Færsluflokkur: Stjórnmál og samfélag

Megi 2021 falla í gleymskunnar skaut á sama augnabliki og 2022 tekur við

Gledilegtarsaga34

Þessi fallega mynd er tekin á suðurströndinni og víst er að náttúrufegurð Íslands slær öllu við.

Lánaði því myndina hjá útvarpi allra landsmanna eða eins og Arnþrúður útvarpsstjóri segir svo fallega: 

„Útvarp Saga, frjálst og óháð útvarp – Án ríkisstyrkja!"

Þeim fækkar óðum sem þora að opna munninn undir hótunum um brottrekstur, refsingar af ýmsu tagi eða bókstaflega að vera lagðir í einelti út úr túni. Fasisminn veðrar morgunloft í slagtogi við kommúnismann enda tvö höfuð sama drekans. 

Lýðræðið er á undanhaldi, allur hinn vestræni heimur er á undanhaldi undan árásum moldríkra ólígarka, sem selt hafa lönd sín og hagsmuni til kínverska kommúnistaflokksins og eru – eins og útrásarvíkingarnir voru á sokkabandsárum sínum á Íslandi, með marga ráðherra í vasanum. 

Það er alltaf einstök upplifun að sannreyna fólk og sjá þá, sem síst skyldi, hefta tunguna fyrir fáeina silfurpeninga. Kommúnisminn er nakinn og spinnur vef um eigið ágæti með stuðningi aðila eins og Apple, Walt Disney, Biden og Nike. Þetta eru bara fjögur dæmi af þúsundum en nýja Mekka siðblindunnar reisir sér musteri í Peking, hinni nýju miðstöð heimsspillingarinnar með útibúum í SÞ, WHO og ESB. 

Norðurlönd og litla Ísland vilja að sjálfsögðu ekki vera neinir eftirbátar, hvorki í covidfasisma eða umhverfisgrænum fasisma eða þá bara hefðbundnum kerfisfasisma sem treður öllum stjórnarskrám undir hælinn. Virðist sem verðbólga í eiðstöfum að stjórnarskrám fylgi jafn mikil eða ekki mun meiri verðbólga í stjórnarskrárbrotum og þá helst hjá þeim eiðsvurnu sjálfum. 

Með lögum skal land byggja sögðu forfeðurnir og skildu eftir sig lögsögu sem vert er að fylgja og ber að vernda. 

En margir þeirra sem gefa þau loforð eru önnum kafnir við að eyða landi og löndum með ólögum.

En vonin er ekki úti, því svo lengi sem hjartað slær – þá lifir vonin.

Það verður vegarnestið inn í 2022.

Farsælt ár og þakkir fyrir það liðna.


Gleðileg jól og farsælt komandi ár

jul21 kopia

 

Ég óska öllum vinum og vandamönnum nær og fjær Gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.

Ég hef notað frítímann til að stunda fréttamennsku fyrir Útvarp Sögu og skrifa þar mest um erlend málefni og reyni að bæta í eitthvað af þeim götum sem ritskoðun netrisanna og rétttrúnaðarvaltarinn skilja eftir.

Er meira en nóg að gera í þeim efnum, því stöðugt er þrengt að málfrelsi öllu og þarfri lýðræðislegri umræðu. 

Óska öllum farsældar á komandi ári sem mun krefjast bæði athygli, hugsunar, skilnings og ákvarðana okkar allra fyrir eigin lífi í nánustu framtíð. 

 


Pólitík og lógík – ekki sami hluturinn

myndÞá er þingflokkur Miðflokksins þriðjungi minni þegar einn af þremur kjörnum þingmönnum Birgir Þórarinsson skiptir um flokk strax eftir kjör fyrir Miðflokkinn og er genginn í þingflokk Sjálfstæðisflokksins. Samkvæmt pólitískum leikreglum er þetta ekki óvenjulegt fyrirbæri og síðast fékk Flokkur fólksins að kenna á því þegar tvöfalt fleiri en Birgir gengu í þingflokk Miðflokksins úr Flokki fólksins.

En hvaða mann maðurinn geymir kemur fram í gjörðum mannsins. Traust mitt sem kjósanda til Birgis Þórarinssonar er rofið, ég sé engin heilindi í því, að fara frá flokknum sem tók stríðið í orkupakkamálinu gegn „Stóra bróðir" og ganga í lið „Stóra bróðurs", sem kennir sig við sjálfstæði en vélar fullveldið jafnt og þétt úr höndum þjóðarinnar til ESB. Birgir Þórarinsson er hreint og beint ekki trúverðugur og mun nú eiga í erfiðleikum með að útskýra fyrir kjósendum sínum, hvernig hann ætlar að vinna gegn orkustefnu Sjálfstæðisflokksins í Sjálfstæðisflokknum. 

