Stétt með stétt

Í formannskjöri Sjálfstæðisflokksins um helgina sigraði Guðrún Hafsteinsdóttir Áslaugu Örnu Sigurbjörnsdóttur með naumum meirihluta. Guðrún kemur af landsbyggðinni sem er bæði styrkur en samtímis veikleiki gegn kerfis- og akademíska alræðinu í Reykjavík. Sjálfstæðisstefnan á djúpar rætur í hjörtum Flóamanna og á Suðurlandi, fólk þar er að öðrum landsmönnum ólöstuðum skynsamt og harðduglegt. Það er í skærri andstöðu við uppjafarsnobbelítu rykfallinna fræðigrúskara, orkusugur stefnulausra vinstrimanna og ítök andlausra kerfiskrabba sem halda allri athafnamennsku í rennusteininum.

Frá Flóanum komu einnig ráðin sem björguðu þjóðinni í Icesave. Að Guðrún hlaut formannskjör bendir til vitundarvakningar meðal landsfundarfulltrúa að breytinga sé þörf eins og einnig sést á kjöri ungliða í miðstjórn flokksins. Viðspyrna kerfisfólksins er hins vegar veruleg. Kerfisfólkið lifir á starfi í þágu hins opinbera og er háð að flokkur í valdstjórn sé „sá rétti" svo lífsafkomunni verði ekki ógnað. Það var þess vegna ánægjulegt að heyra orð hins nýja formanns, að hún væri ekki í stjórnmálum fyrir eigin persónulegan ávinning heldur í auðmjúku starfi fyrir kjósendur og þjóð sína. Árnaðaróskir til nýja formannsins með óskum um skjótan bata á slagsíðu flokksins.

Það verður spennandi að fylgjast með því hvernig Guðrúnu Hafsteinsdóttur muni ganga með myndun þeirrar breiðfylkingu sem hún stefnir að bæði með virkjun nýrra kjósenda sem og heimköllun pólitískra flóttamanna flokksins í tíð Bjarna Benediktssonar. Það starf verður hvorki einfalt né auðsótt, því reglan í samskiptum er sú að til að endurheimta fyrra traust þarf að að greiða tólf sinnum hærra verð en mistökin hafa kostað. Það þýðir að krafturinn og baráttuandi sjálfstæðisstefnunnar þarf að tólffaldast til að ná fyrra trausti meðal landsmanna og koma flokknum aftur yfir 30% markið. Það er ekki einfalt og verður erfitt með svo stóran hluta flokksins enn í álögum fv formanns.

En flóttamennirnir að mér meðtöldum munum líta með afar gagnrýnum augum á framkomu flokksins og krefjast raunverulegra staðfestra aðgerða og breytinga áður en hægt verður að endurheimta fyrra traust. Stjórnmálin á Íslandi eru í ESB-höndum, sjálfstæð hugsun í skötulíki, menntun hjómið eitt notað til að framleiða heiladauða einstaklinga rændum möguleikum á gagnrýnni hugsun. Núverandi ríkisstjórn er lýðræðisleg í orði en amtsstjórn ESB á borði.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur möguleika á því að endurheimta traustið með því að sækja efnivið í sameiningu Íhaldsflokksins og Frjálslynda flokksins 25. maí 1929. Frjálslynd stefna undanfarinna ára hefur tekið stórt stökk til vinstri. Kerfisræði, persónulegt hagsmunapot og vinstri stefna sósíalíska Internationalen á ekki heima innan veggja Sjálfstæðisflokksins. Vinstri menn kunna að nýta sér veikleika flokksins til að sundra sjálfstæðismönnum og vinna daglega að slíkum skemmdarstörfum.

Sjálfstæðisflokkurinn þarf að sýna siðabót og fyrsta verkið er að berjast gegn því að bókun 35 verði samþykkt. Ræður nýi formaðurinn við það?

„Ég ætla að vera breiðfylking“

Óttist ei – valkyrjurnar bjarga heiminum

Zelenský getur verið bæði ánægður og rólegur. Hver á eftir öðrum stíga amtstjórar hins volduga ESB-ríkis fram og kyssa á fætur hans, votta honum hollustu og lofa að skera niður velferð íbúanna og afhenda honum tíund sína svo hægt verði að tryggja heimsstríðið við myrkrahöfðingjann í austri, Pútín hinn hræðilega. Komið hefur í ljós í fertugasta og sjöunda sinn, að Trump er njósnari Pútíns, í reynd hægri hönd hans á Vesturlöndum. Pútín stjórnar núna Rússlandi, Bandaríkjunum og Kína og ESB því í hættu statt sem síðasta von mannkyns, þegar Pútín stefnir að heimsyfirráðum.

Þegar Bandaríkjamönnum sjálfum hefur mistekist, þrátt fyrir hreystilega baráttu herforingja, leyniþjónustu, dómsmálaráðuneytis, laumumorðingja, öflugustu fjölmiðla heims og hugrakkra demókrata, að fella Trump hinn hræðilega, þá er ljóst að sækja verður styrk annað til að bjarga heiminum. En óttist ei. Í norðri finnst eyja valkyrjanna sem mun skapa þann kraft sem bjarga mun heiminum frá þeim hræðilegu, Pútín og Trump. Krafturinn er svo mikill að slær bjarma á himinn, súla sem nær út í geim og flytur með sér orku til allra sem berjast gegn Rússlandi og Bandaríkjunum. Er hún svo sterk að jafnvel Musk með öllu Spacex fær ekki rönd við reist.

