin 2014 og 2015.

Ríkisstjórnin hefur verið gagnrýnd fyrir að vera of bjartsýn um sænskan efnahag og vanmeta afleiðingar fjármálakreppunnar. Í þessum nýju áætlunum er Anders Borg nálægt öðrum stofnunum eins og Seðlabanka Svíþjóðar sem spáir 1,2% hagvexti næsta ár og 8,1% atvinnuleysi á meðan Efnahagsstofnunin fyrr í vikunni spáði 0,8% hagvöxt og 8,3% atvinnuleysi næsta ár.

Fjármálaráðherrann reiknar með halla á fjárlögum næstu þrjú árin með - 1,3% árið 2013. Ekki er ástæða í augnablikinu að grípa til hvetjandi aðgerða en ríkisstjórnin sænska mun ræða það við fjárlagagerð næsta vor. 

Toppurinn á spillingunni innan ESB: 1,4 ársframleiðsla Kýpur glatast á fimm árum!

Matsfyrirtækin fara nýjan hring og lækka mat á löndum og bönkum. ESB og USA keyra með núverandi peningastefnu út í skurð. Í ESB er ástæðan evran, heimsvaldadraumurinn og skuldsetning ríkja til að borga óreiðumönnum fyrir afglöp sín og tryggja áframhaldandi afglapastörf. USA er er komið á heljarskuldaþröm og seðlabankar USA og UK dæla trilljörðum dollara og punda út í fjármálafyrirtækin til að halda uppi loftbólu á verðbréfamörkuðum. Seðlabanki ESB gerir sama hlut með því að kaupa ónýt ríkisskuldabréf gjaldþrota evruríkja.

ESB borgaði út um 1.100 miljarða SEK til ýmissa verkefna á síðasta ári. Endurskoðendur sambandsins sjá, að tæp 4% glötuðust í röngum útborgunum. Þá er ekki verið að tala um mat á vafasömum verkefnum eins og styrki til "bænda," sem eru stóreignamenn án búskapar eins og t.d. Göran Persson fv. forsætisráðherra Svíþjóðar né heldur kaup ESB á fisk til að henda á haugana svo fiskverðið "hækki" á mörkuðum. Hér er einungis verið að tala um þær greiðslur, sem við fyrstu einföldu athugun sýna, að rangar upplýsingar hafa vísvitandi verið gefnar upp í styrkjaumsóknum, t.d. að rannsóknarstyrkir hafa verið notaðir til að greiða forstjóranum laun en engar rannsóknir átt sér stað o.s.frv. Á síðustu fimm árum hefur þessi sjáanlegi spillingartoppur verið á milli 3 til 7% árlega. Á árunum 2008 til 2011 glataði ESB 234 miljörðum sænskra króna á þennan hátt og mótsvarar sú upphæð 1,4 ársframleiðslu aðildarríkisins Kýpur eða 2,6 ársframleiðslum Íslands. Og þetta er bara sýnilegi toppurinn á spillingarísjaka ESB.

Endurskoðendur gagnrýna að ESB kannar ekki, hvort peningarnir lendi í réttum höndum.  Vitor Caldeira, formaður endurskoðendaréttarins segir, að endurskoðendur hafi í fjöldamörg ár krafist betri vinnubragða.

"Við höfum yfirgnæfandi sannanir fyrir því, að framkvæmdastjórnin og aðildarríkin geti nýtt fjárlög ESB á betri og afkastameiri hátt og skapað meira virði fyrir meðborgara sambandsins."

Í 18 ár hafa endurskoðendur því neitað að setja nöfn sín undir efnahagsreikninga ESB. Engar ríkisstjórnir, fyrirtæki né einstaklingar kæmust upp með slíkt í aðildarríkjum sambandsins.

Búrokratarnir halda samt ótrauðir áfram iðju sinni að afnema fjárhagslegt sjálfstæði aðildrarríkjanna og telja enga aðra en framkvæmdastjórnina geta farið með fjármál sambandsríkisins.

 

Grikkir niður fyrir ruslflokk

Svíum neitað um hærri eiginfjárbindingar sænskra banka. Þjóðverjar á móti yfirstjórn SE yfir þýzkum bönkum.