Sjálfstæðismenn eru að sjálfsögðu fegnir þeim skaða sem Birgir Þórarinsson veitir Miðflokknum og opna dyrnar fyrir hann svo skaðinn geti orðið að veruleika. Hvernig Birgir ætlar síðan að þykjast vinna fyrir fullveldið hjá þeim flokki, sem hefur tekið upp ljóta siði sósíaldemókrata og skautar fram hjá stjórnarskránni og er orðinn eiginlega bara Samfylking „light" með alla fullveldissinna múlbundna í bjargi og móum, á eftir að koma í ljós. Jafnvel góðir menn eins og Arnar Þór Jónsson munu ekki eiga uppdráttar í því hagsmuna- og kerfisskrímsli sem flokkur sjálfstæðisstefnunnar er orðinn. 

Brottför Birgis Þórarinssonar úr Miðflokknum og liðhlaup mun bara efla þrjóskuna hjá þeim krafti sem var leiðandi afl í baráttunni gegn Icesave. Þeir sem drúpa höfði fyrir landsölufólki, ESB-sleikjum, stjórnarskrárniðurrifsmönnum og raunverulegum föðurlandssvikurum munu ekki eiga léttara með að telja kjósendum trú um að gjörðir þeirra merki hið gagnstæða. 

 

PS. Ég flutti greinina yfir í tengingu við grein MBL um málið á mbl.is og þá sá ég að ein athugasemd hafði verið gerð sem því miður féll niður áður en ég náði að lesa hana. Biðst velvirðingar á því....


mbl.is Birgir skilur við Miðflokkinn
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Brjótum bök borgarbúa – minnisvarði Samfylkingarinnar og Dags B. Ekkertssonar

RvikheilaþvotturAldrei mun niðurlæging Reyjavíkurborgar leggjast jafn lágt með neinu verkefni en því sem fasistinn og kommúnistasleikjan Klaus Schwab stofnandi og forstjóri World Economic Forum gaf nafnið „Build Back Better." Í útgáfu borgarstjórnar Reykjavíkur þýðir það Brjótum bök borgarbúa." Í fáranlegu stafrænu heilaþvottaverkefni Reykvíkinga, ferðalögum valinna gæðinga borgarinnar til Bandaríkjanna, mont- og auglýsingaverkefni Blómbergs-veitunnar, ætlar Dagur B. Eggertsson að reisa sjálfum sér og Samfylkingunni minnisvarða, sem auglýstur verður fyrir dýran pening úr vösum borgarbúa til mikilmennskubrjálæðinga stórborga um víða veröld.

3% endurgreiðsla á fé borgarbúa sagður styrkur 

Fyrirfram endurgreiðsla/afsláttur á 3% kostnaði þessa stafræna sjokks upp á 10 milljarða króna, sem skella á yfir borgarbúa næstu þrjú árin, er fjálglega lýst sem „styrk" Blómberg til borgarinnar. Blómberg er hafið til skýjanna fyrir að hafa „valið" Reykjavíkurborg sem eina af fimm borgum í verkefninu Build Back Better, hinar borgirnar eru Washington DC, San Fransisco, Bogotá, Mexíkóborg og Amsterdam. Í venjulegum kennslubókum opinberra innkaupastofnana er til siðs að fá tilboð frá fleiri en einum verktaka og síðan fer innkaupanefnd yfir tillögurnar og velur þann verktaka sem talinn er hagstæðastur fyrir verkefnið. En í Samfylkingarheimi borgarstjórnarinnar er sú regla dýrkuð, að verktakinn velji kaupandann. Slík umsnúin viðskiptaregla sýnir, hversu langt embættismenn og stjórnendur Reykjavíkurborgar eru komnir frá lagalegum grundvelli opinberra starfa, sem þeim ber skylda að hlýða.

Í stafrænum loftkastala á einnig að ráða „listamann" til starfa til að auka á „sköpunarmátt" stafræna leikritsins og er ekki fjarri að hugsa sér að leikarinn Jón Gnarr verði fenginn til starfa í framhaldsmyndinni Jón Gnarr 2 um leikarann, sem bauð sig fram til borgarstjóra og að óvörum sjálfs síns og nærstaddra var kosinn í embættið. Verður það síðan auglýst sem sérstakt undraverk í stjórnsýslu „stórborga" um allan heim að „listamaður" er með í stafrænni útfærslu heilaþvottar borgarbúa höfuðborgar Íslands. Blómberg mun blása upp þetta atriði eins og þegar kemur fram í samningnum við Reykjavíkurborg.

Vigdís Hauksdóttir, Miðflokki, sá skeleggi málsvari borgarbúa og stöðugasta rödd skynseminnar í stjórnarandstöðunni, hefur í bréfi til borgarstjórnar bent á ákvæði lagagreina og stjórnarskrár, sem brotnar eru með þessari geðþóttastjórn borgarstjórans og meirihlutans. Eyþór Laxdal Arnalds, Sjálfstæðisflokki, hefur lagt fram tillögu um að borgin láti fara fram löglegt útboð stafræna verkefnisins. Minna geðþáttákvarðanir meirihlutans í Reykjavík fremur á stjórnarsiði og menningu borgaryfirvalda Pyongyang í Norður-Kóreu og nýrra borgaryfirvalda Kabúl í Afganistan en lýðræðislegt stjórnarfar á Vesturlöndum. 

