Fasismi Evrópusambandsins

Útkoma kosninganna í Danmörku fylgir þeirri þjóðarvakningu, sem á sér stað í flestum ef ekki öllum löndum Evrópusambandsins. Þjóðarvakningu sem fyrst og fremst hefur verið ræst í gang af sjálfu ESB, vegna markmiðs ESB að stofna alríki Evrópu. Á þeirri vegferð verður að eyða sjálfstæði aðildarríkja og breyta þjóðareinkennum þeirra í aukasnúru aftan við skriffinnskubáknið í Bryssel.  

ESB hefur sjálft skapað eigin auðkenni alríkisins: "þjóð"hátíðardag ESB 9. maí, "þjóð"söng ESB, þar sem ESB hefur eignað sér síðasta hluta níundu symfóníu Beethovens og "þjóð"fána ESB með tólf gulum stjörnum á bláum bakgrunni. Þá hefur hinn sameiginlegi gjaldmiðill evran verið verkfæri til að þvinga fram samruna alríkisins með skelfilegum afleiðingum fyrir suðurríki ESB á sama tíma og Þýzkaland hefur endurheimt leiðandi drottnunarstöðu álfunnar allrar. 

Í þessu ferli hafa harkalegir árekstrar orðið við almenningsvitund í einstökum aðildarríkjum, sem m.a. lýsir sér í þverrandi þáttöku almennings í kosningum til ESB - nú síðast með um 42% kosningaþáttöku (lægst 13% í Slóvakíu). Öll vegferð ESB verður sífellt ólýðræðislegri í tímans rás og ESB búið að missa tökin á samrunaferlinu. 

Til að réttlæta þennan lýðræðisskort og til að hræða kjósendur frá því að styðja flokka, sem vilja viðhalda sjálfsákvörðunarrétti þjóða sinna, hafa valdamenn ESB lagt út í stjórnmálabaráttu sem útmálar gagnrýnendur alríkishugmyndar ESB sem "öfgasinnuðum hægri popúlistum" í stíl við nazista Adólf Hitlers.

Þetta hafa ESB-sinnar í aðildarríkjunum apað eftir og gengið svo langt eins og t.d. í Svíþjóð að mynda bandalag gegn ESB skeptískum flokkum til að reyna að útiloka þáttöku þeirra í ríkisstjórn. Afleiðingarnar verða þveröfugar og fjölgar þeim "skeptísku" jafnt og þétt.

Á Íslandi hefur ESB-umræðan m.a. verið fólgin í árásum á Sjálfstæðisflokkinn og Framsóknarflokkinn, sem báðir telja vegferð Íslands best borgið utan við Evrópusambandið og ríkissamrunaferli þess. Hrun bankageirans fyrir tilstuðlan fjármagnstyrktarþega aðildarsinna á Íslandi hefur markað ESB umræðuna á Íslandi og almenningur ólíkt annars staðar haft möguleikann í tveimur þjóðaratkvæðagreiðslum að tjá skoðun sína. 

Fram undan eru tímar stjórnmálaupplausnar í Evrópu með vaxandi átökum, þar sem margt bendir til að ESB klofni í fasískt alríki ESB og sjálfstæð lýðræðisríki. Íslendingar hafa sem betur fer valið lýðræðið og sjálfstæðið. 

Mótmælin á Austurvelli 17. júní

Af virðingu við hinn landskunna skemmtikraft Ómar Ragnarsson svara ég mótmælum hans við mótmælum mínum vegna fyrirhugaðra mótmæla 17. júní. Ég er hjartanlega sammála Ómari um að rétt er að láta þjóðhátíðina í friði 17. júní, nóg er af öðrum tækifærum til að tjá sig um stefnu stjórnvalda. Ég samgleðst með Ómari, að fólk vill frekar sjá íslenska fánann en ESB-fánann, þótt sumir hafi áður veifað þeim fána í mótmælum á Austurvelli. Ómar hefur líka rétt fyrir sér, að fleiri stjórnmálaflokkar en Samfylkingin áttu fylgjendur í röðum mótmælenda á Austurvelli 17. júní 2015. Hann nefnir enga en Píratar hafa verið bendlaðir við mótmælin, sem er alveg í anda þess anarkíska flokks, að yfirleitt vera á móti sitjandi ríkisstjórn burtséð frá stefnumálum hennar.

Þegar Birgitta Jónsdóttir greiddi atkvæði gegn Icesave á alþingi 2011 lenti hún réttu megin við línuna en í dag er hún stöðugt vitlausu megin. Núverandi ríkisstjórn framfylgir vilja þjóðarinnar sem fram kom í þjóðaratkvæðagreiðslum um Icesave. Ekki má gleyma Vinstri grænum og öðrum flokksbrotum en kjarninn varðandi mótmælin á Austurvelli er að verið er að eyðileggja þjóðhátíð landsmanna í nafni gagnrýni á ríkisstjórnina. Mótmæli Jóns Sigurðssonar gegn stjórnarskrá Danakonungs um að gera Ísland að amti í Danmörku eiga ekkert skylt með "mótmælum" gegn núverandi ríkisstjórn. Þvert á móti vinnur ríkisstjórnin í anda Jóns Sigurðssonar fyrir framgangi landsmanna.