Ef að Svíar taka þátt í bankasambandi ESB, þá fá þeir ekki að krefjast hærri eiginfjárbindingu hjá sænskum bönkum en þeirrar, sem ákveðin er af ESB. Þetta kom fram í atkvæðagreiðslu efnahagsnefndar Evrópuþingsins í lok nóvember, þegar nefndin tók ákvörðun í málinu.

Fyrir Svíþjóð hefur krafan um hærri eiginfjárbindingu bankanna verið mikilvæg til að vega á móti áhættu bankakerfisins, sem vaxið hefur mikið á undanförnum árum og er nú mörgum sinnum stærra en sænska efnahagskerfið  (a.m.k. fimm sinnum stærra, ef ég man rétt).

Efnahagsnefnd Evrópuþingsins telur, að Seðlabanki Evrópu beri ábyrgð á bönkum, sem taka á móti neyðarlánum og öðrum kerfismikilvægum bönkum. SE á að fá óskoraðan rétt til að taka yfir rekstur banka hvenær sem er – einnig minni banka. Þessu hafa Þjóðverjar mótmælt og telja að fjármálaeftirlit einstakra landa eigi sjálft að annast eftirlit með eigin bönkum. Deila stendur um völd SE og bankasambandsins milli Frakka og Þjóðverja og ekki útséð, hvort hægt verður að koma nýjum lögum í gegn fyrir áramót eins og áætlað var.

Efnahagsnefndin vill að eftirlitsnefnd bankanna EBA verði valdameiri, þar sem EBA tókst ekki að fá fram allar upplýsingar eins og t.d. við álagsprófun banka á Spáni. Spánn hefur nýlega beðið ESB um tæplega 40 miljarða € neyðarlán vegna slæmrar stöðu spænskra banka.

Efnahagsnefndin leggur einnig til, að ef fimm eða færri lönd í ESB verði utanvið hið nýja bankasamband, verði atkvæðaréttur þeirra landa takmarkaður.

"Ef að t.d. bara StóraBretland er fyrir utan bankasambandið gengur ekki að StóraBretland hafi neitunarvald í öllum ákvörðunum EBA,"segir þýski umhverfisgræninginn Sven Giegold, talsmaður efnahagsnefndarinnar.

Meiningin er að við atkvæðagreiðslur verði bæði tekið tillit til meirihluta landa bankasambandsins og ríkja ESB utanvið bankasambandið en sú regla hættir sem sagt að gilda ef fimm eða færri lönd standa utanvið bankasambandið.

Byggt á Svenska Dagbladet og Euractiv

"Kreppan hefur þegar orsakað skaða á við eina heimsstyrjöld"

"Fjármálakreppan hefur þegar orsakað efnahagsskaða á við eina heimsstyrjöld og verðið þurfa barnabörnin okkar líka að borga" segir Andy Haldane, einn av æðstu yfirmönnum breska seðlabankans, Bank of England, í nýlegu viðtali við BBC.

"Ef horft er á tekjur og framleiðslu er staðan jafnalvarleg og eftir eina heimsstyrjöld. Það væri furðulegt, ef fólk spyrði ekki um, hvað hefði mistekist í fjármálageiranum," segir Haldane.

Fjórum árum eftir að fjármálakreppan braust út er breskur efnahagur enn 3% minni en þegar hann var á toppnum.

"Ef við erum lánsöm greiða börnin okkar verðið fyrir kreppuna en það er líklegt að barnabörnin okkar þurfi að borga líka. Það er öll ástæða fyrir almenning að æsa sig mjög yfir því, sem hefur gerst - og reiðast," sagði Haldane skv. The Telegraph.

Seinna í dag mun fjármálaráðherra Bretlands, George Osborne, gefa skýrslu um ástandið, sem er mjög dökkt. Haldane telur að bankarnir séu hindrun í vegi snöggs bata í efnahagskerfinu. Efasemdir eru mjög útbreiddar um að bankarnir hafi verið fullkomlega heiðarlegir í útskýringum sínum um umfang slæmra útlána og á meðan efinn gegn bönkunum er til staðar getur fjármagnskerfið ekki virkað sem skyldi.