Nýja kjörorð borgarstjórnarmeirihlutans: Brjótum bök borgarbúa!

Meirihluti Reykjavíkurborgar er orðinn stjórnmálaskækja Blómbergs samsteypunnar og svíkur fé úr borgarbúum til að reisa sjálfum sér minnisvarða til sýnis fyrir borgarstjórnendur annarra landa í heiminum. „Build Back Better" þýðir Beygjum bök borgarbúa og verið er að búa til stafrænt heilaþvottarverkefni, þar sem öllu verður snúið á haus að kommúnískum hætti og peningar borgarbúa misnotaðir til að skrumskæla heiðarlegan borgarrekstur, útmála stjórnarandstæðinga og gera þá tortryggilega og framleiða falsfréttir fyrir Samfylkinguna, Viðreisn, Pírata og Vinstri Græna. 

Það er eiginlega of fallegt að segja Dag „Ekkertsson". Ekkert er gert af gagni og ekkert verður skilið eftir að fé borgarbúa. Dagur Bé er miklu verri, því hann skilur eftir sig skuldavíxil fyrir komandi kynslóðir langt fram í tímann. Reykjavíkurborg er þegar gjaldþrota og ótrúlegt að sjá sukkið og svínaríið breiða úr sér.

Hið nýja kjörorð meirihlutans í Reykjavík er því réttilega: Brjótum bök borgarbúa!


Sama ríkisstjórn mun ekki leiða til meiri stöðugleika

Unknown-2

Afhroð er eina rétta orðið yfir útkomu þess ágæta Miðflokks, sem varð af með rúmlega helmingi fylgis í þingkosningunum í gær. Samtímis eykur keppinauturinn Framsókn fylgið prósentu betur en fall Miðflokksins varð.

Gjalddagi Klausturferðar

Það er ljóst, að Klaustursorðbragðið, sem gula pressan skemmti sér við að nudda þingmönnum Miðflokksins upp úr eins lengi og hægt var, hefur sett sín spor. Ýmsir kvenþingmenn reyndu að nota „Ég líka" á þingi til að hunsa eðlilegt samstarf við Miðflokkinn eftir ábyrgðarlaust sumbltal þeirra, sem týnt úr samhengi við gjörðir Miðflokksmanna var notað til að búa til tröllafengna mynd kvennahatara og kynbrjálæðinga.

En allir sem hafa einhvern tíman farið á fjall og smalað fé til byggða vita, hvernig góðir bændur geta látið Bakkus tala fyrir sig í dilkum rétta sem á engan hátt endurspeglar sálu, vilja eða getu þeirra sjálfra í daglegum störfum. 

En þegar tilgangurinn helgar meðalið er sætt lagi og höggið reitt. Sigurður Ingi Jóhannesson, sem smalaði liði í rútur til að yfirmanna keppinaut sinn og formann Framsóknar þess tíma, Sigmund Davíð Gunnlaugsson, tókst að stinga rýting í bak flokksbróður síns og hrifsa völdin í flokknum. Hann þarf því ekkert að vera með englasvip og þykjast óafvitandi um stöðugan rógburð og hatur gegn Miðflokknum og sérstaka og rækna ófrægingarherferð í yfirstandandi kosningum. 

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson ekki af baki dottinn

En málið er, að þrátt fyrir Panamaárásir og Klausturskrýningu gulu pressunnar, fölskvalaust hatur ESB-elskenda, þá er Sigmundur Davíð ekki enn af baki dottinn. Hann hefur ásamt nokkrum öðrum stjórnmálaskörungum reynst landsöluliðinu einn stærsti þrándur í götu og verður þar af leiðandi skotmark haturs á meðan hann lifir.

Fyrir ríkisstjórnarflokkana var eina keppikeflið að ríkisstjórnin héldi velli, sem tókst með því að halda alvöru stjórnmálum fyrir utan sjálfshólskórinn. Stöðugleiki mun ekki vera á boðstólnum í þeim heimi sem Ísland er hluti af, og tækifærin sem 0,8% minni flokkurinn talaði svo mikið um, verður tækifæri bókarans að sýna enn frekari talnarunur í grænni svikmyllu, þar sem landsmenn verða stöðugt reyrðir fastar við hækkandi orkuverð, sem stjórnað verður af útlendingum.  

 


mbl.is Virðist sem Framsókn hafi étið Miðflokkinn
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Afmælishátíð möppudýranna

skjaldarmerkið

Ég man varla eftir öðrum eins ládeyðukosningum og alþingiskosningunum 2021. Engu er líkar en að stjórnmálamenn séu tilneyddir til að framfylgja þessu fyrirkomulagi þjóðarinnar frá 1944. Eflaust vildu ríkisstjórnarflokkarnir nota kófið sem ástæðu til að sitja fjögur ár í viðbót án kosninga. Önnur eins hamingjutíð landsmanna og síðasta kjörtímabil hefur aldrei sést áður í Íslandssögunni að sögn ráðherra og því óraunhæft að hrófla við því himnaríki með þingkosningum. Fyrir þetta háttsetta fólk er þjóðin fyrir löngu orðin myllusteinn um hálsinn sem er óþarfi að bera.

