Eru sögulegar sættir mögulegar?

Límið í Framsóknarflokknum er sterkara en mig grunaði. Flokkurinn hélt velli með sama þingmannafjölda þrátt fyrir útgöngu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar. Er það til marks um óvenju þrautseigju og úthald. Á hinn bóginn, ef Sigurður Ingi Jóhannsson hefði látið vera að hrifsa formannsstólinn af Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni, þá væri Framsóknarflokkurinn í dag næsti stærsti stjórnmálaflokkurinn með 21,6% atkvæða og 15 þingmenn. 

Það getur reynst auðveldara fyrir formennina tvo að starfa saman í sitt hvorum flokknum en innan sama flokks. Það gefur von um ríkisstjórn undir forystu Sjálfstæðisflokksins með aðkomu t.d. Flokks fólksins. 

Þá gætu ráðherraembætti skiptst milli leiðtoga flokkanna í stíl með eftirfarandi: Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson fjármálaráðherra, Sigurður Ingi Jóhannesson landbúnaðarráðherra og Inga Snæland félags- og velferðarráðherra. 

"Sigur" vinstri manna er hámarkshræsni skv. fyrirfram gerðri áætlun krata á Íslandi og ESB. Búið var að skipa ríkisstjórn vinstri manna löngu áður en kosið var. Fyrirfram var VG "sigurvegarinn" skv. "könnunum" og erlendum "fréttum". VG fékk aðeins 1% meira fylgi og Píratar töpuðu 4 þingmönnum.

Kosningarnar 2017 staðfestu að Íslendingar velja sjálfstæðið framar ánauð innan ESB. Eina leiðin fyrir vinstri menn að mynda ríkisstjórn - sem á engan hátt getur orðið tákn staðfestu eða úthalds - væri ef Lilja Alfreðsdóttir tæki krappari beygju en Steingrímur forðum til að endurræsa vofu ESB. 

Nema að hún fari til Miðflokksins, þar sem lýðveldissinnarnir eru.

Sögulegt símtal Sigmundar og Sigurðar