Fjárfestar eru ekki eins viljugir að hafa peningana í bankanum. Annað hvort krefjast þeir hærri vaxta til að lána út til bankans eða þeir taka einfaldlega út peningana sína.

Haldane meinar, að mikilvægasta spurningin fyrir breskan efnahag er að auka traustið á bönkunum.

"Meira þarf að gera til að koma útlánastarfsemi í gang og rétta við efnahaginn," segir Haldane, sem enn finnst laun bankastjóra of hátt.

"Mér finnst að launin megi falla enn frekar."

Byggt á DI og Telegraph. 

 

ESB platar fátæk strandríki að selja fiskimið sín.

Isabella Lövin, Evrópuþingmaður Græna Umhverfisflokksins í Svíþjóð og meðlimur í fiskveiðinefnd Evrópusambandsins skrifar grein í DN 22. nóvember um fiskveiðistefnu ESB. Hún skrifaði bókina Þögult Haf 2007 um veiði síðasta matarfisksins, þar sem hún lýsir því, hvernig styrkjakerfi ESB, lobbýhópar útgerða og ríkisstyrkt ofveiði er að útrýma matarfiski hafsins.

"Meira en annar hver fiskur, sem er borðaður í ESB í dag er innfluttur. Það er sorgleg niðurstaða skipbrota sjávarútvegsstefnu, sem um áratugi hefur tæmt eigin fiskimið Evrópu á fiski. En eiginafkomustaðan í Evrópu í dag er í raun og veru miklu minni. Fjórðungur þess fisks, sem er skilgreindur sem ESB fiskur, er veiddur af skipum ESB á öðrum fiskimiðum en eru í lögsögu ESB. Fiskurinn getur komið frá Vestur-Afríku, Indlandshafi eða Kyrrahafi.

Þessi veiði er núna niðurgreidd af skattgreiðendum ESB með fiskisamningum, sem ESB gerir við lönd þriðja heimsins. Um tuttugu slíkir samningar eru í gildi í dag. Fyrir utan þessa opinberu samninga eru í gangi fjöldinn allur af einkasamningum milli fyrirtækja ESB og strandríkja þróunarlanda. ESB er í dag stærsti fiskineytendamarkaður heims á undan Japan og USA."

Isabella skrifar í grein sinni, að sérstakur skýrslumaður Sameinuðu Þjóðanna um matvælaöryggi og rétt til matar, Olivier De Schutter, hafi í nýlegri skýrslu bent á, að stöðugt aukin eftirspurn á fiski og stóriðjutogarar ríku landanna séu "alvarleg ógnun við matvælaöryggi fátækra landa." 

"Þegar ESB gerði samning við Senegal 2005 þá gerðu samtímis mörg einkafyrirtæki samning við þáverandi ríkisstjórn Senegal. Þetta jók mjög álögur á fiskistofna fyrir senegalíska samfélagið. Þar að auki voru samningarnir ekki opinberir og þar með engar upplýsingar um þær fjárhæðir, sem greiddar voru." Þessu hefur Græni hópurinn á Evrópuþinginu reynt að breyta að sögn Isabellu. "Vegna krafna Evrópuþingsins er nýr fiskveiðisamningur við Mauretaníu meira haldbær. Fiskiskip ESB mega aðeins veiða utanvið 20 sjómílur og ekki veiða kolkrabba, sem heimasjómenn nytja ásamt stórhækkuðum fiskveiðigjöldum.

Fiskiðnaðurinn mótmælir þessu harðlega og neitar að fylgja samningnum þar sem veiðarnar eru ekki taldir arðbærar. Sem beinir kastljósi á málið: ef flotinn getur ekki grætt á haldbærum veiðum, þá verða þeir að leggja starfsemina niður. Ef ESB hefði aftur á móti ekki verið með samning, þá hefðu þeir getað haldið áfram veiðum með mismunandi einkasamningum."

Isabella Lövin segir frá umræðu og komandi atkvæðagreiðslu Evrópuþingsins um málið, sem hún telur að muni minnka ránveiðar ESB og annarra á fjarlægum miðum og gera ESB ábyrgðarmeira (lesist valdameira/GS):

1. Floti ESB á einungis að fá að stunda fiskveiðar á framandi miðum, þar sem vísindalegar niðurstöður liggja fyrir um stærð fiskistofna, sem duga umfram þarfir heimamanna strandríkja.  