Fyrsta alvöru vinstri stjórnin upphaf óheillarþróunar

Lágvatnsstefna stjórnmálanna hófst með fyrstu alvöru vinstri stjórninni með Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingrími. J. Sigfússyni. Þau innleiddu árásir á stjórnarskrá lýðveldisins og tókst að eitra andrúmsloft stjórnmálanna þannig, að jafnvel duglegir einstaklingar, sér í lagi þeir sem kenna sína stefnu við sjálfstæðið, lúffuðu með hökuna á undan sér niður í grasið og hafa ekki staðið upp síðan.

Í tvígang tapaði vinstri stjórnin slag sínum gegn þjóðinni, þegar Icesave-samningar voru felldir. Samkvæmt lýðræðisreglum hefði stjórnin átt að segja af sér, þegar eftir fyrsta tapið eins og ríkisstjórnir lýðræðisríkja t.d. Bretland gerðu. En ríkisstjórn sósíalista og kommúnista tók lýðveldið gíslingu og hunsaði lýðræðislegan vilja þjóðarinnar og sat áfram og notaði völdin til að véla áfram gegn þjóðinni í Icesave 2. Jafnvel eftir þá niðurlægingu og tap gegn þjóðinni sátu sósíalistar áfram á valdastólum. Þannig eru sósíalistar og kommúnistar, þeir hunsa vilja fólksins og traðka á lýðræðisreglum og öllum lýðveldisstofnunum.

Stjórnarskránni vikið til hliðar og stjórnað með ályktunum í stað laga

Vinstri stjórnin er einnig hönnuður þess stjórnarfyrirkomulags að stjórna með þingsályktunum í stað laga eins og samþykkt var á Þingvöllum 1944. Þannig var lagalaus umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu send til ESB og þrátt fyrir að tekist hafi að setja umsóknina í skúffu með bréfi til Brussel, þá hefur þingsályktunarstefnan aldrei verið tekin af borðinu síðan. Þvert á móti hafa flestir flokkar bæði í ríkisstjórn og utan haldið áfram þingsályktunarstefnunni sem orðin er aðalsmerki þeirra að brjóta stjórnarskrána. Orkupakkinn frægi sem Miðflokksmenn stönguðu við litla hrifningu stjórnarskrárbrotamanna er gott dæmi, trúlega er valdníðsla núverandi heilbrigðisráðherra með innkaupum á covid-bóluefnum nýjasta dæmið.

Báknið á Íslandi er að knésetja þjóðina. Menntun hefur verið breytt í braut að lífi sem launaþræll hins opinbera á kostnað skattgreiðenda. Þá minnkar stöðugt rými vinnandi fólks og athafnafólks sem eðli síns vegna draga vagninn áfram. 

Peningaaustur úr ríkissjóði í gæluverkefni flokksgæðinga

Það var merkilegt að heyra Bjarna Benediktsson formann Sjálfstæðisflokksins lýsa sjálfstæðisstefnunni: Niðurgreidd græn orka á kostnað skattgreiðenda. Sjálfstæðisflokkurinn ætlar að greiða úr ríkissjóði fyrir gæluverkefni flokksgæðinga undir samheitinu græna orkan og lýsir formaðurinn því sem mikilli sjálfstæðisstefnu að nota fé landsmanna á þennan hátt. Lægra verður varla lagst og minna slagorð eins og báknið burt í munni sjálfstæðismanna í dag á slagorð sænskra sósíaldemókrata um meiri atvinnu í 1. maí göngu gegn sjálfum sér

Sannleikurinn er sá, að núverandi flokksforysta Sjálfstæðisflokksins er óhæf til að leiða sjálfstæðisstefnu sem rís undir nafninu. Þetta er sama forystufólkið og í tvígang kaus gegn þjóðinni í Icesave. Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki gert heimavinnuna sína með skilgreiningu á þessum mistökum heldur fylgir í blindu í fótspor fyrstu alvöru vinstri stjórnarinnar og svikamyllu Samfylkingarinnar og Vinstri grænna. Þetta er því miður braut, sem reynist þjóðinni stórhættuleg og þýðir í lengdina að tækifærin sem talað er um verða: Ísland – land Kínverjanna.

Fjallkonan er enn krossfest uppi á vegg eftir fjármálahrunið 2008. Ólafur R. Grímsson sá að sér eftir að hafa vingast við útrásarvíkingana, sem reyndu að setja þjóðina á höfuðið. Grímsson verður varla talinn heppinn í vinavali, því frá útrásarvíkingum fór hann beint í faðm kínverska Kommúnistaflokksins. Vinstri stjórnin fylgdi á eftir og þar við situr. Sú skelfing sem yfir mannkyn á eftir að dynja frá þessum vinum vinstri aflanna á Íslandi mun skilja eftir sig mun sviðnari jörð og í stærra mæli en Leman Brothers og útrásarvíkingar ár 2008.