Zelenský fær Norðurljós til að flengja hermenn Rússa og Bandaríkjanna með dauðlegri segulsvipu sem tryggir lokasigurinn. Í hinu fjórða ríki friðar og farsældar sem byggt verður í kjölfarið verða til óendaleg mörg kyn, engir foreldrar lengur til, hvorki mæður né feður. Systkin munu hverfa, bræður og systur með þeim og ESB verður eitt allsráðandi á jörðu. Öll hatursumræða niður grafin með líkum óvinarins og allir ávarpaðir í hvorugkyni.

36 manna lið valkyrjanna að þeim sjálfum meðtöldum slá út bæði æsi og vani og samanlagðan kraft guðanna í Kaos. Heimurinn drýpur af lotningu yfir þessum nýja bjargvætti sem núna stígur fram til að bjarga mannkyni frá glötun. Hvaðanæva úr heiminum streyma hyllingarnar til Kristrúnar Frostadóttur, Þorgerðar Gunnarsdóttur og Ingu Sæland:

Verið sterkar, verið hugrakkar, óttist ei. Þið verðið aldrei einar. Við erum með ykkur.

Valkyrjurnar munu snúa niðurlægingu Trumps á Zelenský upp í stærsta ósigur Trumprússans nokkru sinni. Eftir að sigurrödd valkyrjunnar heyrist í alþjóðastofnunum mun Trump verða úthýstur frá WHO, SÞ, Parísarsáttmálanum, WEF og fleiri virtum stofnunum sem aftur ná jafnvægi vegna góðmennsku- og viskugeislans frá Íslandi.

Við sem erum þeirri óendanlegu gæfu gædd að hafa fæðst á eyju valkyrjanna og getum sannað með vegabréfi munum njóta virðingar og forgangs um alla jörð. Alls staðar mun fólk bukta sig og beygja og segja:

„Þið komið frá landi Valkyrjanna. Þakkir og virðing að eilífu fyrir kraftinn, peningana og vopnin sem náðu að vinna bug bæði á Pútín og Trump. Ísland það lifi."

Á þessum sögulegu tímum er gott að vera Íslendingur sem fær að njóta og vísa til gáfnafars og gjörvileika valkyrjanna sem bjarga munu heiminum. Jafnvel skaparinn sjálfur kemst ekki með tærnar þar sem dömurnar hafa hælana.

Ætluðu að láta Selenskí ganga á dyr

Bjarni kveður – halda græningjar áfram?

 

Allir sem sáu kveðjuræðu Bjarna Benediktsson á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins í gær sáu einnig þann sterka faðm sem er á milli landsfundarfulltrúa og formannsins. Alla vega eru Sjálfstæðismenn kurteisir og vilja kveðja formanninn í sátt, þrátt fyrir lélegustu fylgistölur Sjálfstæðisflokksins frá upphafi. Og eftir öll þessi ár á formannsstóli hefur Bjarna tekist að læra að segja nokkra brandara sem teljast verður gott. Sumir þeirra ná samt ekki að dylja eigin stefnu eins og bókun 35 en Bjarni gerði grín að stefnubreytingu Flokks fólksins án þess að minnast á það að það var Sjálfstæðisflokkurinn sem kom með bókun 35. Það verður skrýtið ef Sjálfstæðisflokkurinn gengur gegn eigin tillögu einungis vegna þess að það er vitlaus flokkur sem ber hana fram?

Það eru fleiri mál sem Sjálfstæðisflokkurinn ber ábyrgð á eins og hömlulaus fólksinnflutningur sem ekki var minnst á. Þvert á móti berast fréttir af því að Ásmundur Friðriksson, fyrrverandi þingmaður er lagður í einelti fyrir þá spurninga að athugað verði sérstaklega, hvort einhverjir vígamenn ÍSIS geti hafa smyglað sér til landsins. Spurningin á fullan rétt á sér og mikil skömm þeirra flokkssystkina hans sem stimpla hann rasista, fasista og útlendingahatara sem er að sjálfsögðu enginn fótur fyrir. Með þeirri stefnu í innflytjendamálum sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur staðið fyrir er full ástæða að athuga hættu á hryðjuverki áður en það verður framið. Við sem búum í Svíþjóð vitum að tekið líf snýr ekki til baka. Ef til vill er flokksforystan að launa Ásmundi lambið gráa fyrir að hafa greitt atkvæði gegn þriðja orkupakkanum sem enn og aftur beinir böndum að flokksstefnunni í formannstíð Bjarna Benediktssonar. 

Sjálfstæðisflokkurinn úti í skurði með grænu stefnunni

Græn sviðsmynd Landsfundarins rammar inn grænu orkustefnuna sem Bjarni sagði flokkinn bera áfram. Öll reynsla á Norðurlöndum og víðar sýna hin miklu mistök vindorkunnar. Í Bretlandi eru 56% tekna af vindorku á hafi úti ríkisstyrkur. Á landi er greinin styrkt með 46% ríkisstyrkjum. Græna orkan gengur þvert á tal formannsins um einkarétt og frelsi einstaklingsins. Græna orkan er svindlkerfi sem komið er á með tilstuðlan spilltra stjórnmálamanna til að ræna fé af skattgreiðendum gegnum fyrirfram vonlaus verkefni. Sjálfstæðisflokkurinn er heilaþveginn af Parísarsamningnum, svindli með upprunavottorð og orkukerfi sem tengja á ESB til eilífðar ráns á auðlindinni.