2. Styrkir verði aðskildir frá fiskveiðisamningum. Ekki má plata fátæk lönd að selja burt fiskimið sín til að fá hærri styrki. Ekki má skilyrða styrki frá ESB til að fá aðgang að fiskimiðum heimamanna.

3. Útgerðin skal sjálf borga fyrir veiðileyfi í stað skattgreiðenda.

4. ESB á bara að gera samninga við lýðræðisleg ríki.

5. Engar útgerðir mega gera einkasamning við ríki, sem ESB er með samning við. Ekki má breyta fánum skipa t.d. frá ESB fána yfir í annan, þegar það hentar.

6. Harðara eftirlit með einkasamningum. Fyrirtæki í ESB eru með 321 fiskveiðiskip undir fánum 24 ríkja og veiða framhjá samningum ESB. 

Hér kemur skýrt fram hjá Isabellu, að ESB eitt má gera samninga við erlend ríki og vill uppræta einkasamninga fiskveiðifyrirtækja sambandsríkjanna með samningum, sem gerir ómögulegt að halda úti útgerðarstarfsemi einkafyrirtækja. Búrókratarnir vilja því kenna einkafyrirtækjum um afleiðingar vonlausrar sjávarútvegsstefnu sambandsins, sem leitt hefur til tæmingar matarfisks úr höfum ESB og núna á miðum fjarlægra landa. Greinilega er ætlun ESB, að einungis viðurkennd útgerðafélög fái að sitja í náðinni og veiða skv. samningum sem búrókratarnir gera. Með þessu skipulagi er allur frjáls rekstur útgerðafyrirtækja sambandsríkjanna settur úr leik og einungis risafyrirtækjum gert kleift að lifa í samvinnu við ESB og styrkjakerfi sambandsins.

Þetta er sama stefnan og ESB sýnir í makríldeilunni, að enginn má semja nema ESB sjálft. Skilyrði útgerða ESB er: gerðu það sem búrókratarnir segja eða hættu starfsemi í greininni. Það sama gildir fyrir Ísland og íslensk sjávarútvegsfyrirtæki. Eyðileggja á farsælan atvinnuveg, svo ESB geti þótzt vera umhverfisvænt.

Hversu mikið sem græningjar og aðrir tala réttilega um útrýmingarhættu fiskistofna, þá er framkvæmdin núll við varðveislu þeirra í raunveruleikanum. T.d. hefur sjávarútvegsstefnan leitt til ómannúðlegra hákarlaveiða, sem sænska sjónvarpið sagði frá nýlega. Þar veiða aðallega spánskir og portúgalskir sjómenn hákarl vegna verðmæta í uggum og sporði, sem selt er á Asíumarkaði sem fjörlyf fyrir góðan pening. Vesalings hákarlinn er verkaður lifandi, skornir af uggar og sporður og lifandi kroppnum hent aftur í sjóinn, því ekkert fæst fyrir hann. Eru margar hákarlategundir í útrýmingarhættu af þessum sökum.

 

 

Kvartaði yfir seinagangi ESB

Gott að sjá kraftinn í Heimssýn - fullveldið tryggir framtíð Íslands

Það er ánægjulegt að sjá hið málefnalega blað Heimssýnar, sem dreift var með Mbl. fyrir stuttu. Það, sem vekur sérstaklega góða tilfinningu er krafturinn í samstöðu þjóðarannar á bak við afturköllun aðildarumsóknar Íslands að ESB. 

Fundarherferð Heimssýnar um landið er án efa mjög þörf og þar sýnir sig, að afstaða þjóðarinnar er þverpólitísk á alla flokka. Einungis Samfylkingin er hreinræktaður ESB flokkur.

Hinir hafa allir lagt eyrað að jörðinni og heyrt hjartslátt þjóðarinnar í þessu stóra máli.

Það er ekki bara framtíðarskipulag ESB, sem er í húfi, heldur í raun allt peningakerfi hins vestræna heims. Ég hef ekki náð að lesa allt blaðið en grein Frosta Sigurjónssonar er ég búinn að lesa og mæli með að aðrir geri það líka.