Stjórnmálin tekin frá þjóðinni og notuð sem einkafyrirtæki

Stjórnmál á Íslandi eru orðin einkafyrirtæki stjórnmálamanna. Samhliða opinberum og í flestum tilvikum marklausum eiði að stjórnarskránni, fer fram kennsla í nútíma stjórnmnálafræðum: að breyta sér í páfagauk við endurflutning reglna ESB. Eftir morgundaginn munu reglur ESB víkja fyrir reglum kommúnismans. Páfagaukarnir halda áfram enda sjá þeir ekki muninn.

Þjóðin er því miður að komast á sama staðinn aftur og Jón Sigurðsson leiddi hana frá.

Miðflokkurinn er arftaki þeirrar framsóknarstefnu sem stofnaði lýðveldið. Það er nær eina haldreipi stjórnmálanna, sem fjallkonan getur teygt sig í um þessar mundir.


Splundraður stjórnmálavöllur – síðasta Icesave-sárið

stjornarmyndunÓfagurt er að líta um splundraðan stjórnmálavöll á Íslandi ef mynd Morgunblaðsins og MMR er sönn. 5 vinstri flokkar Vinstrigræn, Samfylking, Píratar, Sósíalistar, Flokkur fólksins og ef hægri Samfylkingarmenn í Viðreisn eru teknir með þá skipar vinstri flóran 6 flokka. Eftir standa Sjálfstæðisflokkur, Framsóknarflokkur og Miðflokkur, sem er arfleifðin frá stofnun lýðveldisins ár 1949. Af þeim þremur flokkum er það Miðflokkurinn sem sýnir tilburði að vernda stjórnarskrána og fullveldið.

Framsókn og Sjálfstæðisflokkur hafa veik hné gegn hótunum ESB og fylgja þeirri menningu, sem fyrsta vinstri stjórnin innleiddi, þegar Össur Skarphéðinsson fann upp á því að innleiða þingsályktanir til að sniðganga löggjafann með inngöngubeiðni í ESB. Framhjálýðræðisstefnan hefur síðan haldið áfram t.d. í afgreiðslu þriðja orkupakkans með þingsályktun í stað löggjafar. 

Það sem við sjáum núna eru síðustu eftirkippir bankahrunsins og Icesave baráttunnar og þeirrar upplausnar og þess virðingarleysis sem stjórnskipun Íslands var sýnd í kjölfarið. Þegar þjóðin felldi Icesave átti ríkisstjórnin að segja af sér hefði hún framfylgt lýðræðinu. Í tvígang ögraði vinstri stjórnin landsmönnum öllum, lýðræðinu og lýðveldinu og í tvígang splundraðist alþingi, þar sem meirihluti þingmanna samþykkti niðurstöðu sem þjóðin hafnaði og seinna sýndi sig vera ólögleg. 

Stjórnmálamenn hefðu betur hlustað á hinn reynda stjórnmálaleiðtoga og þáverandi Seðlabankastjóra Davíð Odsson sem lagði til sameiningu til að verjast Icesave-högginu en siðlausir sósíalistar höfnuðu og skáru þess í stað upp herör og hófu skálmöld gegn lýðveldinu og þeim góðu gildum sem Ísland og stjórnarskrá lýðveldisins standa fyrir. Síðan þá hafa nornaveiðar, tortryggni, einelti, útilokanir og laumuspil verið helstu einkenni stjórnmálanna á Íslandi. Þingmenn sem kvarta undan vantrausti og tortryggni almennings ættu að íhuga í hvora skálina þeir lögðu lóð sín í Icesave deilunni. Þorri þingmanna í vogarskál með fjárglæframönnum hafa aldrei skilgreint, hvernig þeim tókst á jafn herfilegan, klaufalegan hátt að lenda í annarri og vitlausri skál en þjóðin. Þjóðin fylgdi hins vegar – sem betur fer, góðum ráðum Davíðs Oddssonar sem færði fram skilaboð úr reynslusjóði þriggja kynslóða, að þeir sem stofna til skulda eigi sjálfir að borga þær.

Tíminn læknar öll sár segir máltækið. Íslandi nægir 3-4 flokkar til að endurspegla sjónarmið þjóðarinnar á alþingi. 

Vonandi náum við þangað sem fyrst og alda tímans þurfi ekki allt of langan tíma til að hreinsa flokksbrotafroðuna í stjórnmálafjörunni.

 


mbl.is Stjórnarmyndun ákaflega erfið
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þakkir til Morgunblaðsins fyrir að segja hlutina eins og þeir eru

vandinnisverigeÞað er alltaf gott að finna til stuðnings frá samherjum og greinilega finna margir fyrir einsleitni fréttastofu rétttrúnaðarútvarpsins. Virðist sem rétttrúnaðurinn speglist meira og minna í öllu litrófi daglegra frétta og því ástæða til grundvallar rannsóknar og endurskoðunar á starfseminni. Ég er alla vega ekki einn á báti með „sænskar draugasögur" t.d. skrifaði Sigurður Már Jónsson góðan pistil með lýsingu á sænsku skálmöldinni og vitnaði bæði til bókar Jóhönnu Bäckström Lerneby „Familjen" um Ali Khan glæpaklanið í Gautaborg og heimdarmynda um stríð glæpahópanna í Gautaborg sem hann bendir á, að RÚV ætti að sýna. Er hér með tekið undir þá ábendingu af heilum hug og skal Sigurður Már Jónsson hafa þakkir fyrir greinaragóð, sönn og rétt skrif í einstökum atriðum um hið þrungna ástand sem glæpahóparnir hafa skapað í Svíþjóð. 

