Davíð Oddsson – Dyggur þjónn þjóðarinnar

Ég reyni alltaf að missa ekki lestur Reykjavíkurbréfa Morgunblaðsins sem yfirleitt eru fróðleg, snarplega skrifuð með heildstæða hugsun. Slíkt kemur ekki á óvart með einn reynslumesta og farsælasta núlifandi stjórnmálaleiðtoga Íslands í ritstjórastöðu Morgunblaðsins. 

Fáir Íslendingar hafa staðið við skjöld fjallkonunnar á jafn hreinskilinn og heiðarlegan hátt og sífellt unnið með þjóðinni og fyrir hana og Davíð Oddsson. Er hann einn af þeim þingmönnum og ráðherrum sem mark hafa tekið á eið sínum að starfa á grundvelli stjórnarskrárinnar, virða hana og vernda.

Reykjavíkurbréf dagsins er ljós í því ættjarðarmyrkri sem nú leggst á okkar fámennu góðu þjóð. Áframhaldandi ruglugangur sjálfskipaðra fræðinga með það helsta að vopni að stjórnarskráin hafi verið saumuð upp úr stjórnarskrá fyrir konungsveldi Danmerkur er ótrúleg afvegaleiðing frá sjálfu markmiðinu með aðförinni að stjórnarskránni. Á tíma Jóhönnustjórnarinnar eins og bent er á í Reykjavíkurbréfinu, var stjórnarskránni kennt um fjármálarányrkju útrásarvíkinganna sem notfærðu sér lagaveilu í regluverki Evrópusambandsins til að hefja „útrás" með stofnun fjármálafyrirtækja í löndum ESB. Allir vita hvernig það endaði enda í upphafi lagt út með að safna sem stærstum skuldum til að stela fyrir fyrirsjáanlegt gjaldþrot. Hvað hurfu margir millarðar í gjaldþroti Baugs? Yfir þúsund ef ég man rétt. 

Allir vita líka að í mörg ár var togast á um að þvinga íslenska alþýðu og börn hennar til að axla afleiðingarnar af glæpaverkum stórþjófanna. Það var m.a. fyrir snerpu þess manns sem á pennanum heldur í Reykjavíkurbréfum Morgunblaðsins sem Íslendingar tóku sig saman og létu Evrópusambandið hanga með á dómi sem ESB fór halloka fyrir en Íslendingar unnu. Þau málalok stöppuðu stálinu í þjóðina - réttilega - og sýndu og sönnuðu að leiðsögn Davíðs Oddssonar, þrautseig barátta einstaklinga eins og Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar í InDefence ásamt kjarki Ólafs Ragnars Grímssonar forseta vörðu sjálfstæðið, fullveldið, sjálfsákvörðunarréttinn, lýðræðið og í áframhaldinu sjálft lýðveldið.

En seigt er í sýkli sósíalismans, þegar aðalóvinur þjóðarinnar innanlands var gerður að þingforseta Alþingis, Davíð Oddsson flæmdur með lögbroti úr Seðlabankanum og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson flæmdur úr embætti forsætisráðherra með árás skipulagðri erlendis frá. Áframhaldið er á þeim nótum að fyrir utan að vinstri menn á Íslandi biðu hroðalegustu kosningaútreið í allri Evrópu á þeim tíma, þá eru þeir staðsettir í fleiri flokkum í dag og hefur tekist á rúmum áratug að kljúfa Sjálfstæðisflokkinn í helming þess mesta fylgis, þegar Davíð Oddsson var formaður flokksins. Og í dag telja margir kjósendur ríkisstjórnina vera vinstri stjórn og kalla hana sem slíka, þannig að ekki kemur á óvart að sjá einnig það orð notað í Reykjavíkurbréfinu.