Frosti Sigurjónsson er landsmönnum að góðu kunnur í baráttunni gegn Icesave og núna, sem sá frumkvöðull hann er, í baráttunni fyrir umbótum á peningakerfinu m.a. í samtökum Betra Peningakerfi. Hann hefur haldið fjölmarga fyrirlestra á stjórnmálafundum, fundum ýmissa samtaka og stofnana og verið tíður gestur í útvarps- og sjónvarpsþáttum við að útskýra þá stefnu peningamála, sem byggist á s.k. heildarforðakerfi í stað núverandi brotaforðakerfi. 

Í stuttu máli má segja að heildarbrotakerfi þýðir að til sé innistæða fyrir útlánum banka í stað núverandi kerfis með aðeins broti af innistæðum á móti útlánum banka. Vegna núverandi kerfis, þegar bankarnir hafa spennt útlánabogann út um allar jarðir yfir þolmörk, þá eru ekki lengur til peningar til að borga vexti og afborganir af öllum lánunum einfaldlega vegna þess, að brotaforði útgefinna seðla og myntar dugir ekki til. Þá hefur verið gripið til þess ráðs bæði í USA, Bretlandi og núna í ESB að dæla inn nýju fjármagni til bankakerfisins, sem skuldfært er í ríkisskuldabréfum viðkomandi ríkja. En því miður hafa bankarnir í ríkari mæli notað peningana til að viðhalda verðbréfamarkaðsbólu í stað eðlilegrar inngjafar í viðskipta- og efnahagslífið á sama tíma og stjórnmálamenn keppast við að hækka skatta og skera niður þjónustu. 

Sú stefna leiðir einungis til þeirra sjálfheldu, sem við sjáum mörg ríki ESB - aðallega evruríkin í Suður Evrópou - vera komin í og hefur skapað óhaldbæra þjóðfélagslega spennu með vaxandi líkum á þjóðfélagsátökum. Virðist sem sagan sé að endurtaka sig frá kreppunni miklu fyrir stríð, þegar sömu mistökin að blanda saman peningaframleiðslu og skuldum eru endurtekin.

Frosti Sigurjónsson er rekstrarhagfræðingur og frumkvöðull. Ég hef sjálfur notað leitarvélina hans dohop.com sem er einhver sú besta ferðaleitunarvél, sem finnst á Internet. Hann hefur mjög málefnalega og grundaða framsetningu á kostum þess að innleiða betra peningakerfi á Íslandi og stjórnmálaöflin eru að vakna til vitundar að eitthvað nýtt verður að koma til svo sagan endurtaki sig ekki með útrásarvíkingana, sem notuðu bankana til að byggja upp 10 sinnum stærri skuldabólu en mótsvarar efnahagsstærð þjóðarinnar. Til dæmis hefur Lilja Mósesdóttir, Samstöðu, lagt fram frumvarp á Alþingi um heildarforðakerfi. 

 

"Skuldum heimilanna aflétt. Kreppunni lokið á Íslandi."

Sænska Metró er dreift ókeypis á lestarstöðvar í helstu borgum Svíþjóðar í yfir hálfri miljónum eintaka á dag. Blaðið hefur mikla útbreiðslu, þar sem farþegar t.d. neðanjarðalestakerfis Stokkhólms lesa það á ferðum sínum. Þriðjudaginn 13. nóv. skrifar Arne Bengtsson hjá Utanríkispólitísku stofnuninni grein um, að Ísland hafi reist sig úr öskunni. Boðskapurinn er:

"Atvinnuleysið minnkar, kaupmátturinn eykst og skuldum heimila hefur verið aflétt á Íslandi."

Vitnað er í hagfræðiprófessor Gylfa Zoega, sem staðfestir að "kreppunni sé opinberlega lokið á Íslandi", þrátt fyrir að lífskjörin séu enn ekki alveg eins góð og þau voru árið 2007.

Sagt er frá, hvernig neyðarlán AGS og Norðurlöndum, fengust með skilyrðum um niðurskurð, en að ríkisstjórnin hafi gengið gegn því og aukið félagslegar tryggingarbætur og aðstoð árin 2009 og 2010. Að stórar fjárhæðir hafi gengið til að aðstoða skuldara, sem ekki gátu borgað lánin sín. Þess vegna hafi skattahækkanir verið nauðsynlegar, mest sé lagt á efnameiri meðan efnaminni sleppi með minnstu byrðina.