Björn Bjarnason skrifar prýðilega grein 12. júlí um stjórnmálaástandið í Svíþjóð og sjálfskaparvíti Svía og segir að sjá megi merki á Íslandi, að þagað er um tengsl milli ofbeldisverka og innflytjenda. Meira að segja er þess krafist, að útlendingastofnun sé aflögð, fari hún ekki að kröfu öfgamanna. Segir Björn réttilega að betra sé að læra af reynslu annarra en að glíma við sjálfskaparvítið sem landsmenn geta verið sammála um. Vitnar Björn í skrif Jyllands-Posten um Svíþjóð sem  „víti til varnaðar." Danir eru skarpir og snöggir í hugsun og framkvæmd varðandi ofbeldis- og innflytjendamálin og er það ein af þverstæðum norrænnar „jafnaðarstefnu" að danskir kratar leiða þróun, sem gengur þvert gegn stefnu sænskra krata. Þannig gera Danir kröfur núna um samsetningu íbúðarhverfa, að aldrei verði meira en 30% hámark íbúa frá „ekki vestrænum löndum". 11% af 5,8 milljónum Dana eru af erlendu bergi og 58% þeirra frá ekki vestrænum löndum. Ráða á niðurlögum hliðarsamfélaga í síðasta lagi ár 2030 en í dag eru a.m.k. 15 slík í gangi og 25 til viðbótar á leiðinni. 

Leiðari Morgunblaðsins tekur upp vandann í Svíþjóð í dag og sýnir mér heiðurinn að vitna til greinarinnar um rétttrúnaðarútvarp vinstrimanna í blaðinu s.l. mánudag. Er það afskaplega gott að vita og vermir hjartaræturnar að finna stuðninginn við það sjálfsagða atriði, að mikilvægt er að segja hlutina eins og þeir eru, hvort sem um er að ræða innflytjendur eða ekki. Þetta hefur verið eitt af stóru bitbeinunum í sænskum stjórnmálum undanfarin ár, þar sem þeir sem hafa viljað ræða vandann, hafa sett sig í þá hættu að á þá sé ráðist með offorsi og rasistastimplum frá vinstri. Sænskir sósíaldemókratar virðast ætla að beita þeim brögðum í ríkari mæli og af meiri hörku í komandi kosningabaráttu, sem de facto er hafin, samanber yfirlýsingu Monu Sahlin f.v. formanns sósíaldemókrata í grein í Aftonbladet nýlega. Skrifar hún, að athugasemd Ulf Kristersson formanns Móderata um „íþyngjandi" fólksinnflutninga „séu sögulaus og djöfulleg orð." Segir Sahlin að „glæpamennska sé vandamál karla en konur komist áfram í lífinu, því þær mennti sig." Spyr Mona Sahlin hvort það séu ekki „karlmenn sem eru íþyngjandi og konur möguleikinn?"

Það er góðs viti á Íslandi að til er heilbrigð skynsamleg afstaða til umræðna og málefna og óhætt að ítreka enn og aftur það, sem ætti að vera svo sjálfsagt á okkar tímum en er því miður ekki alltaf: Að segja hlutina eins og þeir eru. Þá setningu ættu starfsmenn fréttastofu rétttrúnaðarútvarpsins að skrifa út í stórum bókstöfum og hengja á sýnilegum borðum út um alla stofnun bæði að innanverðu og utanverðu.


Morgunblaðið með fingurinn á púlsinum

rvikbrefMorgunblaðið er með fingurinn á sænska púlsinum og greinir rétt og heiðarlega frá. Þannig hefur einn blaðamaður bloggað ítarlega grein um sænsku skálmöldina og allt rétt og satt sagt þar frá í einstökum atriðum um morðið á lögreglumanni í Gautaborg nýlega. 

Það sem er sætast að lesa – enda skrifað af manni með gott hjarta, einstaka kímnigáfu og skynbragð á mannlífinu, er Reykjavíkurbréfið í gær en þar skrifar höfundur um furðulegan kollhnís sænskra stjórnmála:

„Stefan Löfven, sem knúinn var með vantrausti til þess að segja af sér embætti forsætisráðherra, er nú, fáeinum dögum síðar, kominn í stólinn sinn aftur."

"Flokkunum þótti nú skömminni skást að Löfven hengi áfram og hann var til. Hann hefur þó mjög veikan bakgrunn í þinginu og er því ólíklegur til afreka. Því má binda vonir við að flokkur hans, kratarnir, haldi áfram að týna fylgi og þeir komist jafnvel enn neðar en síðast, sem skilaði þeim verstu úrslitum í heila öld!" 

