Hversdagslygar ríkisstjórnarinnar

Þakka ber Ólöfu Björnsdóttur, tengdamóður Eiríks Ásmundssonar, barnsföður Áshildar Lóu Þórsdóttur fyrrverandi menntamálaráðherra, fyrir bréf sitt í Vísi, að hafa hugrekki til að segja sannleikann í tengdamömmumálinu. Í bréfinu lýsir hún málavöxtum varðandi samskipti Ásthildar og Eiríks sem hófst þegar Eiríkur var 15 ára og Ásthildur 22 ára. Ólöf Björnsdóttir hefur þekkt Eirík í yfir 30 ár. Hún skrifar:

„Þess vegna veit ég að Ásthildur Lóa og Eiríkur Ásmundsson áttu sannarlega í sambandi þegar Ásthildur Lóa var 22 ára og Eiríkur 15 ára, jafnvel þó hann væri nýorðinn 16 ára þegar barn kom undir. Þetta viðurkenndi Ásthildur Lóa þegar hún hringdi í mig í fyrsta sinn til að ræða þetta mál. Það gerði hún í vitna viðurvist mín megin sem geta staðfest það.“

Þetta er fyrsta lygin sem Ólöf hrekur hjá Ásthildi Lóu. Síðan hrekur hún hverja lygi Ásthildar á fætur annarri. Ólöf skrifar:

„Hún (Ásthildur) hafnar því að hafa verið í hlutverki einhvers konar leiðbeinanda. Hvað svo sem safnaðarmeðlimur á fullorðinsaldri hefur verið að gera á vikulegum unglingasamkomum, án þess að unglingar teldu hana þar í hlutverki leiðbeinanda og fulltrúa eldri safnaðarmeðlima, fæ ég illa skilið."

Ólöf segir sér hafa brugðið, þegar hún skoðaði vefsíðu Alþingis, þar sem Áshildur Lóa segist eiga tvö börn með eiginmanni sínum:

„Það er einfaldlega ekki rétt. Eldra barnið á hún með Eiríki Ásmundssyni, sem fékk hvorki að hitta barn sitt né umgangast."

Með þessum orðum nefnir Ólöf tvenn ósannindi en Ásthildur fór mikinn í opnu varnarbréfi til að réttlæta hegðun sína og gusaði yfir þjóðina sem ber vott um þvílíkt dómgreindarleysi fv. barnamálaráðherra að trúverðugleiki hennar til að geta gegnt opinberum embættum á Íslandi er að engu orðinn.

Ólöf skrifar að Eiríkur hafi ekki verið gefið tækifæri til að umgangast barn sitt:

„Krafa Ásthildar Lóu á umræddum sáttafundi fólst í því að Eiríkur fengi ekki meiri umgengni við son sinn en fælist í því að Eiríkur kæmi inn á hennar heimili í tvo klukkutíma fyrsta sunnudag hvers mánaðar.

Þegar svo á reyndi, gekk Eiríki illa að fá samkomulagið efnt. Þegar fyrsta sunnudag mánaðar bar upp á tíma sem ekki hentaði Ásthildi Lóu, tók hún ekki í mál að leyfa Eiríki og syni hans að hittast helgina á eftir. Eftir nokkrar slíkar skyndilegar afboðanir varð Eiríki ljóst að barnsmóðir hans, hefði lítinn ef nokkurn áhuga á því að hann væri partur af lífi sonar síns og stæði beinlínis í vegi fyrir því.

Honum var ekki einu sinni gefið tækifæri."

Ólöf Björnsdóttir gagnrýnir vinnubrögð forsætisráðuneytisins harðlega eftir að ráðuneytið sveik loforð um að fara með málið sem trúnaðarmál en Ólöf ætlaðist aldrei til að málið færi um borg og bý. Í ofanálag laug forsætisráðherra því úr pontu Alþingis ásamt yfirlýsingu til fjölmiðla að trúnaði hafi aldrei verið lofað. Í viðtali við Morgunblaðið segir Ólöf að hún vilji

„að for­sæt­is­ráðherra biðjist af­sök­un­ar vegna þessa, helst úr ræðupúlti Alþing­is þar sem orð henn­ar féllu upp­haf­lega."