Fánafælni Sjálfstæðisflokksins vekur einnig spurningar um, hversu mikið er að marka fullveldistal formannsins. Hvergi var neinn íslenskur fáni sjáanlegur við útsendingu á ræðu fráfarandi formanns. Kannski mega landsfundarmenn taka með sér litla pappírsfána til að hafa á borðum en hversu lengi? Á ESB-þinginu er það bannað. ESB er über alles og blái stjörnufáninn það eina sem leyft er þar á bæ.

Bestu undirtektir fékk Bjarni þegar hann hvatti flokksmenn til að standa saman og hindra inngöngu Íslands í ESB. Það er greinilega mál sem átti hug fulltrúanna. En hversu mikið er að marka þau orð? Flokkur sem orðinn er sekur um að koma orkunni í hendur Evrópusambandsins, vill afnema stjórnarskrárbundinn löggjafa á Íslandi með forgangsröðun í EES-samningnum og pólitíkusar sem dansa eftir pípu Brusselhirðarinnar um uppbyggingu ESB-hers fyrir þriðju heimsstyrjöldina við Rússa? Sjálfstæðisflokkurinn hefur þegar valdið þjóðinni markverðum skaða með stríðsstefnu sinni gegn Rússlandi. Valkyrjurnar segja það sjálfar, þær þurftu ekki að breyta neinu, bara að setja stefnu Sjálfstæðisflokkinn í hærri gír í utanríkismálum.

Alþjóðadans Sjálfstæðisflokksins er þjóðinni dýr

Bjarni Benediktsson er samsekur þessum alþjóða dansleik, þingmenn flokksins einnig eins og frú Reykfjörð sem fékk verkefni hjá mannréttindaráði Evrópu og segir það engin áhrif hafa á störf sín á Alþingi. Bjarni Ben tók fullan þátt í svindli vinstri manna sem hann starfaði með undir handleiðslu Katrínar Jakobsdóttur sem bruðluðu með skattfé landsmanna í sjóði SÞ, WHO, sýndarfundi með ESB og Úkraínustríðið. Að sjálfsögðu minntist Bjarni Benediktsson ekkert á þau mál í kveðjuræðunni.

Vandi Sjálfstæðismanna er hrikalegur eftir formannstíma Bjarna Benediktssonar. Vonandi skilja einhverjir það á þessum Landsfundi. Betur væri að Sjálfstæðismenn hefðu myndina af stofnfundi lýðveldisins á Þingvöllum 1944 fyrir framan sig þegar þeir vilja fá innblástur um rammann fyrir landsfundi sína. Græna pestin kæfir frelsið og einstaklingshyggjuna.

Myndir: Bjarni kveður

Spilling Sjálfstæðisflokksins hverfur ekki einfaldlega með kjöri nýs formanns

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins er um þessa helgi og mikill spenningur aðallega varðandi formannskjör eftir að Bjarni Benediktsson tók réttilega þá ákvörðun að víkja til hliðar. Arfleifð hans mun hins vegar ekki hverfa með nýjum formanni flokksins. Sú uppgjafar- og ósjálfstæðismenning sem hreiðrað hefur um sig innan flokksins undir valdstjórn Bjarna Benediktssonar er dýpri en að það dugi að skipta um formann. 

Bjarni Benediktsson sýndi það í Icesave deilu þjóðarinnar að hann vildi ekki fara dómsstólsleiðina. Hann hefur aldrei viðurkennt það, hvorki fyrir sjálfum sér eða öðrum að hann lenti vitlausu megin við þjóðina sem hafnaði samningstillögu sem hann sagði bestu lausnina fyrir Ísland. Þjóðin fylgdi í staðinn stefnu fyrrverandi formanns Sjálfstæðisflokksins, Davíðs Oddssonar, sem gekk út á það að landsmenn ættu ekki að borga skuldir óreiðumanna. Sú leið reyndist farsæl fyrir þjóðina sem engu að síður þurfti að greiða hátt verð fyrir fjármálarán útrásarvíkinganna í bankahruninu. Sú spillingarmenning sem útrásarvíkingarnir sáðu og gegnsýrði íslenska samfélagið er enn við lýði. Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki gert upp við þá spillingu en viðhaldið henni með undirlægjuhætti við Evrópusambandið eins og frumvarpið um bókun 35 sýnir. Þau svik nýtast núverandi ESB-stjórn Íslendinga til að ná fram því markmiði að þvinga Ísland í hlekki sambandsins.

Sjálfstæðismenn hafa ekki gert upp við undirlægjuhátt flokksins gagnvart jafnaðarmönnum, sósíaldemókrötum og vinstri mönnum Íslands. Á meðan Davíð Oddsson var foringi flokksins, þá hélt hann stjórnmálaandstæðingum flokksins í skák vegna meðfæddra leiðtogahæfileika sinna. Á skemmtilegan og húmorsríkan hátt greindi hann kjarnann frá hisminu fyrir sjálfstæðismál Íslands, ætíð trúr stjórnarskrá lýðveldisins og starfi í þágu þjóðarinnar. Hann var kjörinn í snarpri baráttu við ESB-sinnann Þorstein Pálsson sem klauf flokkinn í fýlu við að tapa formannskjörinu. Allt of margir framagosar eru í íslenskum stjórnmálum fá borgað fyrir að gera ekki neitt eins og trúðurinn Jón Gnarr er dæmi um. Sjálfstæðismenn verða að fara að gera sér grein fyrir því, að stjórnmálaskalinn hefur færst til vinstri og hluti flokksins með. 