„En vandinn við það er aftur sá að það ríkir öngþveiti í Svíþjóð. Um það verður ekki deilt. Það vita þeir sem þar búa og það vita frændur og nágrannar, einnig hér á Íslandi. Allir nema „RÚV“, sem rekur sérstaka fréttastofu sem vinnur í því frá morgni til kvölds að missa af fréttaefni sem fer í taugarnar á þeim.

Þegar forsætisráðherrann í Svíþjóð tók við embætti sínu á ný sagði hann: „Starfið við að mjaka Svíþjóð áfram veginn hefst nú á ný. Við munum áfram vinna að því að byggja upp sterkari, öruggari og enn jafnari Svíþjóð.“ Hvað slíkt frasatal þýðir veit svo sem enginn. Ef að forsætisráðherrann meinar hins vegar það, að nú einkenni „öryggi“ sænska tilveru og það sé sú tilfinning sem flestir landar hans hafi, þá gæti hann sjálfsagt auðveldlega fengið vinnu á „fréttastofu RÚV“ að lokinni þessari. Þar virðist skilyrðið stundum ekki annað en að vita hvorki upp né niður og geta komið því á framfæri þannig að enginn sé nokkru nær."

Síðasta setningin er Shakespíristísk snilld og ekki annað hægt en að taka brosandi undir. Ég get staðfest afskaplega gott innihald Reykjavíkurbréfsins um sænsku stjórnmálin, skálmöldina í Svíþjóð og afstöðu „RÚV" til málanna og veit af eigin raun að hér er í engu yfirdrifið. Lögreglumenn Svíþjóðar hafa erfiðustu starfsskilyrði allra lögreglumanna í Evrópu, sem er bein afleiðing af stefnu og stjórn sænskra sósíaldemókrata. 

Það má segja að sænska kosningabaráttan sé hafin og hún mun ekki verða falleg af hálfu sósíaldemókrata, sem með offorsi munu hræða innflytjendur frá því að kjósa hægri flokka í landinu, sem eru allir „nasistar" að mati sósíaldemókrata. En margir innflytjendur sjá gegnum hræðsluáróðurinn, því loforðin um frið og betra líf í Svíþjóð hafa snúist upp í að þurfa að verja sig og líf barnanna fyrir áhrifum og umsvifum glæpagengja sem ráða yfir mörgum svæðum í landinu. 


Aldarafmæli morða og svika

kina445


Kommúnistaflokkurinn hefur valdið dauða og eyðileggingu Kínverja í heila öld

Í tilefni aldarafmælis Kommúnistaflokks Kína KFK er hér stiklað á nokkrum ódæðisverkum flokksins gegnum tíðina. (Áður birt á heimasíðu Útvarps Sögu). Kínverski kommúnistaflokkurinn (KFK) var stofnaður í júlí 1921 og hefur valdið Kínverjum dauða og eyðileggingu í heila öld.

Vopnaður hugmyndafræði marxismann með stéttabaráttu,sem höfð er að leiðarljósi, þá hefur KFK hleypt af stokkunum hreyfingum til að berjast gegn löngum lista af hópum andstæðinga: njósnurum, landareigendum, menntamönnum, ófylgnum embættismönnum, lýðræðislegum menntamönnum, trúarbragðahópum og minnihlutahópum ýmissa þjóðflokka.

Með hverri herferð hefur meint markmið flokksins verið að skapa „himnaríki kommúnismans á jörðu.“En ætíð hefur útkoman verið sú sama: fjöldaþjáning og dauði. Samtímis hafa nokkrir úrvals embættismenn og fjölskyldur KFK safnað ótrúlega miklu valdi og auðæfum.

Yfir 70 ára stjórnartíð flokksins hefur leitt til þess að tugir milljóna Kínverja hafa verið drepnir og 5.000 ára gömul siðmenning lögð í rúst.

Þó að Kína hafi þróast efnahagslega á undanförnum áratugum, þá heldur KFK eðli sínu sem marxísk-lenínísk stjórn, sem leggur áherslu á að styrkja tök sín á Kína og heiminum. Milljónir trúaðra, minnihlutahópar og andófsmenn eru enn kúgaðir með ofbeldi í dag.

Nokkur dæmi um hryðjuverk kínverskra kommúnista

  • Tæpum áratug eftir stofnun flokksins hóf Mao Zedong, þá yfirmaður yfirráðasvæðis kommúnista í Jiangxi héraði suðaustur í Kína, pólitíska hreinsun á keppinautum sínum. Mao sakaði þá um að vinna fyrir Anti-Bolshevik League, leyniþjónustustofnun Kuomintang, sem þá var stjórnarflokkur Kína. Þúsundir starfsmanna Rauða hersins og flokksmenn voru drepnir í hreinsuninni.
  • Eftir að Mao varð leiðtogi flokksins, byrjaði Mao Yan’an leiðréttingarhreyfingin árið 1942. Frá bækistöð KFK í afskekktu fjallahéraði Yan’an í norðvesturhluta Shaanxi héraðs, störfuðu Mao og dyggir trúmenn hans. Þeir sökuðu keppinauta sína um að vera njósnarar og hreinsuðu æðstu embættismenn og aðra flokksmenn og voru um 10 þúsund flokksmeðlimir KFK drepnir.
  • Í október 1949 tók KFK stjórnina í Kína og Mao varð fyrsti leiðtogi stjórnarinnar. Mánuðum síðar, í fyrstu baráttuhreyfingu stjórnarinnar „Landaumbætur”virkjaði Mao fátækustu bændur þjóðarinnar til að ráðast á betri stæðari bændir sem taldir voru landaeigendur og ræna löndum og eignum þeirra með með ofbeldi. Milljónir dóu.