Það versta fyrir forsætisráðherra Samfylkingarinnar er að hér talar einn af kjósendum Samfylkingarinnar sem segir satt og heiðarlega frá málavöxtum. Hætt er við að mörgum fleiri kjósendum Samfylkingarinnar sé brugðið, þegar æðsta jafnaðarkona landsins, jafnframt forsætisráðherra, notar lygar sem stjórntæki við stjórn landsins.

Frásögn barnsföður Ásthildar Lóu Þórsdóttur er trúverðugur, varnarbréf Ásthildar dæmigert lygabréf til að fegra eigin glæp að hafa notfært sér barn sem leitaði hjálpar 15 ára gamall.

Þetta mál afhjúpar ekki bara viðkvæmni margra á Íslandi til að ræða hugtakið barnaníð. Það afhjúpar samtímis forherðingu spilltra stjórnmálamanna sem eru reiðubúnir að ljúga því framan í alþjóð að allt sé í lagi hjá Ásthildi Lóu sem sé eiginlega fórnarlamb illviljaðra fréttamiðla og núna ljúgandi tengdamömmu barnsföður hennar.

Það kemur þó ekki í veg fyrir að bæði forsætisráðherrann og Ásthildur sjálf noti sömu fréttamiðla til að dreifa lygum sínum.

Trúverðugleiki ríkisstjórnarinnar er horfinn.

Misboðið og vill afsökunarbeiðni

Athugasemdir

[Landfari, 8.4.2025 kl. 17:54]

Eini trúverðugleikinn sem hefur horfið hér við þessa færslu þína Gustaf er þinn eigin. Ert að reyna að nýta gríðarleg mistök rúv til að koma höggi á pólitískan andstæðing.

Það hrekur enga sögn að önnur andstæð komi á móti. Það er í þessu máli oft orð á móti orði en Ásthildur ýmislegt meira á bakvið sínar sagnir en Ólöf.

Hvaða aldurstakmörk eru á bakvið ungliðahreyfingar stjórnmálaflokkanna? Það er ekki verið að tala um einhverjar barnasamkomur hjá þessu trúfélagi þannig að þessi "sönnun" þín og Ólafar að um leiðbeinanda hafi verið að ræða er svolítið skondin svo ekki sé meira sagt. En það er nú einmitt oft það skemmtilega við skrif þín en þó sérstakllega bróður þíns, húmorinn.

Það er búuið að afsanna með opinberum gögnum að ekki hafi verið um tálmun að ræða enda búið að semja um umgengni sem ekki var staðið við af hálfu föður sem missti allan áhuga á barninu við fyrstu fréttir af því í móðurkviði. Það er trúlega ekki fyrr en hann kynnist dóttur Ólafar að hann er rekinn í að sinna sínum föðurskyldum eftir að hafa verið í engu sambandi við barnið í 2 ár. Það hefði verið ábyrgðarlaust af hálfu móður að senda barnið til ókunnugra eftirlitslaust þó blóðfaðir sé. Barnið þarf aðlögun sem faðir nennti ekki að sinna. Engin afsökun þó hann hafið þurft að hafa eitthvað fyrir því. Blóðfaðirinn hefur ekki mótmælt frásögn móður hvað erfitt var að fá hann til að sinna sínu hlutverki eftir fæðingu barnsins. Enda voru fyrstu viðbrögði hans að þessi upprifjun væri ekki að hans undirlagi né með hans vilja. Miðað við það sem fram er komið er það vel skiljanlegt. Þó hann hafi skipt um skoðun á því síðar gerir það hans frásögn ekki trúanlega nema síður sé.

Það hefur í stutt umáli nánast allt sem fram kom í fyrstu fréttum rúv af málinu verið hrakið. Þær voru eingöngu byggðar á frásögn Ólafar og Eiríks og ekki staðreyndar með opinberum gögnum eða viðtali við Ásthildi sem trúlega var ekki, frekar en flestir aðrir, tilbúin fyrirvaralaust í viðtal við fréttamiðil um svona persónuleg og viðkvæm mál.

Staðreynd málsins er að það lá ekkert á að koma þessu í loftið. Það hefði augljóslega þurft að vinna þetta miklu betur þannig að komast hefði mátt hjá niðurlægingu rúv sem nú flokkast sem falsfréttamiðill hjá of mörgum. Trúverðugleiki rúv hvarf ekki með þinni færslu heldur með þessar falsfrétt.