Flokkurinn verður að endurnýja flokksforystuna með einstaklingum sem ekki eru smitaðir af vinstri veirunni. Slíkt smit lýsir sér í hræðslu við að framfylgja réttmætum, löglegum ákvörðunum ef þær stangast á við hagsmuni ESB og sósíalíska Internationalen. Finna þarf einstaklinga með hæfileika til að leiða flokkinn í stíl Ólafs Thors og Davíðs Oddssonar. 

Það er einkenni íslenskra stjórnmála eftir hrun að stjórnmálamenn bera enga ábyrgð á gjörðum sínum. Litið er á embætti sem hnoss til að auka pyngjuna og monta sig með á mannamótum sérstaklega fyrir fulltrúa erlends valds. Litið er á heiðarleg embættisstörf fyrir þjóðina sem söluvöru til að komast í feitar stöður hjá alþjóðastofnunum. Stjórnmálin á Íslandi þjást af stefnuleysi og almennri hnignun og hafa aldrei komist á skrið eftir fjármálahrunið 2008.

Má fullyrða að stjórnarkerfi landsmanna sé í gíslingu. Sjálfstæðisflokkurinn hefur sögulegu hlutverki að gegna að uppræta þessa spillingu, skera niður báknið og gæta aðhalds fyrir hag þjóðarinnar. Byrja verður í eigin húsi en því miður hefur ekki mikið komið fram sem bendir til þess að sú leið verði farin. Einkenni allra kosninga á Íslandi er að umræðan er grunn og gerð í hálfkáki vegna takmarkaðs tíma og leið sýndarmennsku valin á kostnað innihaldsins. Ráðandi stefna í stjórnmálum er að líta á fé skattgreiðenda sem einkasjóð kjörinna embættismanna. Það er stefna sósíalismans í hrópandi andstöðu við sjálfstæðisstefnuna.

Hér er verk að vinna.

 

Tvær kannanir, ólíkar niðurstöður

Stríð það eina sem gengur upp

Forsætisráðherrann og utanríkisráðherrann hafa verið duglegar að sýna sig á alþjóðasviðinu enda er athyglin þar eitt það helsta sem þær sækjast eftir. Fimm sekúndna frægð í heimspressunni er andvirði óteljandi mannslífa á vígvellinum. Kristrún Frostadóttir var í vikunni með aðdáendaklúbbi Zelenskýs í Kænugarði að minnast þriggja ára afmælis innrásar Rússlands í Úkraínu.

Stríð sem átti að vinnast á þremur vikum er enn óunnið þremur árum síðar. Zelenský hefur því þörf á haldgóðri huggun nánustu bandamanna. Aðdáendaklúbburinn er sammála um að fordæma Donald Trump, Bandaríkjaforseta sem dirfðist að ræða um frið án þess að kyssa fyrst á tær valkyrjanna. Samkvæmt Kristrúnu Frostadóttur gengur friður ekki upp, stríð er það eina sem gengur upp. Samak fundurinn í Osló stappaði síðan stálinu í heimsstyrjaldarguði sósíalíska Internationalen.

Síðan hvenær fóru varnarmál Úkraínu inn í íslensk fjárlög?

Norræna gyðjan frá íslenska heimsveldinu tilkynnti stolt:

„Ég get tilkynnt í dag að ríkisstjórn mín hefur ákveðið að rúmlega tvöfalda styrk til varnarmála Úkraínu á þessu ári. – Úkraína myndar öryggislínu fyrir varnir okkar allra í Evrópu.“ 

Að sjálfsögðu munar stórveldinu Íslandi ekki um milljarða hingað og þangað enda styrkurinn til Úkraínu svo lítill að ekki tekur því að fara eftir stjórnarskránni, þegar öryggislína Úkraínu er skrifuð inn sem varnir Íslands fram hjá fjárlögum ríkisins. Fyrst Evrópusambandið getur haldið Úkraínu gangandi með launagreiðslum til starfsmanna ríkisins, þá hlýtur Ísland að geta borgað fyrir nokkrar sprengjuhreinsanir.

Eitt ríki – einn alþjóða sósíalismi – einn foringi

Evrópa á að þétta raðirnar og verða eitt ríki. Ef marka má kyrjur Evrópusambandsins. Úkraínustríðið staðfestir Rússagrýluna. Rússagrýlan staðfestir markmið ESB-gyðjanna um eitt ríki, einn foringja. Fullveldissinnar sem fylgja stjórnarskrám eigin þjóða eru óvinurinn. Þeir dást að niðurskurði Trumps og tiltekt heima fyrir. Þeir vilja frið og tala við Pútín sem er bannað. Andi hervæðingar fyllir vitin. Meiri vopn. Áframhaldandi stríð. Meiri peninga. Köstum Pútín út og stykkjum Rússland í minni ríki. Rússland er of stórt, nær frá Eystrasalti til Kyrrahafs. Það hefur alltaf verið stórt. Napóleon fannst það of stórt. Hitler fannst það of stórt. Núna finnst æðsta guði ESB í Brussel Rússland of stórt. Vopnahlé að hætti Trumps og Pútíns er óhugsandi. Eina leiðin til að tryggja friðinn er allsherjarstríð gegn Rússlandi til að verja öryggislínu okkar Íslendinga.

Svo kallaðir jafnaðarmenn mynda harðlínufylkingu gegn lýðræðinu á Vesturlöndum. Einungis eitt ríki, ein rödd, einn foringi verður leyfður. Betra að vinna með kommúnískum byltingaröflum en einstaklingshyggjuflokkum fullveldis og sjálfstæðra þjóða. Sósíalíski Internationalen stjórnar á bak við tjöldin. ESB og Íslandi.