Rætt er um útbreidd skattsvik hjá fyrirtækjarekendum og þeirra, sem leigja ferðamönnum herbergi, þannig að ríkisstjórnin hafi meira að sækja í skattatekjur. Að ríkisstjórnin hafi nú komið efnahagsmálunum í þvílíkt gott ásigkomulag, að Ísland borgar af AGS-lánum sínum fyrirfram. 

Hagsmunir heimilinna hvað? 

„Vandi okkar er mikill“

Ríkisvæðing sjávarútvegs eyðileggur greinina

Sérfræðingarugludallar ríkisstjórnarinnar í stjórnlagaráði og ekki síst ráðherrarnir sjálfir, hafa þvælt öllum hugtökum út í hraun. Í tillögu stjórnlagaráðs, sem Steingrímur J er svo ánægður að geta vitnað í segir, að

"náttúruauðlindir, sem ekki eru í einkaeign skulu lýstar þjóðareign." 

Ekki-sjávarútvegsráðherrann túlkar það, sem hefur verið markmið ríkisstjórnarinnar allan tímann:

" að fiskistofnarnir við Ísland væru ævarandi sameign þjóðarinnar og þar með væri það ríkið fyrir hennar hönd, sem ráðstafaði henni með tilteknum hætti."

Skýrari getur ekki yfirlýsingin um áætlanir ríkisstjórnarinnar að ríkisvæða sjávarútveginn verið.

Í fyrsta lagi þarf að athuga hugtökin einkaeign og þjóðareign. Að ríkisstjórnin meinar ríkiseign í stað þjóðareignar er augljóst, þegar sá réttur getur einungis náð yfir allar aðrar eignir en þær, sem þegar eru í einkaeign. 

Það er með því fáránlegasta, sem sést hefur og heyrst að hrópa það út að fiskimiðin séu ekki þjóðareign.

Hverjir ráða yfir sjávarlögsögunni? Hverjir fá að veiða á Íslandsmiðum? Hvernig stendur á því, að litið er á það, sem árás á Ísland, þjóðina sjálfa, ef erlendir togarar koma í leyfisleysi og veiða innan sjávarlögsögunnar? Varla væri það árás á þjóðina, ef verið væri að stelast í fisk í einkaeigu? 

Fiskurinn í sjónum í lögsögu Íslands hefur alltaf verið þjóðareign. Sú eign hefur stækkað með útvíkkun landhelgi frá 3 upp í 200 mílur, sem ekki hefur gerst átakalaust. Voru það einstakir "greifar" sem stóðu fyrir því? Eru það "kvótakóngar" sem kosta og manna varðskipin okkar? Hlutur útgerðamanna í nýja Þór er eflaust meiri en annarra landsmanna, sem stafar af sköttum útgerðarfélaga og sjómanna og annarra aðila, sem störf hafa af sjávarútveginum, sem dregur svo mikið í þjóðarbúið. En að halda því fram að fiskurinn í sjónum sé í dag "einkaeign", þótt það kerfi hafi rutt sér rúms að kaupa og selja kvóta, er algjör fásinna.

Í raun ætti ekkert auðlindagjald að leggjast á greinina. Þetta er ekkert annað en auka- og ofurskattur á best rekna sjávarútveg í heimi og skiptir engu máli, hvað hann er kallaður. Eins og ekki sé skatturinn þegar nógu stór, sem þetta dugmikla fólk greiðir af arðbærri vinnu sinni. Öfundsýkin er algjör hjá ríkisstjórninni og hefur hún dag og nótt frá því hún komst til valda alið á öfundsýki meðal þjóðarinnar með því að væla um gróða útgerðarmanna. Á meðan sjávarútvegur og ferðaiðnaður halda uppi landinu eftir stærstu efnahagsörðuleika nútímans, ræðst ríkisstjórn jafnaðar- og vinstrimanna með offorsi og frekju á undirstöður greinanna og kippir fótunum undan þeim. Betur færi í staðinn að hlúa að þessum undirstöðum, sem bjargað hafa þjóðinni.