Ýmsir stjórnarskrártillögumenn eiga um sárt að binda, að þjóðin hefur hafnað tilraunum þeirra til að afnema núverandi stjórnarskrá. Þar er fremstur ESB-sinninn og 3% prófessorinn Þorvaldur Gylfason en hann telur það landráð að farið sér eftir stjórnarskrá lýðveldisins frá 17. júní 1944. 

 

Uppgangur þjóðernishyggju áhyggjuefni

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 21.6.2015 kl. 18:23]

Það verður að fara rétt með.  Það er ekkert til sem heitir "þjóð"hátíðardagur eða "þjóð"hátíðarmerki ESB heldur eru þetta tákn heildarsamtaka þjóða, sem allar teljast enn vera fullvalda þjóðir og eiga hver sinn fulltrúa á þingi Sameinuðu þjóðanna. 

[Jón Valur Jensson, 21.6.2015 kl. 20:14]

ESB-þjóðirnar eru ekki fortakslaust fullvalda hvað löggjafarvald snertir; æðsta vald á því sviði er í Brussel. Ef ríkin setja einhverja löggjöf, sem rekst á við þágildandi eða síðar tilkomin lög ESB, þá verður innlenda löggjöfin að víkja, sjá hér: 

Réttinda-afsalið sem yfirlýst og staðfest yrði með aðildarsamningi (accession treaty) við Evrópusambandið

[Gústaf Adolf Skúlason, 21.6.2015 kl. 20:52]

Að fara rétt með er gagnkvæm krafa og skiptir þá litlu, hvort gæsalappir eru notaðar eða ekki. Ég er ekki ginnkeyptur fyrir því, að ekki búi meiri alvara að baki "ríkjassambands"fána ESB, "ríkjasambands"dags ESB og "ríkjasambands"söngs ESB annað en að þetta séu innihaldslausar skreytingar. Hártoganir um tilgang auðkenna ESB breyta engu um raunverulega ímynd ESB hjá almenningi í aðildarríkjunum, sem versnar hratt sbr. útkomu ESB kosninga sem og þjóðlegra þingkosninga.

Að þróunin hafi ekki enn náð svo langt, að ESB fari með umboð aðildarríkja hjá Sameinuðu þjóðunum er engin trygging fyrir því að slíkt muni ekki geta gerst. Það skýrir heldur ekki, að aðildarríkin séu "fullvalda" enda gildir valdaskipting Lissabonsáttmálans innan ESB (m.a. um fullkomið afsal aðildarríkjanna yfir sjávarlögsögunni). ESB starfrækir fjölda sendiráða út um allan heim (fer með utanríkismál og samningaumboð aðildarríkja) og er með myndun ESB-hers á borðinu sem er eðlileg útfærsla á Lissabonsáttmálanum.

[Gústaf Adolf Skúlason, 21.6.2015 kl. 21:00]

Sæll Jón, þakkir fyrir innlit og útskýringu valdaskiptingar innan ESB. Það er afneitun kíkja í pakkann sinna að halda því fram, að ekki sé mark takandi á Lissabonsáttmálanum, þrátt fyrir sérstaka áminningu ESB um það atriði til fv. utanríkisráðherra Íslands.

[Jón Valur Jensson, 21.6.2015 kl. 23:45]

Já, rétt hjá þér, Gústaf, sbr. þessa grein á Fullveldisvaktinni 27.2.2014:

Útþenslukommissari Evrópusambandsins, Füle, skólaði Össur í "aðildarferlinu"! - Samt skrökvar Össur enn!

Össur, sem braut stjórnarskrána í meðferð tillögu um umsókn um inntöku Íslands í ESB, reynir enn að blekkja fólk* um afstöðu Stefans Füle til "klæðskerasaumaðra sérlausna" þrátt fyrir fræga lexíu sem Füle veitti Össuri (á myndbandi hér neðar) í Brussel. Skoðið hér stutt myndskeiðið, það er algerlega kostulegt (og takið eftir, að orðið 'derogations' í innleggi Füle merkir "það að víkja lögum að hluta til til hliðar" (Ensk-íslensk orðabók með alfræðilegu ívafi, Örn og Örlygur 1991).

 

* Í grein í ESB-Fréttablaðinu í dag [27.2.2014], þar sem er að finna FIMM greinar MEÐ Evrópusambands-inntöku Íslands, en ENGA á MÓTI, enda er Ólafur ritstjóri ESB-maður rétt eins og eigandinn Jón Ásgeir eða öllu heldur kona hans, og þar er hinu billega (nei, ókeypis) aldreifingarblaði miskunnarlaust beitt í þágu samruna Íslands við Brussel-stórveldið.

[Jón Valur Jensson, 21.6.2015 kl. 23:52]

 

Hér tókst mér ekki að setja inn myndbandið, en það er hér á YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=0O4fkcYwpu8

 

Stefan Füle, útþenslumálaráðherra ("stækkunarstjóri") ESB:

"There are no permanent derogations from EU acquis."  =  Það fást engar varanlegar undanþágur frá Evrópusambands-löggjöf.

[Jón Valur Jensson, 21.6.2015 kl. 23:54]

Myndbandið er líka hér -- og umræður á eftir:

http://fullveldi.blog.is/blog/fullveldi/entry/1359088/