Allt til hægri við Stalín og Samak stimplað sem öfgar

Það hættulegasta sem til er fyrir hina stríðsóðu krata og vinstri bandamenn þeirra er fólk sem vill ráða örlögum sínum sjálft. Þeim fjölgar stöðugt sem sjá og skilja að verið er að teyma Evrópubúa beint í glötun: Heimsfaraldur, græna lygin, stafrænt eftirlit með öllum einstaklingum, innflutningur íslamskra atkvæða, niðurskurður málfrelsis, stöðug stríð og núna hótun um heimsstyrjöld. Kratar og kommar hafa sameinast í eina sæng. Ekki bara í Reykjavík heldur í ESB og í heiminum. Allt hægra megin við Stalín og Samak er stimplað sem öfgar. Árásir á lýðræðið er númer eitt. Árásir á alla þá sem verja lýðræðið fylgir. Allt í nafni lýðræðis.

Þegar Hitler réðst á Sovét 1941 hrópuðu sænskir jafnaðarmenn upp yfir sig í aðdáun á þessum snarpa manni sem fór í frelsisstríð fyrir alla aðra í Evrópu gegn rauðu hættunni í Moskvu. Í dag hylla vinstri menn hinn snarpa Zelenský, brautryðjanda frelsisstríðiðsins gegn Rússum. Friður Pútin og Trump er til trafala. Þá verður að byggja ESB-her. Sama formúla og fyrr.

„Vopnahlé á hvaða forsendum sem er gengur ekki upp“

Samstaðan rofin um hagsmuni Íslands

Forsætisráðherra Íslands leggst í víking með öflum óvinveittum íslenskri þjóð. Á kostnað skattgreiðenda flengist hún um heiminn í faldi keisarans í Brussel. Kristrún Frostadóttir hefur meiri samstöðu með sósíalíska Internationalen en með íslenskri þjóð. Mesta eitur í beinum valkyrjanna er stjórnarskrá íslenska lýðveldisins sem þær hafa svarið eið að framfylgja.

Fyrsta frumvarpið um bókun 35 á að tryggja endanlega yfirtöku á íslenska löggjafanum. Síðan verður fylgt eftir með kosningaleikriti um aðild að ESB svo Kristrún og aðrir skósveinar ESB geti veifað „samstöðu" þjóðarinnar með hinu erlenda yfirvaldi og stimplað sjálfa sig inn sem mikilmenni hjá framtíða drottnurum Íslands.

Nái áform þessarar hreinræktuðu vinstri stjórnar fram að ganga, sem keyrir áfram svikastefnu Sjálfstæðisflokksins sem þjóðin hefur mátulega lagt sem hálfstæðisflokknum, nær lýðveldið ekki að verða aldargamalt. Fari svo sem sósíalíski Internationalen vill, að stofnaður verði sameiginlegur her fyrir ESB og lagt út í þriðju heimsstyrjöldina gegn Rússum, er óvíst hvort nokkru sinni komist á lýðveldi aftur á Íslandi.

Allt það sem forfeðurnir börðust fyrir, losun úr fjötrum nýlenduríkis til burðugrar lítillar en sjálfstæðrar þjóðar, verður til einskis. Öll baráttan fyrir stækkun landhelginnar verður að engu höfð sem kannski gæti glatt samstöðuminni söguendurritarans Guðna Th. Jóhannessonar sem ósáttur er við fávísan lýðinn.

Kristrún Frostadóttir og samkyrjur hennar þær Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir og Inga Sæland fá kannski að glansa í fimm mínútur við gyllta hliðið í Brussel sem er allt sem þær sækjast eftir fyrir störf í þágu Evrópusambandsins.

Minnumst orða Arnar Þórs Jónssonar, formanns Lýðræðisflokksins:

„Hlutverk þingmanna er að verja stjórnarskrá lýðveldisins, styrkja innviði og verja Alþingi sem löggjafarþing.“

Ekkert af þessu virða ráðherrar ríkisstjórnar Íslands sem hafa skilið eftir stjórnarskrá Íslands frosna í öræfahelli týndri öllum landsmönnum. Ríkisstjórn Íslands gerir allt sem í hennar valdi stendur til að slökkva það ljós sem lyftir þjóðinni duftinu frá og gefur hinu eilífa smáblómi líf.

„Samstaðan er lykilatriði“

Fer ekki á milli mála að ríkisstjórnin vill blóðugt stríð

Það ríkir mikil samstaða meðal bandamanna sósíalíska Internationalens um að friður sé ekki uppi á borðinu varðandi Úkraínu og að þriðja heimsstyrjöldin sé eina forsenda varanlegs friðar í þeirri Evrópu sem þá verður eftir. Reynt er að gera lítið úr tölum fallinna hermanna og óbreyttra borgara í Úkraínu, ekkert hlustað á mannúðleg sjónarmið Bandaríkjamanna en persónulegar árásir stundaðar í staðinn gegn Donald Trump sem hefur verið aðalsport vinstri manna síðan 2016. Reynt er að klína Hitler á alla ráðherra ríkisstjórnar Bandaríkjanna og íhaldsmenn almennt og sagt: Úkraína er að berjast fyrir okkur. Fellur Úkraína fellur frelsi okkar. Pútín mun ekki láta staðar numið og ráðast á okkur og hertaka löndin okkar.