Í víðara samhengi er málið grafalvarlegt og fjallar um fullveldi og sjálfsákvörðunarrétt Íslendinga nú og í framtíðinni. Vinstristjórnin vinnur ötullega að því að koma Íslandi endanlega undir völd ESB-skrímslins og leikur fyrir akademíkera að froða furðulegum, óskiljanlegum orðum sem ekkert venjulegt fólk skilur. Litið er niður á kjósendur og þeim sagt að þeir skilji ekki málin en samt er veðjað til þeirra um atkvæði á kjördegi. Lýðræðið á Íslandi er á mörkum þess að verða embættisræði og ótrúlegt að horfa á hræsni þeirra, sem þykjast anna sjálfstæði þjóðarinnar, nota hverja stundu til að eyðileggja stjórnarskrána, sjálfan grundvöll lýðveldisins.

Fyrirlitningin á lögum, formlegum stofnunum lýðveldisins sem eru lýðræðisstofnanir á grundvelli stjórnarskrárinnar, er orðin svo útbreidd að „vandaðir" einstaklingar taka þátt í ljótri aðför að sjálfu lýðveldi Íslendinga. Það skiptir engu máli hvaða orð menn nota, þegar Alþingi er vikið til hliðar fyrir „ályktanir" í stað laga, sem flytja lýðræðisleg völd úr höndum þjóðarinnar til útlanda og er þá vegið beint að hjarta lýðveldisins – stjórnarskránni. Það voru mér vonbrigði að sjá Björn Bjarnason, sem var vakandi í Icesave, kolfalla svo á prófsteini orkupakkans og koma í kjölfarið með tillögur um að breyta stjórnarskránni til samræmis við aðildarríki ESB með sérstökum kafla ESB um yfirráð málaflokka viðkomandi þjóðar. Enn önnur vonbrigði voru að sjá Guðlaug Þór Þórðarson utanríkisráðherra umturnast í upphafningu sósíalista m.a.innan Sameinuðu þjóðanna. Hugmyndir utanríkisráðherrans í dag um setu við hlið glæpamanna í Mannréttindaráði SÞ eru samhljóma tillögum sósíalista. Ráðherrann hefur notað embættið sem kennarastöðu til að leiðrétta utanríkisstefnu Bandaríkjamanna rétt eins og þeir væru nemandi Íslands í utanríkismálum. Vinstristjórninn er vilhöll kínverska kommúnistaflokknum og ekki talið ámælisvert að fjármálaráðherrann og formaður Sjálfstæðisflokksins taki stöðu í bankaráði þess banka Kommúnistaflokks Kína, sem fjármagnar heimsútþenslu kommúnismans aðallega í verkefninu Belti og braut.

Ef nokkru sinni er ástæða til að verja stjórnarskrá íslenska lýðveldisins, þá er það núna. Skal höfundur Reykjavíkurbréfs hafa þakkir fyrir að halda uppi frelsiskyndlinum á þann hátt sem honum er treystandi fyrir og hefur ætíð reynst þjóðinni hið haldbesta vegarnesti.

 

Sigurður Ingi upplýsir að Bandaríkjamenn stjórna Bandaríkjunum

Betra seint en aldrei. 

Samgönguráðherrann hefur eftir nær þriggja ára starfstímabil komist að þeirri stórkostlegu niðurstöðu að „Bandaríkjamenn stjórna Bandaríkjunum."

Ástæðan fyrir þessarri heljarmiklu heilavörpu var fyrirspurn Arnþrúðar Karlsdóttur á útvarpi Sögu sem spurði Sigurð Inga Jóhannesson persónulega hvort hann væri ekki búinn að gera upp hug sinn varðandi kommúníska njósnafyrirtækið Huawei. Benti Arnþrúður í sakleysi fyrirspyrjandans á að Pompeo utanríkisráðherra Bandaríkjanna hefði haft orð á því í Íslandsferð að ekki ætti að kaupa vörur eða þjónustu af kínverska risafyrirtækinu Huawei þar sem slíkt væri notað til njósna fyrir kínverska herinn. Það væri því öryggismál viðkomandi þjóðar að ganga ekki um með kínverskan kommúnista á bakinu sem gægðist yfir öxlina og fylgdist með öllu sem gert er.