Þjóðareign er ekki sama og ríkiseign. Fiskurinn er þjóðareign en ekki ríkiseign. Ef ríkisstjórnin vill fara að veiða fisk á hún að gera það á sama grundvelli, sem greinin stendur á: kaupa kvóta. Gætu þá allir séð og fengið beinan samanburð á  aumingjahætti ráðherra, sem þykjast vera sjómenn við þá raunverulegu, sem skapa verðmætin daglega. (Færi sjálfsagt í heimsmetabók Guinnes ef ráðherrarnir gætu dregið bröndu úr sjó, sem dygði fyrir tíu dropum af olíu á togara þeirra).

Útgerðarmenn og sjómenn hafa alveg rétt fyrir sér með viðvörunum sínum um eyðileggingu rekstrargrundvallar greinarinnar og hótunum ríkisstjórnarinnar um eignaupptökku greinarinnar. Áætlanir ríkisstjórnarinnar eru hönd dauðans á fjöreggi þjóðarinnar.

Þannig hugsa og framkvæma engir, sem í alvöru er annt um þjóð sína og föðurland. Þetta er eignaupptaka ríkisvaldsins og eyðilegging sjávarútvegsins, hvorki meira né minna. Koma á greininni í hendur ESB og leggja niður íslenska útgerð nema þær útgerðir, sem í framtíðinni vilja vera á sambandsstyrk frá Brussel.

Þjóðin þarf að standa við bakið á verðmætaframleiðendum Íslands til að bjarga sjálfri sér gegn þessarri árás. 

Ríkisstjórnin er bókstaflega "gengin af göflunum." Sjómenn þurfa annan dag á Austurvelli og rugga verstu ríkisstjórn Íslandssögunnar með kröftugri áminningu um, hverjir skapa verðmætin á Íslandi. 

Það gera ekki kverúlantar Samfylkingarinnar, 101 akademían í Reykjavík.

Segja Steingrím hóta útgerðinni

Útfararstjóri atvinnulífsins

Steingrímur Sigfússon fjöldamálaráðherra sagði að hann ætlaði á aðalfund en ekki jarðaför á aðalfundi LÍÚ fyrir skömmu.

Hann var samt í réttri kapellu við kistulagninguna og er greinilega skemmt að sjá afleiðingar af ríkisvæðingunni á greininni, sem kosta mun gjaldþrot fjölda útgerða og minni svæða á landsbyggðinni.

Ríkisstjórnin hefur rekið grímulausan áróður og gert lítið úr greininni og öllum þeim, sem að henni starfa. Búið er að espa hluta þjóðarinnar gegn frumkvöðlum og dugmiklum einstaklingum, sem skapað hafa best rekna sjávarútveg í heiminum. Greinilega má enginn vera duglegur og ná árangri að mati Vinstri græns arms samspillingarinnar. Einkaeign gerð upptæk og ríkisrekstur settur í staðinn. 

Þegar litið er á önnur verk Steingríms Sigfússonar t.d. með afhendingu bankanna till vogunarsjóða, sem gert hafa Ísland að næstskuldugasta ríki Evrópu er ljóst, að ríkisstjórninni er að takast að eyðileggja efnahagslegan grundvöll ríkisins. Ríkisstjórnin horfir til Brussel eins og stjórnmálamenn Grikklands gerðu áður en Trojkan tók yfir stjórn og rekstur landsins. Það var gert í óþökk flest allra Grikkja enda hafa Grikkir ekki kynnst annarri eins árás með evrunni síðan árásir með öðrum verkfærum voru gerðar á Grikkland í seinni heimsstyrjöldinni.

Ríkisstjórnin er að jarða þjóðina. Nú bætast sjómenn í hóp þeirra sem fara á sveitina og upplifa þá hræðilegu niðurlægingu fyrir einstaklinga að geta ekki bjargað sér sjálfir og vera hreppsómagar.

Kista sjávarútvegs fer í sömu gröf í kirkjugarð Evrópusambandsins og kista þjóðarinnar með skuldafjötrum Alþjóða gjaldeyrissjóðsins.

Nefndi einhver Landsdóm?

Komi í veg fyrir gjaldþrot Íslands