  • Mao hóf „Stóra stökkið”árið 1958, sem var fjögurra ára herferð til að auka stálframleiðslu á ofurhraða með það að markmiði að „fara fram úr Bretlandi og ná Ameríku.“Bændum var skipað að byggja ofna í bakgarði til að búa til stál og skilja ræktarland eftir í mikilli vanrækslu og meginhluti uppskerunnar fór í skatta. Tugir milljóna dóu úr hungri, frá 1959 til 1961 og eru til skráð tilfelli, þar sem fólk borðaði lík ókunnugra, vina og vandamanna og að foreldrar drápu eigin börn í mat eða öfugt. Í 13 héruðum voru skráð 3.000 til 5.000 tilvik af mannáti. Allt að 45 milljónir manna létust í „Stóra stökkinu.”
  • Eftir hið hörmulega og misheppnaða stóra stökk, hóf Mao menningarbyltinguna 1966, því hann var að missa tök sín á völdum. Í tilraun til að nota kínverska alþýðuna til að endurheimta stjórnina á KFK og landinu skapaði Mao persónudýrkun og stefndi að því að „brjóta á bak aftur þá yfirmenn, sem eru að fara kapítalísku leiðina“og styrkja eigin hugmyndafræði. Á 10 ára tímabili voru milljónir drepnir eða reknir til sjálfsvígs í öllu því ofbeldi, sem ríkið beitti. Á sama tíma fóru Rauðu varðliðarnir, sem voru ákafir ungir hugmyndafræðingar, um landið og eyðilögðu og vanvirtu hefðir Kína og arfleifðir.
  • Árið 1979 kom stjórnin af stað „eins barnsstefnunni,“sem leyfði hjónum aðeins að eignast eitt barn. Stefnan olli víðtækum nauðungar fóstureyðingum, tilneyddum ófrjósemisaðgerðum og barnamorðum. Samkvæmt gögnum kínverska heilbrigðisráðuneytisins sem kínverskir ríkisfjölmiðlar hafa vitnað til var 336 milljónum fóstra eytt frá 1971 til 2013.
  • Fjöldamorðin á Torgi hins himneska friðar 1989. Það sem byrjaði sem stuðningsfundur námsmanna til að syrgja dauða umbótasinnaðs fyrrverandi leiðtoga Kínverja, Hu Yaobang, í apríl 1989 breyttist í stærstu mótmæli sem ríkisstjórnin hafði séð. Háskólanemar, sem söfnuðust saman á Torgi hins himneska friðar í Peking báðu KFK að ná tökum á mikilli verðbólgu, hemja spillingu embættismanna, taka ábyrgð á mistökum fortíðarinnar og styðja frjálsa fjölmiðla og lýðræðishugmyndir. Svar kommúnista var að senda skriðdreka inn í borgina og umkringja torgið 3. júní. Fjöldi óvopnaðra mótmælenda voru drepnir, limlestir og muldir niður af skriðdrekum eða skotnir af hermönnum, sem skutu á óvopnaðan mannfjöldann. Talið er að þúsundir hafi verið drepnir.
  • Ofsóknir á Falun Gong. 1. júlí 1999 hófu yfirvöld víðtæka herferð gegn 70 til 100 milljónum iðkenda Falun Gong hreyfingarinnar. Falung Gong er andleg iðkun og felur í sér hugleiðsluæfingar og siðferðilegar kenningar sem miðast við gildi sannleikans, samkennd og umburðarlyndi. Milljónir iðkenda voru reknir úr störfum, vísað úr skólum, fangelsaðir, pyntaðir eða einfaldlega drepnir, vegna þess að þeir neituðu að láta af trú sinni.
  • Kúgun trúarlegra og minnihlutahópa þjóðflokka. Stjórn KFK flutti mikinn fjölda þjóðernis af Han til Tíbet, Xinjiang og Innri Mongólíu en þar búa þjóðflokkar með eigin menningu og tungumál. Stjórnin neyddi staðbundna skóla til að nota mandarínu kínversku sem opinbert tungumál. Árið 2008 mótmæltu Tíbetar og stjórnin sendi lögreglu sem drap hundruði Tíbeta.
  • Þjóðarmorð á Úígúrum í Xinjiang héraði, m.a. eru milljónum manns haldið í leynilegum heilaþvottarbúðum. Fólk pyndað og margir drepnir, konum nauðgað.

mbl.is Varaði erlend áhrifaöfl við blóðbaði
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband