Hagfræði Kristrúnar hentar í Kína en ekki á Íslandi

Takmarkalaus popúlismi Kristrúnar Frostadóttur var áberandi í Kastljósinu í gær. Útgerðarmenn eru vondir karlar sem ætla að hætta að fjárfesta í bæjarfélögum á landsbyggðinni, ef ríkisstjórnin tekur með lagavaldi af þeim gróðann. Útgerðarmenn hafa alltaf verið vondir við starfsmenn fyrirtækja sinna fengum við að heyra og arðræna þá en ríkisstjórn góða fólksins ætlar að leiðrétta slíka framkomu með best undirbúna frumvarpi sem nokkru sinni hefur verið lagt fram í sögu Alþingis. 

Forsætisráðherrann sagði:

„Það hafa aldrei legið fyrir jafn miklar greiningar og farið yfir jafn víðfeðm gögn og í þessu máli."

Tölum og gagnrýni minnihlutans vísar forsætisráðherrann á bug sem „falsfréttum." 

Það eru nýmæli í íslenskum stjórnmálum að forsætisráðherra skuli ásaka stjórnarandstöðuna á þingi opinberlega í ríkisfjölmiðli fyrir að flytja falsfréttir. Með því er forsætisráðherrann að tala niður til þingsins og gera lítið úr kjörnum embættismönnum sem eru á annarri skoðun en hún sjálf. Hún upphefur sjálfa sig á stall í órafjarlægð frá þeim stjórnarháttum sem lögfestir eru í stjórnarskrá Íslands. 

Kannski dreymir Kristrúnu um að setja neyðarlög og rjúfa þing og starfa áfram sem þinglaus forsætisráðherra á meðan falsfréttasmiðir stjórnarandstöðunnar verða eltir uppi og handteknir? Slíkt gera yfirvöld í Kína og þess vandlega gætt að ekkert fréttist um afdrif þeirra sem hverfa eftir að hafa gagnrýnt stjórnvöld.

Í ríkjum góða fólksins hefur Flokkurinn alltaf á réttu að standa. Því miður gerir óseðjandi valdafíkn forsætisráðherrans hana ómóttækilega fyrir utanaðkomandi staðreyndum. Orðræpa popúlistans eykst því í réttu hlutfalli með hverjum nýjum tölum sem stjórnarandstaðan kemur með inn á þing frá samtökum fyrirtækja, bæjarfélögum og almenningi.

Forsætisráðherrann hefur engin önnur rök en að reyna að egna almenning gegn eigendum fyrirtækja, fremst í sjávarútvegi. Þetta er gömul reynd byltingarrómantík frá akademísku fræðimönnunum Karli Marx og Engels sem heimurinn hefur fengið að súpa seyðið af dýru verði.

Ef einhverjar upplýsingar eru staðreyndir, þá eru það stærðfræðilegar tölur sem venjulegir hagfræðingar byggja greiningar sínar á. En þær skipta engu máli fyrir hagfræðinginn Kristrúnu Frostadóttur sem er formaður Samfylkingarinnar. Fyrir hana er hagfræðin bara aukaatriði í pólitískri valdabaráttu hennar til að véla þjóðina inn í Evrópusambandið. Fyrir hagfræðinginn er draumurinn um ofurlaunað starf í faðmi Brusselskrímslisins mikilvægari en afkoma almennings á Íslandi. 

Þá hentar huglægt mat betur en kaldar tölur.

Boðskapur ríkisstjórnar Kristrúnu Frostadóttur getur varla verið skýrari:

Gera á Íslendinga að öreigum og allir eiga að vera hamingjusamir, vegna þess að þeir fá að kjósa Samfylkinguna.

Auðlindarentan „huglægt mat“