Eftir hina stórmerkilegu uppgötvun bætti ráðherrann því við, að Bandaríkjamenn stjórnuðu ekki Íslandi.

Það er vel. 

En hverjir stjórna Íslandi?

Kínverjar?

 

Mannréttindadómstóll Evrópu kominn langt út fyrir upprunaleg markmið

Ég hef gert hlé á bloggskrifum hér síðan í júlí, fremst vegna fréttaskrifa á útvarpi SÖGU. 

Ætla að reyna að tengja fréttaskrifin við eigin hugleiðingar hér að nýju og byrja á frétt sem birtist á útvarpi SÖGU í morgun um fyrirhugaða löggjöf Breta sem færir þeim ákvörðunarréttinn tilbaka á því hverjir fá að vera í Bretlandi. 

Mannréttindadómstóll Evrópu er kominn langt „framúr" því verkefni sem upprunalega var ákveðið eftir seinni heimsstyrjöldina enda hefur verið spunnið við lögin síðan. Bretar gerðust aðili að Mannréttindasáttmála Evrópu 1989 sem Theresa May sagði að „bundið hefði hendur breska þingsins." Evrópusambandið er eins og hundur á roðskinni og hremmir Breta með öllum tiltækum ráðum t.d. hótun um bann á N-Írland að kaupa matvæli af Bretum! Búast má því við að skæluvælurnar bæði hjá Mannréttindadómstólnum og í Brussel kveini hástöfum, þegar ríkisstjórn Boris Johnsson tekur tilbaka ákvörðunarrétt Breta um hverjir mega dvelja í landinu.

Hér er greinin:

Unnið er að nýrri löggjöf í Bretlandi sem gerir Bretum kleift að ákveða sjálfir hverjir fá að vera í landinu og hverjum þeir geta vísað burtu. Tillagan verður birt eftir nokkrar vikur að sögn Sunday Telegraph en verið er að undirbúa lagasetningu í dómsmála-, innanríkismála- og forsætisráðuneytinu sem gerir Bretum kleift að sniðganga núverandi Mannréttindasáttmála Evrópu.

Stóra Bretland hefur stöðugt hafnað því að setja tryggingu fyrir að framfylgja evrópska mannréttindasáttmálanum í samningaviðræðunum við Evrópusambandið. Boris Johnson hefur þvert á móti varað ESB við því að Bretar munu sjálfir taka málin í eigin hendur. Ein af ótal kröfum ESB í Brexit samningnum var að Bretar gæfu skilyrðislaust loforð um að hlíta Mannréttindasáttmálanum eftir útgöngu úr ESB.

Búast má við að ESB noti markmið Breta að ákveða sjálfir hverjir dvelji í landi sínu til enn frekari sleggjukasta fyrir eigin hagsmuni í Brexit-viðræðunum. Ástandið í Brexit-umræðunum er eldheitt og stefnir í að Bretar yfirgefi ESB samningslausir ef talsmenn ESB taki sig ekki í kragann fyrir 15. október og semji en ESB hótar m.a. viðskiptabanni á Norður-Íra til matvælakaupa sem lið í kúgunarspilinu gegn Bretum.

Stóra Bretland hefur í mörg ár átt í erfiðleikum með að vísa hættulegum útlendingum úr landi vegna ákvæða Mannréttindasáttmálans og hefur það valdið gremju og reiði yfirvalda og almennt í Bretlandi. Theresa May sagði 2016 að Bretar ættu að segja sig frá sáttmálanum „vegna þess að hann bindur hendur þingsins.” Núna endurskrifa Bretar lögin svo þeir þurfi ekki að framfylgja ákvæðum sáttmálans sem tryggir hættulegu fólki vistarveru í Bretlandi.

Dominic Cummings ráðgjafi Boris Johnson hefur ásakað Mannréttindadómstólinn í Strassburg fyrir dóma sem hindra brottvísun hættulegra erlendra glæpamanna. Cummings hefur einnig varað við því að Bretar munu fara eigin leiðir eftir aðskilnaðinn við ESB.

Stóra Bretland gerðist aðili að Mannréttindasáttmálanum 1989 og hefur Íhaldsflokkurinn verið mjög gagnrýninn á þá tilhögun.

Sjá nánar hér

Slæmt fyrir Ísland ef sendiherrar þurfa að hafa vopnaða verði

Ísland hefur til alls að vinna og viðhalda sem bestum samskiptum við vini okkar Bandaríkjamenn og samkvæmt eðli málsins fara samskipti ríkjanna mjög fram í sendiráðunum. Það er til marks um hversu afvegaleiddir sumir eru að vera að velta sér upp úr ekkifréttinni að sendiherra Bandaríkjanna sé annt um öryggi sitt og starfsmanna Bandaríska sendiráðsins. Slík öryggismál eru hluti af skipulagi allra sendiráða hins vestræna heims og varla sérstakt fréttaefni.

Það sem er fréttaefni hins vegar er að margt fjölmiðlafólk (hefur einhver minnst á Rúv?)telur starf sitt vera fólgið í að dreifa eigin móðursýki í stað frétta. Frá Bandaríkjunum berast nú daglega fréttir um baráttuna gegn innlendum skemmdarsamtökum eins og Antifa og BLM sem ruglaðir demókratar telja vopn í komandi forsetakosningum. Einnig berast daglega fréttir um hvernig kínverskir kommúnistar sýna nú sitt rétta andlit og eru komnir í stríðsham sem ekki sér fyrir endann á. Ísland á að taka kalli Pompeo utanríkisráðherra USA og ganga með í bandalag lýðræðisþjóða gegn kommúnismanum sem Kína er að draga heiminn í. 

Íslensk utanríkisstefna þarf að hætta sleikjuhætti við kínverska kommúnista og Evrópusambandið og snúa sér aftur að vináttu við bestu vini okkar. Að sjálfsögðu á að veita öllum sendiherrum lágmarks vernd og setja aukið fé til löggæslu í landinu. 

„Mikill heiður“ að leiða bandaríska teymið á Íslandi

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson – einn af frelsishetjum nútímans og arftaki Jóns Sigurðssonar

Daily Express birti nýlega grein um hvernig Íslandi tókst að lifa af Hræðslusprengjuna og lifa góðu lífi fyrir utan Evrópusambandið. Segir blaðið Íslendingum hafa tekist svo vel vegna þess að þeir voru með eigin gjaldmiðil og ekki í fjötrum evrunnar. Eftir hrun fjármálafyrirtækja 2008 var þeirri hræðslusprengju varpað á Ísland að landið ætti enga afkomumöguleika nema með því að ganga í ESB og taka upp evru. Vitnað er í skýrslu The Telegraph frá 2016 og samtals við þáverandi forsætisráðherra Íslands Sigmund Davíð Gunnlaugsson en hann tjáði blaðinu að aðildarviðræður Íslands hefðu verið undir álagi hræðslu um afkomu landsins og tónninn hefði verið sá að

 „án aðildar væri Ísland glatað. Það voru aldrei neinar umræður um markmið eða eðli Evrópusambandsins eða hvort það hentaði Íslendingum eða þeir vildu verða hluti af því. Aðildarumsóknin var einfaldlega kynnt sem efnahagsleg nauðsyn og sagt að um leið og við hefðum sótt um aðild fengjum við alþjóðlegt lánstraust til baka og evran leysti síðan öll okkar vandamál.” 

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson bætti við: „Að vera ekki með evruna var ómetanlegur þáttur í hinum skjóta efnahagsbata. Það leikur enginn vafi á því, að ef við hefðum verið meðlimur Evrópusambandsins og með evruna á þeim tíma. þá hefði landið orðið gjaldþrota og sett í efnahagslega stöðu sem meira minnir á Grikkland en þá sem Ísland er í dag."

Hræðslusprengjan á Íslandi mistókst og einnig mistókst að stöðva Brexit í Bretlandi.

ITALYEXIT

Í dag er stofnaður Italexit flokkur á Ítalíu sem fullveldissinnar gleðjast yfir á Ítalíu og öðrum löndum. Það er Gianluigi Paragone, fv. þingmaður Fimm stjörnu hreyfingarinnar, sem verið hefur flokkslaus á þingi síðan í janúar sem stofnar nýja flokkinn (sjá frétt á Útvarpi Sögu).

Við sem viljum frelsi fögnum tilkomu nýja flokksins og óskum honum alls gengis í baráttunni fyrir að losa ítölsku þjóðina úr klóm Evrópusambandsins.

Franklín er maður þjóðarinnar – of mörg göt í söguminningum prófessorsins

Norður-Kóreanskar flennistórarar skoðanakannanir sem RÚV birti í „umræðuþætti" forsetaframbjóðdenda í gærkvöldi málaði myndina af einokunarmiðli ríkisins sem miskunnsama samverjanum sem af hreinni hjartagæsku leyfði þeim hlekkjaða að fá að vera með síðustu mínúturnar fyrir aftökudaginn. Slík sena fáranleikans leyfir engar umræður um stóru málin sem Guðmundur Franklín tók með sér, – fjölmiðill fimmtu herdeildarinnar þjónar öflum sem vilja gera Íslendinga að fátæktarhjúum í eigin landi. 

Söguprófessorinn hefur enga sýn fyrir þjóðina í nánustu framtíð og kemst ekki með tærnar þar sem Guðmundur Franklín er með hælana til bjargar Íslandi frá ljónagryfju ESB, efnahagskreppu, auðlindasölu, atvinnuleysi og annarri óáran. Guðmundur Franklín leiðir þjóðina gegn fjársterkum öflum hnattvæðingarsinna sem eru að stela auðlindum þjóðarinnar og gera Íslendinga að fátæktarhjúum í eigin landi. 

Það er óhuggulegt að heyra prófessorinn á Bessastöðum stöðugt hæðast að stjórnarskrá íslenska lýðveldisins, vegna þess að hún komi frá tíma konungsvelda. Forsetinn hefur sjálfur heimsótt þrjú slík konungsveldi nútímans sem enn eru í fullu gildi. Þótt sagnfræðingurinn geti ekki hamið andúð sína á konungsdæmum, þá er það með öllu óboðlegt forseta Íslands að tala niður þjóðfélagsgerð konungsvelda til að vega að sáttmála þjóðarinnar frá Þingvöllum 1944.

Franklín nefndi orðið stríð og sú saga er verð endurtekningar að hefði stjórnarskrá Noregs ekki haft ákvæðið um sameiginlegt stjórnarfar konungs og þings, þá hefði útlagastjórn Noregskonungs í London, þegar nasistar hertóku Noreg, verið ólögleg. Það eru mörg stór göt í sögulegum endurminningum Guðna Th. Jóhannessonar prófessors sem gerir hann óhæfan í embætti forseta.

Í þessum kosningum er valið einfalt – a.m.k. fyrir alla þá sem unna hagsmunum þjóðarinnar:

Guðmundur Franklín Jónsson er verðugur þess að ná kjöri sem sjöundi forseti lýðveldisins Íslands.

Kosið til forseta í níunda sinn

Forseti "fávísa lýðsins" og áskorandinn í lélegri útgáfu af Jeopardy

Hagsmunaaðilar að baki Heimi Má Péturssyni með Heiðari Guðjónssyni tengdasyni Björns Bjarnasonar í fararbroddi, byrjuðu kosningaþátt tveggja forsetaframbjóðenda með fallexi á annan þeirra, áskorandann Guðmund Franklín Jónsson. Birt var skoðanakönnun í Norður-Kóreönskum stíl sem sýndi að sitjandi forseti Guðni Th Jóhannesson var með allt að 98% stuðning í vissum landshlutum og vel yfir 90% á landsvísu en áskorandanum tókst hvergi að ná í tveggja stafa tölu. Eftir þá kynningu var eiginlega þátturinn óþarfur, hálshögginn kjúklingur getur flogið smá stund en afar skamma meðan aðrir lifa áfram óáreittir.