Þegar Hitler réðst á Sovétríkin 1941 í aðgerðinni Barbarossa, þá skrifaði málgagn systurflokks Samfylkingarinnar, Aftonbladet sænska, sem kratar stjórnuðu, eftirfarandi í leiðara dagsett 22. júni 1941 með fyrirsögninni Frelsisstríð í Evrópu. Það er sláandi hversu lík orðræðan þá er orðræðu Kristrúnar Frostadóttur og þeirra sem bergmála orðræðu sósíalista og ESB í dag. Hér að neðan er texti leiðarans en orðinu Þýskaland hefur verið breytt í ESB:

Frelsisstríð Evrópu

 

„ESB..... hefur brotið fjötra sína og stefnir nú með frelsi og auknum styrk í átt að evrópsku, heimssögulegu verkefni sínu að mylja niður rauða stjórnina, sem er stöðug ógn við sjálfan grundvöll frelsisins. Í skjóli málamynda ríkisstofnunar ógnar Moskva allri samtíð okkar.“

„Undir forystu ESB stefnir Evrópa í þjóðarstríð gegn Rauða heimsveldinu.“

Rök dagsins fyrir áframhaldandi stríði í Úkraínu eru endurtekin rök Hitlers sem réðst á Sovétríkin 1941. Þá hylltu sænskir jafnaðarmenn Hitler og sögðu stríð nazismans vera frelsisstríð fyrir alla Evrópu, þar á meðal Svía. Í dag dynja sömu rök daglega á íbúum Svíþjóðar, Finnlands og annarra aðildarríkja Evrópusambandsins.

En tímarnir eru ekki þeir sömu. Kommúnismi Sovétríkjanna hefur fallið og Rússland er komið í staðinn. Samt sem áður er stríðsáróður sósíalista árið 2025 sá sami og stríðsáróður sósíalista var árið 1941. Sósíalistar verða seint sakaðir um að vera fljótir í hugsun.

Kristrún Frostadóttir fylgir blint og gagnrýnislaust flokkslínu sósíalíska Internationalen og dælir meira af skattfé landsmanna í hið tapaða Úkraínustríð. Ákvarðanir sem varða Ísland eru ekki lengur teknar á Alþingi heldur erlendis. Alþingi er orðið að verkfæri til að ráðstafa skattfé hart vinnandi Íslendinga og verkefnadeild glóbalizta fyrir yfirtöku á auðlindum landsins. Þetta er ójafn leikur þar sem sífellt hallast meira á landsmenn.

Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur fylgir áætlun ESB um innlimun Íslands í ESB. Bókun 35 er fyrsta og afgerandi skrefið. Kosningar í kjölfarið skipta engu máli. Kosið verður eins oft og þarf til að kreista já út úr landsmönnum.

Bandaríski ofurstinn Douglas Macgregor segir Zelensky fasista, einræðisherra og óvin kristinna manna. Zelensky er sérstakur vinur forsætisráðherra Íslands.

 

Kristrún: Fer ekki á milli mála hver réðst á hvern

Stjórnsýsla á heljarþröm

Það er hreint ótrúlegt að fylgjast með byrlunarmálinu svo kallaða sem blaðamennirnir Páll Vilhjálmsson og Stefán E. Stefánsson eiga heiðurinn af að hafa upplýst. Páll Vilhjálmsson hefur lagt grundvöllinn í nokkur ár að uppljóstrun þessa morðtilræðis við skipstjórann Pál Steingrímsson. Skipstjórinn lá milli heims og helju eftir byrlun svefnlyfs á meðan fyrrverandi forsetaframbjóðandi, Þóra Arnórsdóttir, starfsmaður RÚV ásamt fleirum á þeim bæ, fékk síma hans til afritunar. Málið varpar ljósi á alvarlegustu stjórnmálaspillingu Íslands í seinni tíð og sér í lagi spillingu ríkisfjölmiðilsins sem skattgreiðendur eru neyddir til að borga fyrir.

Allir skilja að greiðslur til að kosta ríkisfjölmiðil er ekki ætlað til grófra afbrota eins og morðtilræða eða stulds á einkasímum. Það er engin blaðamennska að véla fólk til liðs við sig til sem beitir slíkum aðferðum til að komast yfir gögn í leit að æsingafrétt til að koma höggi á pólitískan andstæðing. Það hefur verið merkilegt að fylgjast með vörnum viðkomandi blaðamanna sem réttlæta framda glæpi í nafni blaðamennskunnar. Slíkar aðferðir eiga að sjálfsögðu ekkert skylt við eðlilega blaðamennsku en sýna hversu langt ríkisfjölmiðill landsmanna er kominn frá verkefni laganna sem honum eru settar. Landsmenn vilja ekki borga fyrir laglausan slúðurmiðil.

Útungunarvél stjórnmálamanna

Í grunninum fjallar byrlunarmálið um hatur vókaðra aðallega samfylkingarblaðamanna Ríkisútvarpsins gegn arðbærri undirstöðugrein landsmanna og eigendum fyrirtækja í sjávarútvegi. Hatrið er þvílíkt að byrgt hefur alla sýn á grundvelli blaðamennsku viðkomandi starfsmanna RÚV sem gerst hafa afbrotamenn í því skyni að uppfylla pólitískan rétttrúnað og misnota ríkisfjölmiðilinn til að breiða út eigin stefnu í stjórnmálum.

Samfylkingin hreiðraði um sig og náði fljótt völdum innan RÚV og bjó til útungunarvél fyrir stjórnmálafólk. Ef andlitið var kynnt landsmönnum gegnum skjáinn, kom viðkomandi inn í kosningabaráttuna á allt öðrum forsendum en aðrir sem þurftu að kosta miklu fé til að kynna sig þjóðinni. RÚV hefur þannig orðið stökkpallur fyrir alls konar framagosa til að komast áfram í vel launaðar stöður á alþingi eða í forsetastól á Bessastöðum. Þóra Arnórsdóttir bauð sig fram til forseta Íslands 2012 gegn sitjandi forseta Ólafi Ragnar Grímssyni en skjáandlit hennar dugði samt ekki til eftir auknar vinsældir forsetans sem beitti sér í Icesavemálinu. Aftur á móti dugði skjáandlit Guðna Jóhannessonar sem fékk viðkomu og kynningu RÚV á tímabili áður en hann kynnti framboð sitt til forseta. Mörg önnur nöfn má nefna, hér eru einungis nokkur dæmi nefnd af handahófi: Eiður Guðnason þingmaður, Guðbjörg Rikey borgarstjórnarfulltrúi Reykjvíkinga, Ólafur Árnason þingmaður, Ágúst Ó. Ágústsson þingmaður, Sigríður I. Ingadóttir þingkona, Páll Jónsson þingmaður osfrv.

Valdatæki andstæðinga íslensku stjórnarskrárinnar

Þessi stjórnmálaspilling hefur ekki komið í einni svipan í stíl við valdarán heldur hefur þróast í áratugi og lagt grundvöllinn að þeirri siðleysismenningu að starfsmenn RÚV telja það sjálfsagðan hlut að gerast brotlegir við landslög. Slík afstaða einkennir valdhafa einræðis sem sitja tryggir á stóli sínum, því þeir hafa tækin í höndunum til að halda andstæðingum sínum fjarri. Því miður er þessi menning ekki einbundin við RÚV heldur gegnumsýrir menningu og vitund íslensku þjóðarinnar. RÚV er Pravda íslensku spillingarinnar sem hefur tekið þjóðarsálina í gíslingu með sífelldum heilaþvotti allan sólarhringinn ár út og ár inn. Þessi menning sem innleiddi vókmenninguna á Íslandi er valdatæki til að skapa, næra, viðhalda og þróa áfram þá spillingu sem sundrar Íslendingum og gerir þjóðina viðkvæma fyrir áformum andstæðingum hennar sem vilja komast yfir auðlindir landsins eins og fiskinn í landhelgi Íslands. Það er engin tilviljun að flest allir stjórnmálamenn aldir upp á RÚV styðja aðild Íslands að ESB og eru í slíkum flokkum. Frá þessu fólki hefur atlaga verið gerð og enn á að reyna að gera til að afnema rétt landsmanna til að ráða örlögum sínum sjálfir með breytingu á stjórnarskránni. Frumvarp um bókun 35 og uppvakning aðildarumsóknar ESB eru nýjustu dæmin.

Þakka ber Páli Vilhjálmssyni fyrir að standa trúfastur á grundvelli starfsgreinarinnar, Morgunblaðinu fyrir að taka málið á herðar sínar og Stefáni E. Stefánssyni fyrir aðkomu og umfjöllun. Án þessara aðila væri þjóðin í myrkri stödd.

Það er mikilvægt fyrir þjóðina að láta ekki áróður, ósannindi og sviksamleg markmið andstæðinga sinna sundra landsmönnum frá því að verja réttinn að ráða örlögum sínum sjálfir. Skjaldarmerkið okkar er varið af fjórum landvættum og þörf er á þeim öllum í þeirri baráttu sem fram undan er.

Starfsfólk RÚV huldi slóðina

Er það hlutverk Íslands að ákveða dagskrá Bandaríkjaforseta?

Er þetta hluti þeirrar heildar sem utanríkisráðherra Íslands vill að Íslendingar verði þátttakendur í? (Samsett mynd með nasistaherdeild Azov í Úkraínu).

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir fer mikinn í Morgunblaði gærdagsins og segir það „skrítið þegar Rúss­ar og Banda­ríkja­menn setj­ast niður í Sádí-Ar­ab­íu að ræða um Úkraínu og ör­yggi Evr­ópu." Hún er hæstánægð með sterkan vilja ESB og skipar Íslendingum að vera „fullir þátttakendur í þeirri heild sem er að myndast."

Síðast þegar sterkur vilji ríkti í Evrópu var það undir forystu Þýskalands sem endaði í heildarblóðbaði seinni heimsstyrjaldarinnar. Enn á ný þéttast raðirnar þeim megin og kannski lýsir það best allri viðkvæmni við gagnrýni varaforseta Bandaríkjanna á lýðræðisskorti Þýskalands en þar er reynt að endurtaka herbragð Hitlers sem fékk stuðning annarra flokka til að banna kommúnistaflokkinn á sínum tíma. Í dag er það flokkurinn Valkostur fyrir Þýskaland sem stjórnmálaelítan reynir að útiloka frá þátttöku í kosningunum næsta sunnudag.

Evrópuher undir þýskri stjórn ekki lausnin

Vance gagnrýndi einmitt aðkomu ESB að ógildingu kosninganna í Rúmeníu af því að „vitlaus" forsetaframbjóðandi vann í fyrri umferð kosninganna. Vance fannst það óhuggulegt að fyrrum hátt settur embættismaður ESB hefði lýst því yfir að ESB ætlaði sér að halda áfram á þeirri braut. Sama tilfinning finnst í brjóstum margra íbúa meginlandsins.