Hvort þessu markmiði þáttarins verður náð á eftir að koma í ljós. 

Ég kýs Guðmund Franklín Jónsson vegna þess að núverandi forseti - rétt eins og Franklín benti á í þættinum - hefur rakkað niður þjóð sína í landhelgisbaráttu fyrri tíma í stað þess að standa með henni og hvetja til dáða. Ég get heldur ekki lagt mitt atkvæði á mann sem ekki getur staðið við orð sín í beinni eins og þegar Guðni Th. sagði það lygi í framboðsþætti með Davíð Odssyni, að hann hefði nokkru sinni notað orðin "fávísi lýðurinn" um landsmenn sína. Það er aumlegt yfirklór af sitjandi forseta að eftirá útskýra að hann hefði meint eitthvað allt annað með orðunum, að þetta væri grín, sem það var engan veginn þegar hann sagði þau í fyrirlestrinum.

Það sem veldur verulegum áhyggjum með Guðna Th. Jóhannesson er áhugi hans á að breyta stjórnarskrá um embætti forseta án þess þó að hann útskýrði á hvern hátt þær breytingar eigi að vera. Hér er náttúrulega verið að ræða að afnema málskotsrétt forseta í þeim tilgangi að eyðileggja öryggisventilinn sem stjórnarskráin veitir þjóðinni. Það er einlægur vilji ESB-sinna að þetta verði gert svo þjóðin sé varnarlaus ef meirihluti Alþingis ákveður að ganga á bak þjóðarsáttmálanum á Þingvöllum 1944 eins og gerðist í Icesave og orkupakka 3. 

Það er ámælisvert að sá sem sagnfræðingur þykist vera og hámenntaður í greininni skuli hæðast að stjórnarskránni með því að telja hana sniðna að danska konungsveldinu. Einmitt það atriði sem forseti Íslands hæðist að gerði Norðmönnum kleift í seinni heimsstyrjöldinni að mynda löglega útlagastjórn með aðsetri í London þegar Hitler gerði Quisling að forsætisráðherra Noregs. Forsetinn segist læra af sögunni gagnvart fyrirrennurum sínum á Bessastöðum en hæðist að sögunni gagnvart stjórnarskrá íslenska lýðveldisins. Þessi afstaða kemur í veg fyrir að Guðni Th. Jóhannesson verði nokkru sinni sá fulltrúi Íslendinga sem hann svo heitt óskar að þjóðin tilbiðji sig fyrir að vera.

Þátturinn var ein lélegasta útgáfa af Jeopardy sem ég hef séð á ævinni og þeim sem þykjast vera alvöru sjónvarpsstöð til háborinnar skammar. ESB eru trúarbrögð margra en sunnudagaskóli Hvítasunnusafnaðarins er líklegast mun málefnalegri en þetta þykjustusjónvarp Stöðvar 2.

 

 

Sakaði Guðna um ódrengilega kosningabaráttu

Forsetinn þakkar kosningastjóranum fyrir stuðning í beinni útsendingu

Það var hressilegt að heyra og sjá Guðmund Franklín Jónsson forsetaframbjóðanda á RÚV í dag. Ljóst er að Guðmundur hefur mikið til mála að leggja og fremst þann að virkja embætti forseta Íslands sem öryggisloka lýðræðis og lýðveldis á Íslandi og ekki veitir af miðað við tímaskekkju Alþingis þar sem meirihluti þingmanna telja sig starfa fyrir ESB í stað lýðveldisins.

Fyrstu forsetarnir í embættinu voru stjórnmálamenn svo það er einskær EKKI spurning að velta því fram hvort embættið eigi að vera pólitískt eða ekki – eins og spyrla kosningaskrifstofu sitjandi forseta gerði. Afhjúpar það eindæmis virðingarleysi RÚV fyrir embættinu og sögu þess og reyndi spyrlan einnig að fipa Guðmund með annarri EKKI spurningu um gagnrýni á þingmann pírata fyrir mörgum árum! RÚV mun gera allt til að mála upp sýndarmynd af Guðna Jóhannessyni sem „mannlegum" forseta sem gerir mistök eins og að veita barnaníðingum uppreist æru. Eins gott fyrir kjósendur að hleypa ekki slíkum manni aftur að Bessastöðum. 

Hér skal ósannur áróður RÚV um ópólitískt forsetaembætti hrakinn: Af sex forsetum lýðveldisins hafa þrír verið sóttir úr röðum stjórnmálamanna. Sveinn Björnsson var þingmaður Sjálfstæðisflokksins (eldri) á Alþingi og var einnig í bæjarstjórn Reykvíkinga í mörg ár. Ásgeir Ásgeirsson var bæði fjármálaráðherra og forsætisráðherra fyrir Framsóknarflokkinn en fór síðar yfir í Alþýðuflokkinn. Ólafur Ragnar Grímsson var þingmaður Alþýðubandalagsins og fjármálaráðherra, var áður hjá Framsóknarflokki. Kristján Eldjárn var fornleifafræðingur og virtur sem slíkur, Vigdís Finnbogadóttir var vinsæll leikhússtjóri og Guðni Jóhannesson er umdeildur sagnfræðingur sem ekki getur haldið réttu máli í landhelgissögu Íslands vegna tilvísunar til „fávís lýðs" sem hann telur landsmenn vera.

Guðmundur Franklín Jónsson er viðskiptafræðingur og hagfræðingur og hefur ekki á þingi setið fyrir neinn stjórnmálaflokk. Kosningaskrifstofa sitjandi forseta RÚV reynir samt að gera mál úr því að keppinautur sitjandi vilji nýta öryggisventilinn á markvissari hátt en sagnfræðingurinn.

Það er ekki aðeins spurning að þörf sé á slíkum manni í forsetastól vegna umpólunar Alþingis sem í dag hegðar sér eins og Ísland sé meðlimur ESB - það er bókstaflega brýn nauðsyn til að hafa hemil á landssölufólkinu sem ætlar sér að græða á því að selja út auðlindir Íslands.

Guðmundur Franklín Jóhannesson er maður fullveldis - sagnfræðingurinn á Bessastöðum sem veitir barnaníðingum uppreist æru skilur ekki einu sinni fyrsta bókstafinn í orðinu fullveldi. Það og meira til skildu þó bæði fornleifafræðingurinn og leikhússtjórinn sem er vísbending um þjóðarhylli þeirra. Bókarinn á Bessastöðum þarf því á kosningaskrifstofu RÚV að halda, sem óvíst er að dugi til –  enda þakkaði hann Agli Helgasyni fyrir hjálpina með sérstakri kveðju í beinni eftir að spyrlan hafði lokið þættinum.

„Þarna brást kerfið og þarna brást ég“

Guðmundur Franklín verðugari embætti forseta Íslands en sá sitjandi

Það er miklvægur munur á framkvæmdamanninum og bókaranum. Í músíkheiminum lýsir það sér í því að margir af bestu tónskáldum heims kunnu ekki að skrifa nótur og fengu nótnaskrifara til að skrá lagið eftirá. Þannig er það einnig í lífinu að til að ná árangri þarf bæði trú á eigin mátt, markmið og eljusemi til að ná áfangastað. Afskaplega lítið af þessu birtist hjá bókaranum á Bessastöðum. 

Hann má reyna að fanga bros með mislitum sokkum en hímir eins og álfur sem skammast sín fyrir feilslagið með fávísa lýðinn sem mun elta hann aldur og ævi, hvursu mikið svo sem hann reynir að pússa burtu þau orðin. Sá sem sér landsmenn sem fávísan lýð stjórnar samkvæmt sannfæringunni. 