Ef að raðir ESB þéttast á þann hátt, að Evrópuher verður stofnaður með fulltingi Þjóðverja, þá verður sama maskína ræst og tókst næstum að eyðileggja alla Evrópu í seinni heimsstyrjöldinni. Verði sú leið farin verður eyðileggingin í þriðju heimsstyrjöldinni svo mikil að álfan gæti verið óbúanleg mannfólki í 100 þúsund ár. Það er sú heildarmynd sem blasir við, ef valkyrjurnar fjórar með Von der Leyen í fararbroddi fá að vaða áfram á skítugum skónum í álfunni og Þorgerður vill að Íslendingar verði „fullir þátttakendur í."

Hvað er það sem ekki stemmir frú Þorgerður?

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sýnir af sér þvílík hortugheit og fábjánahátt að hún stekkur á stall og skammar Bandaríkjaforseta fyrir að halda fundi án síns leyfis. Gorgeirinn hæfir valdmennsku ESB vel en engan veginn lítilli þjóð eins og Íslandi og er landsmönnum til mikillar skammar.

Það sem ekki stemmir er að utanríkisráðherra Íslands telur það vera í sínum verkahring að ákveða dagskrá og fundarhöld Bandaríkjaforseta. Enginn íslenskur kjósandi hefur greitt atkvæði um þá stefnu sem Gunnarsdóttir færir fram. Enginn á Íslandi kýs þann sem fer í Hvíta húsið. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir er aumur fulltrúi landsmanna en þeim mun betri fulltrúi fyrir glóbalizta og útrásarvíkinga sem snúið hafa aftur og gera núna innrás gegn eigin þjóð.

Guð varðveiti íslenska þjóð og bjargi henni frá því að verða fullir þátttakendur í heildarheimsku Þorgerðar Katrínar og valkyrjustjórnarinnar

Evrópa þéttir raðirnar og Ísland á að taka þátt

Næsta skref verður að skilgreina Bandaríkin sem hægri öfga ríki

Móðgaða ESB-elítan er ekki búin að ná áttum. Ekki enn þá. En ef ESB gæti, þá myndu þeir koma fram við Bandaríkin eins og þau gera við íhaldsflokka sem gagnrýna ESB. Bandaríkin yrðu titluð sem öfga hægri samsærisríki. Frelsisstjórn Bandaríkjanna hefur með einni gagnrýnni ræðu tekið upp málsvarann fyrir alla Evrópubúa sem vilja frið og frelsi.

Þórdís Reykdal tók fyrir löngu síðan afstöðu með ókjörnum embættismönnum alþjóðastofnana sem traðka á lýðræðinu í Evrópu. Núna fær hún eins og aðrir skósveinar Brussel hirðarinnar að kyngja því hvoru megin hún stendur. Konan sem eyðilagði stjórnmálatengsl Íslands við Rússland skilur að sjálfsögðu ekkert frekar en aðrir ólýðræðissinnar af hverju Donald Trump leyfir sér að yrða á hryðjuverkamanninn Vladimír Pútín.

Botnlaust hatur og Rússagrýla

ESB ritskoðar rússneska fjölmiðla og skilgreinir Pútín sem hryðjuverkamann sem eftirlýstur er fyrir glæpi gegn mannkyni. Að rætt sé um þátttöku Bandaríkjanna í lituðu byltingunni í Kænugarði 2014 eða tugi veirurannsóknastofa Pentagon í Úkraínu sem Biden jr. var viðriðinn er að sjálfsögðu ekki uppi á borðinu. Að þegja um forsögu og aðdraganda innanríkisstríðsins, þar sem nýir valdhafar Kænugarðs hófu slátrun á Rússum í austurhluta landsins er ekkert annað en ómerkileg sögufölsun. En þannig eru vinnubrögð þeirra sem ásælast rússneskt land. Mætti halda að sjálfur Hitler væri endurborinn, slíkt er hið botnlausa hatur og Rússagrýla.

Djúpi skilningurinn á stöðunni

Djúpur skilningur fyrrverandi utanríkisráðherra er að vara Íslendinga við notkun á orðinu friðarviðræður. Blinda hennar á þróun alþjóðamála er slík að hún sér ekkert nema stríð við Rússland. Hún hefur valið sér bandamenn sem hafa tekið yfir alþjóðastofnanir og breytt alþjóðaregluverki sér í vil. Alþjóðaheilbrigðisstofnunin er í höndum lyfjarisa, Sameinuðu þjóðirnar í höndum Alþjóða viðskiptaráðsins með vitstola mönnum eins og Klaus Schwab sem boðar kosningalausa framtíð af því gervigreindin veit fyrir fram hvað fólk muni kjósa.

Glæpamenn sem tekið hafa yfir alþjóðastofnanir hafa bæði breytt lögum og keypt stjórnamálamenn til að framkvæma stefnu sína. Grundvelli SÞ hefur verið breytt meðal annars með stefnu um hömlulausan og eftirlitslausan fjöldainnflutning ásamt sósíalískum heimsmarkmiðum. Logið er að jarðarbúum að undirstaða lífríkisins sé hættuleg mönnum og jörðin að farast, tómar spunablekkingar til að komast að lífeyrissjóðum og fjárhirslum ríkisins og rýja fólk inn að skinni.

Í stað þess að horfa gagnrýnum augum í kringum sig, þá skipti Reykdal út íslenskum kjósendum fyrir stórhættulegt erlent fólk sem enginn Íslendingur hefur kosið. Sannleikurinn er enn hinn sami og áður:

Ísland er pínuríki í alþjóðlegu samhengi. Við erum herlaus þjóð. Hvað hefur Ísland þá með að gera að taka slíka hernaðarafstöðu með einum aðila eins og fyrrverandi ríkisstjórn neyddi upp á þjóðina?

Dýr verður Reykdal öll.

„Þungur og mikill skuggi yfir Evrópu“