Bókarinn er ekki einu sinni hálfdrættingur í greininni því sögulegar eiginskoðunarskýringar taka yfir sögulegar staðreyndir t.d. í landhelgisdeilunni. Eina ástæðan fyrir því að bókaranum var att í framboð var vegna þess að hann var tilnefndur af embættissýklum Samfylkingarinnar á RÚV sem í þetta sinn tókst bragðið sem Þóru mistókst. Bíómyndin um Jón Gnarr er leiðarljós í kosningataktík vinstri manna og tekst stundum að blekkja fólk með fimmaurabröndurum eina helgi. Bókarinn á Bessastöðum hefur aðeins eitt hlutverk og það er að vaka yfir og bóka vængklippingu embættisins fyrir hönd ESB. Eilífa skælubandalagið þolir ekki sjálfstætt fólk, engan einstakling sem hugsar sjálfur, aðeins vændisfólk sem er falt fyrir nokkra aura.

Andúð almennings á stjórnmálamönnum á hinu háa Alþingi er að miklu leyti komin vegna hegðunar þingmanna gagnvart ESB, þar sem vélað er um fjöregg einstakra þjóða og auðlindir Íslands undir. Forhertir þingmenn vinstri ríkisstjórnar Katrínu Jakobsdóttur hafa innleitt páfagaukastjórn þar sem þeir eru mestir sem herma bestir eftir ESB. Ráðherrarnir eru hverjum öðrum framari í eftirhermum og hafa lofað erlendum einstaklingum, sem eru ekki einu sinni í framboði á Íslandi og enginn þekkir eða hefur áhuga á að vita nein deili á, að aldrei vera á móti tillögum hirðinnar í Brussel.

Við slíkt ástand er það því miður veik tilraun en heilbrigð og góð engu að síður að koma manni að á Bessastöðum sem getur orðið mótvægi við tímaskekkju Alþingis. 

Guðmundur Franklín heitir maðurinn, honum má treysta til að vinna með þjóðinni - ekki gegn, tala fyrir þjóðinni - ekki lítillækka og verða þannig á sinn hátt til að endurheimta virðingu fyrir stofnunum Íslendinga. Athafnamaðurinn er því langtum verðugari valkostur í embætti forseta Íslands en bókarinn sitjandi á Bessastöðum sem skráir hjarðhegðun ESBa daðrara á Íslandi.

 

Skiluðu listum í þremur kjördæmum

Ríkisstjórnin kyssir sverð böðulsins

Ekki orð um Taiwan sem Kína heldur í burtu frá WHO..„Við skiljum engan eftir" segir Svandís Svavarsdóttir heilbrigðisráðherra og lokar fyrir Taiwan. Íslenska ríkisstjórnin skilur lýðræðið útundan því ekki má styggja Kommúnistaflokk Kína.

Heilbrigðisráðherrann „þakkaði fyrir leiðsögn og forystu WHO". WHO fór eftir skipun Xi Jinping að fresta yfirlýsingu um heimsfaraldur frá lok janúar til 11. mars sem þýddi dauða hundruðum þúsunda saklausra borgara víða um heim.

Svandís Svavarsdóttir „hvatti til samstöðu þjóða". Ísland sýnir samstöðu með kommúnistum í Kína og strengjabrúðum þeirra í WHO. Dauði fólks um allan heim er dæmi um samstöðu kommúnismans við mannkynið.

„Við búum í samfélagi þjóða og við eigum okkur sameiginleg markmið". Markmið Kínverskra kommúnista er að taka yfir heimsbyggðina og heilbrigðismálaráðherrann andmælir ekki.

Ísland er orðið fylgihnöttur Kína og vinnur gegn bandamönnum okkar í NATO. Sjálfstæðisflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Vinstrigrænir taka afstöðu gegn Bandaríkjunum, aðal bandamanni Íslands í NATO.  

Það þurfti þá Sjálfstæðisflokk til að fela vinstri hrærigrautinn eina ferðina enn. En ekki lengur, það glyttir gegnum skítköst afætuliðsins á eftir mönnum sem eru áfram Sjálfstæðismenn.

„Við skiljum engan eftir".

 

 

Svandís þakkaði WHO